Obawiam się że na Ukrainie zginą ludzie

14 grudnia 1981 roku, w drugiej dobie stanu wojennego, rozmawiałem ze starszym kolegą w pracy na temat dalszego rozwoju wydarzeń w Polsce. Powiedział mi krótko: zginą ludzie, podobnie jak w 1970. Na spełnienie się jego słów czekałem zaledwie dwa dni. Od tej pory pojąłem, że barbarzyństwo komunistów przejawia się także w przewidywalności ich czynów, jakkolwiek nie stosuje się do nich jednocześnie jakikolwiek pozytywny model moralności. Ludzie zginęli nie przez przypadek, tylko dlatego, że ich śmierć była korzystna dla przewidywanego i planowanego następstwa zdarzeń, zgodnie z uwzględnianymi wersjami planów i zamierzeń.
Patrzę na rozwój sytuacji na Ukrainie. Dostrzegam pewne analogie do sytuacji gdy władza ludowa w osobie Jaruzelskiego i spółki wprowadziła stan wojenny. Dali sobie kilka dni na opanowanie sytuacji, po czym doprowadzili do otwartego konfliktu i ofiar, przyjmując słusznie, że szok wywołany bezwzględnością władzy pozwoli jej przejąć całkowitą kontrolę nad społeczeństwem. Oczywiście, scenariusz nigdy się nie powtarza w najdrobniejszych szczegółach. Niemniej, stratedzy "postkomunistyczni" z pewnością intensywnie analizują obecnie następstwo możliwych scenariuszy wydarzeń. Czekają aż siły opozycyjne względem postsowieckiej władzy na Ukrainie ujawnią się i skonkretyzują. Potem uderzą precyzyjnie, niszcząc potencjalną opozycję i obezwładniając strachem o własne życie pozostałych obywateli. Nie sądzę żeby dali sobie więcej niż kilka dni czasu. Ile ludzi może zginąć? Dwieście, trzysta osób?
Może Ukraińcy liczą na jakieś wsparcie, choćby moralne, Europy lub Polski - sądzę że przeliczą się. Europa jest zbyt wygodna i ma zbyt duże korzyści z dobrych układów z Rosją. A Polska, w osobach prezydenta premiera czy ministra spraw zagranicznych, moim zdaniem, nie będzie próbowała narazić się Rosji, powtarzając co najwyżej znane od dawna komunały. Później, ewentualnie, "wyrazi ubolewanie" z powodu ofiar. Kilka dni temu w "Polsacie" (chyba) widziałem wywiad z Cioskiem który wyraźnie powiedział w której strefie wpływów jesteśmy.
Rzadko się zdarza, abym do tego stopnia chciał nie mieć racji. A nuż tym razem się uda?