"Romans" pani Eugenii

Pomysł na to opowiadanie wpadł mi do głowy, jak przypomniałam sobie pewną sąsiadkę, która mieszkała w drugim bloku, gdy my jeszcze mieszkaliśmy w Koninie.
Kobieta ta, wtedy wydawała mi się bardzo stara, bo była grubo po czterdziestce, a ja wtedy ech…miałam 22 lata.
Kiedy wychodziłam z moją córką do piaskownicy, ona zawsze się do nas przysiadała, ja że jakoś nie umiałam być niegrzeczną, więc stałam się jej słuchaczem, a ona, że mieszkała sama była bardzo rozmowna.
Potem zmieniliśmy godziny wyjścia do piaskownicy…a był ku temu powód szczególny, bo ta pani zaczęła nam opowiadać jakoby zakochał się w niej generał Jaruzelski i co włączyła telewizor, to on się do niej uśmiechał, ba, nawet jej składał niedwuznaczne propozycję, przynajmniej tak twierdziła owa kobieta. Opowiadała, tak pikantne szczegóły owego telewizyjno-domowego romansu, że trochę zaczęłam się tej pani obawiać.
Niestety, dlatego też nie wiem, jak się ów romans skończył, czy razem z 89 rokiem czy może ona do dziś dnia widzi Jaruzelskiego na ekranie TV i nadal go kokietuje w bieliźnie, niestety tego nie wiem.
Ale za to wpadł mi do głowy pomysł, by ta pani stała się pierwowzorem mojej nowej bohaterki zakochanej w Tusiu i tańczącej prze TV w samych majtkach.
Tamta pani, o której wspomniałam, była osobą wykształconą jak na tamte czasy, przynajmniej z tego co wiem pracowała w banku jako kasjer, więc i moja bohaterka będzie kobietą wykształconą.
Zwłaszcza, że przecież elektorat PO, to ludzie wykształceni.
To tytułem wprowadzenia do opowiadania.

Eugenia jadąc do domu myślała co ma włożyć po kąpieli, czy ten nowy koronkowy peniuar, który kupiła dwa dni temu, czy raczej ten czarny gorsecik.
Już w wyobraźni widziała, jak ON będzie się znów czochrał po tych swoich rudych włoskach jak ją zobaczy, jakie będzie stroił miny.
Wiedziała, że nie powinna go tak kokietować, gdy jest w sejmie, albo ostatnio, gdy miał jakieś międzynarodowe spotkanie, jeszcze ten brzydki Kaczor się z niego naśmiewał(tu nadąsała się na to wspomnienie), ale był taki słodki, gdy był tak przez nią podniecany.
Wysiadła na przystanku i pobiegła w stronę domu, nie chciała włączać TV, póki się nie przygotuję, więc najpierw poszła wziąć kąpiel.
Pachnąca i owinięta tyko w białą koronkę wzięła w rękę pilota i już miała włączyć telewizor, gdy usłyszała dzwonek do drzwi…
Nadąsała się, nie chciała żadnych wizyty, po co ktoś do niej dzwoni, ale poszła zobaczyć przez wizjer, kto tam stoi…przyłożyła oko do judasza, wzdrygnęła się, jeszcze raz spojrzała, za drzwiami stał nie kto inny, tylko Kaczyński…postanowiła nie otwierać i już odchodziła od drzwi, gdy usłyszała znów dzwonek, potem pukanie i głos pana Kazia( sąsiada z dołu), że chyba nie zakręciła kranu.
Jeszcze raz spojrzała przez wizjer, rzeczywiście za drzwiami nie stał Kaczyński, tylko pan Kazio, no ale on był do niego bardzo podobny, mogła się przecież pomylić.
Zawołała przez drzwi, że zaraz kran zakręci, bo się kąpała i że przeprasza jeśli coś zalała, ale nie może otworzyć drzwi, gdyż jest w negliżu.
Pan Kaziu coś pomruczał pod nosem, ale od drzwi odszedł.
Poszła d łazienki, rzeczywiście woda wylewała się z wanny, zakręciła kran i wyjęła korek.
-No - pomyślała,- teraz już idę do ciebie mój skarbie.
Włączyła telewizor, był tam, jakby na nią czekał, uśmiechał się, gdy rozsunęła delikatnie koronki, nawet wydawało jej się, że lekko się zarumienił…
Na razie tyle, jeśli się spodoba, będzie ciąg dalszy.
Pozdrawiam serdecznie.:D