Szanowny Panie Prezydencie! Chciał Pan Polski normalnej;dobrej, uczciwej, solidarnej!.Szanowanej w świecie! Odszedłeś!

A tyle jeszcze do zrobienia! A tyle jeszcze pozostało do zrobienia!
Szanowny Panie prezydencie!
Nie chciał Pan Polski, gdzie pierwszy milion należy i trzeba ukraść!
Chciał pan Polski, gdzie na każdą złotówkę trzeba uczciwie zapracować!
Nie godził się Pan na Polskę ubogą krewną, na Polskę brzydka pannę i bez posagu!, bowiem wiedział Pan, że Polska ciężko sama zapracowała na szacunek!
Nie godził się Pan, aby poklepywanki możnych tego świata zastępowały należny naszej Ojczyżnie respekt!, szacunek!
I za to Panu serdeczne staropolskie Bóg zapłać!

Najzacniejsza Pani Mario!
Najszanowniejsza Pierwsza Damo!
Była Pani ozdobą Pałacu!
Nie dla błyskotek, nie dla taniego poklasku, blichtru, ale z dala od kamer, fleszy i mikrofonów zdobiła Pani ten Najwyższy Urząd Najjaśniejszej swoją pokorną służbą; mądrością, uśmiechem i dobrem, którym obdzielałaś najbardziej potrzebujących, opuszczonych i odrzuconych!
Szanowna Pani!
Jakże służyła Pani tym najmniejszym!
I za to wszystko Pani najserdeczniej dziękuję!

Szanowny Panie Prezydencie!
Szanowna Pani Prezydentowo, Szanowna Pani Mario!
Bóg zapłać za wszystko, za to dobro jakim obdarzyliście Polskę!

Spoczywajcie w pokoju wiecznym!

pzdr