Całowanie upuszczonej kromki chleba - zapomniany zwyczaj, nawyk a może zabobon ?

Czy całujecie/całowaliście chleb upuszczony na ziemię?
przyznam się, że ten odruch mi został. Nauczony przez babcię do szacunku do CHLEBA, odruchowo podnoszę go do ust, przepraszając przy okazji Boga za nierozważny czyn.

Zacząłem grzebać w necie - opinie są podzielone - od tych którzy całują, do tych którzy wyrzucają do kosza na odpadki(zarazki, bakterie, etc.).
"Zresztą chleba u nas dostatek, więc w czym problem ?"
No właśnie - w czym problem ?
Kiedyś były specjalne pojemniki na suchy chleb lub chodzili tacy różni po mieszkaniach - "czy jest suchy chleb dla konia?" /nieodżałowany Jarema Junosza-Stępowski - Wojna domowa/

Szczególnie po świętach (dlatego mnie napadło z tym tematem) - z pojemników na śmietnikach często wyglądają nawet całe zeschnięte bochenki chleba, co prawda ci bardziej religijni(???) ustawiają reklamówki z wyrzuconym pieczywem obok pojemników.

a jeszcze nie tak dawno:

"Lud polski w wielu okolicach nazywa chleb świętym („święty chlebuś”), równie jak i ziemię która go rodzi („święta ziemia”). Siadając do posiłku, zawsze Polacy zdejmują nakrycie z głowy, a gdy kęs chleba upadnie na ziemię, podnosząc go całują jakby dla przeproszenia za zniewagę. Żywo to przypomina słowa broszury „Dworstwo obyczajów” z r. 1674: „Czemu chleb, kiedy z trafunku na ziemię upadnie, całujemy podniósłszy? – bowiem chleb jest święty”. Na stole ziemianina polskiego, w świetlicy, gdzie przyjmował gości, zawsze leżał bochen chleba, białym lnianym domowej roboty obrusem lub ręcznikiem przysłonięty. Tak bywało niegdyś we wszystkich dworach szlachty, i dziś jeszcze widzieć to można u zagrodowej szlachty i włościan na nadnarwiańskiem Mazowszu i Podlasiu."
http://tradycja.wikia.com/wiki/Chleb

A przysłowia ? - prawie zapomniane,
może oprócz "u wdowy chleb gotowy ..." :D

S. Adalberg w pierwszym wydaniu „Księgi przysłów” zebrał 179 przypowieści polskich o chlebie, a niewątpliwie w wydaniu drugiem zgromadzi ich jeszcze więcej. Oto niektóre z nich:
1) Chlebem i solą ludzie ludzi niewolą.
2) Chleb i woda – niema głoda.
3) Chleb ma rogi, nędza nogi.
4) Chleb płacze, gdy go darmo jedzą.
5) Każdy kraje chleb do siebie.
6) Nie dospać trzeba, kto chce dostać chleba.
7) Będzie miał chleb, jak psu wydrze.
8) Bez chleba nie obiad.
9) Chleb cudzym nożem krajany – niesmaczny.
10) Chleb najmocniej wiąże.
11) Chleb, piwo i świeca zdobią szlachcica (to znaczy, że u porządnego szlachcica powinien być chleb domowy smaczny, piwo domowe dobre na stole i oświetlenie nie łuczywem, ale świecami, które także w dobrych gospodarstwach robiono w domu).
12) Chleb pracą nabyty, bywa smaczny i syty.
13) Chleb stracił, a bułki nie znalazł.
14) Chleb, w drodze nie cięży.
15) Dał Pan Bóg zęby, da i chleb.
16) Choćby chleb był rżany (żytni), byle leżany (znaczy to nie próżniacki, jak niektórzy sobie tłumacza, ale zapaśny, na stole osiadłego rolnika zawsze leżący).
17) Dla chleba, nie dla nieba (chce być księdzem).
18) Dano mi chleb, gdym zębów pozbył (krążyła przypowieść o rycerzu, którego rozmaicie nazywano, że gdy na wojnie wystrzelono mu zęby, a król dał mu w nagrodę męstwa starostwo czyli „chleb zasłużonych”, mawiał o sobie żartobliwie: dano mi chleb, gdym zębów pozbył).
19) Gdzie chleb, tam się zęby znajdą.
20) Jedz chleb z każdą warzą, a rób co ci każą.
21) Kiedy gospodyni pierze i chleb piecze, to się ledwie nie wściecze.
22) Komu chleb zaszkodzi, temu kij pomoże.
23) Kto chleba nie chce, nie godzien kołacza.
24) Kto chlebem gardzi, to nim Pan Bóg bardziej.
25) Kto chleb nosi, tego też chleb nosi (kto skrzętny i pracuje, ten ma).
26) Kto ma panem (z łac.), ten jest panem.
27) Kto ze mną chleba jeść nie chce, ja z nim – nie będę kołacza.
28) Trzeba chleba i nieba.
29) U wdowy chleb gotowy, ale niezdrowy.
30) Zjedziony chleb bardzo ciężko odrabiać.
31) Złemu wrogowi daj chleba i soli.
32) Dobry chleb z solą, byle z dobrą wolą.
http://tradycja.wikia.com/wiki/Chleb

Czy te przysłowia mają jeszcze sens gdy odnoszą się stricte do szacunku do chleba, a nie funkcjonują jako nieśmiertelna przenośnia ?

Zwróćcie więc uwagę czy całujecie chleb podniesiony z podłogi, ziemi ? A może podnosicie go z szacunkiem i oddajecie zwierzakom ? Czy po prostu ląduje w koszu ?

Wypada tylko życzyć aby tego chleba nie zabrakło w przyszłym roku i przyszłych latach.
Wyszło trochę pretensjonalnie, ale szczerze.