Arcyniepokojące zniknięcie chama i prostaka, czyli, cała Polska szuka Stefka...

Ja sam zaczynam się niepokoić. Poważnie.

Co prawda z mediów zrezygnowałem na rzecz pracy i książki. Zrezygnowałem prawie całkowicie, bo niebawem odrzucę nawet programy popularnonaukowe, do czego skutecznie skłania mnie Nationale G.

Sprecyzuję.

TV nie oglądam niemal w ogóle. Radio, a i owszem, choć prawie wyłącznie dla muzyki. Kiedy tylko zaczynają płynąć radiowe wiadomości, śmiech mnie ogrania. Za te radosne chwile wdzięczny jestem Trójce, która sączy do moich głośników wazelinę o jaskrawo czerwonym zabarwieniu. Biedactwa wciąż namiętnie wyszukują jakichś ciekawostek rodem z Rosji, aby raczyć nimi ciekawych Rosji Polaków.

Podsumowując - z mediami na bakier jestem, na szczęście moje, na ich nieszczęście. No jednego zmanipulowanego kretyna mniej i tyle.

Jakkolwiek. Zaglądam na portale różnorakie. Na wp.pl, żeby się pośmiać i komentarze "mądrego" narodu poczytać, na Onet, kiedy najdzie mnie ochota poznać aktualności ze świata wrogów demokracji Tuska i codzienne narodziny jej nowych bohaterów. Tuleja - nie wiem, czy jeszcze sędzia, czy już celebryta bardziej... Tylko czekać, jak zatańczy z gwiazdami.

Jedno mnie jednak zastanawia i niepokoi zarazem.

Wiecie, coś mniej więcej jak z chronicznym bólem zęba.

Kiedy nagle przestaje boleć, to się człowiek z dużym opóźnieniem orientuje.

Powiem wprost i z zaskoczeniem - Niesiołowskiego Stefka mi brakuje. Nie, żebym tęsknił. Skąd!

Niepokoję się jednak. Bo - znów jak z tym zębem - człowiek się boi, że jak przestało boleć, to zaraz zacznie znowu i to ze zdwojoną siłą.

Nie wiem, czy Stefka skierowano gdzieś na szkolenie, albo na leczenie, ale obawiam się, że wróci niebawem i nie daj Boże, wróci wypoczęty.

W jedynym Stefek zaskoczyć mnie nie może, nie sądzę, aby tropiąc PiSowców, Stefek znalazł czas na lekturę słownika. Więc nie wstrząśnie mną z pewnością znajomością słów innych, niż "chamstwo", "wstrętne", czy "ohydni".

Gdyby dziś, ktoś zakazał używania tych trzech słów, Stefek Burczymucha zamilkłby na amen.

No ja nie wiem. Słuchajcie! Może jakąś akcję trzeba poszukiwawczą ogłosić?!

Może błąka się gdzieś to to i straszy po podwórkach dzieci ludzi prawych i zasięgu Tefałenu nieposiadających.

Dzieci szkoda!

Napotkanie w drodze ze szkoły, czy w okolicach trzepaka takiego kogoś, z tym wyrazem twarzy może w psychice dziecka pozostawić trwały, traumatyczny ślad.

To może potem, w dorosłym życiu rzutować na jego postawę - aspołeczność, albo jakieś inne, groźniejsze zachowania.

Może trzeba straż sejmową zawezwać, niech szukają w sejmie, senacie! Może siedzi to to gdzieś pod stołem, w szafie, albo toalecie i czai się to to na PiSowców, w ramach urojonej akcji tropienia faszyzmu....

Ja się poważnie niepokoję.

Mówiąc wprost, wolę, żeby się to to odnalazło w Warszawie, niż miałbym na tego osobnika natknąć w moim mieście rodzinnym. Spokojne to miasto i w miarę bezpieczne, i wolałbym, żeby takim pozostało...

Nasłuchujmy więc, notujmy, ogłaszajmy! Kto, gdzie i kiedy to to widział. Zaznaczajmy świadectwa jego obecności szpilkami na mapie. Może uda się z tego wywnioskować marszrutę jego, choć nie sądzę, aby należało się logiką kierować...

Zawsze jednak będzie można okolice ok 150 km zawiadomić, ostrzec. Niech się ludzie na baczności mają i potomstwa pilnują!

Błagam. Pomóżcie!! Pomóżmy sobie nawzajem!