Problem z "Partią Oszustów"

Nie, nie... nie chodzi mi o Platformę Obywatelską. Albo precyzyjniej, nie tylko o Platformę Obywatelską. Problem jest znacznie poważniejszy.
--------------------------------

Poczynania aparatczyków Platformy to jedynie symbol znanej od dawna alternatywy. Albo prawda, albo demokracja...

Patrzą ludzie dobrej woli na konferencje prasowe premiera Donalda Tuska. Patrzą, słuchają i dziwią się. No bo, jakże to? Pan Premier (podobnie jak np. pani Marszałek Sejmu, czy pan Szef Klubu Parlamentarnego) od lat "mija się z prawdą". A demokracja... od lat go za to wynagradza! Podobnie jak innych światowych przywódców politycznych jeżdżących na tych samych "światłach mijania".
Lud ciągle nie zauważył, że między prawdą a demokracją występuje fundamentalna sprzeczność. Te drogi prowadzą w przeciwnych kierunkach. Efektownymi opowiastkami łatwiej pozyskać większość. W zderzeniu z nimi nudna prawda jest bez szans. Czy narracje medialne są prawdziwe? W demokracji nie ma to większego znaczenia. Chodzi tylko o jedno: ludzie mają w te wymysły wierzyć.

"Pieniądze emerytów w rękach państwa są bezpieczne", "Iran przygotowuje światu atomową apokalipsę", "Ojciec Rydzyk jeździ maybachem po polach golfowych na Marsie", "Ewa Kopacz długo patrzyła w oczy rosyjskim patomorfologom"...

Takie kłamliwe opowieści to demokratyczna klasyka.

--------------------------------
Prokuratura nie żąda kar finansowych, chłosty, ani więzienia dla politycznych oszustów?

Nie. Bo wystąpienie przeciwko kłamstwom uderzałoby w najbardziej fundamentalne fundamenty demokracji.

Wiadomo o tym nie od dziś. Albo prawda, albo demokracja.