Komunistyczni janczarzy (1)

Obrazek użytkownika Godziemba
Historia

Związek Młodzieży Polskiej został utworzony na tzw. kongresie jedności młodzieży polskiej w lipcu 1948 roku we Wrocławiu.

ZMP powstał z połączenia czterech dotychczas istniejących politycznych organizacji młodzieżowych: Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego, Związku Młodzieży Demokratycznej, Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici” oraz Związku Walki Młodych. W 1950 roku zlikwidowano Związek Harcerstwa Polskiego, tworząc na jego miejsce Organizację Harcerską ZMP, instytucjonalnie podporządkowaną Zarządowi Głównemu. Tym samym ZMP funkcjonował jako monopolistyczna organizacja polityczna zrzeszająca młodzież.
Powstaniu ZMP towarzyszyły publikacje z entuzjazmem witające zjednoczenie ruchu młodzieżowego i prezentujące organizację jako rozwiązanie bezalternatywne. W pierwszym numerze zetempowskiego tygodnika „Pokolenie” podkreślono, iż „rozpoczynamy nowy etap pracy i walki dla Polski ludowej. Demokratyczny ruch młodzieżowy zjednoczył wysiłki i ustokrotnił swoje siły w jednym wielkim Związku Młodzieży Polskiej reprezentującym całe młode pokolenie naszego kraju, wszystko, co w tym pokoleniu postępowe i twórcze”.
W deklaracji ideowo-programowej wyrażono pragnienie „szczęśliwej przyszłości dla narodu” oraz poczucia bliskości ze „sprawą światowego postępu”. Każdy członek organizacji został automatycznie zaliczony do „pierwszych szeregów budowniczych naszej nowej gospodarki”, a więc do najlepszej części społeczeństwa.
W materiałach propagandowych nędzy i zacofaniu Polski przedwojennej przeciwstawiano Polskę Ludową, która zapewniła młodzieży wielkie możliwości awansu społecznego. „Awans społeczny – pisał Zygmunt Garstecki – młodzieży chłopskiej dokonuje się w skali masowej, we wszystkich dziedzinach gospodarki i kultury, zarówno na wsi, jak i w mieście. Stoją przed wsią otworem szkoły podstawowe, średnie i wyższe. Czekają na nią fabryki, uspołeczniony handel, transport i komunikacja. Czeka na nią służba zdrowia, liczne instytucje życia społeczno-kulturalnego”. Z kolei na łamach „Pokolenia” z obowiązkowym entuzjazmem wyliczano: „bo któreż pokolenie miało zagwarantowane tak szerokie prawa jak nasze – potwierdzone w Konstytucji? Prawo do pracy i nauki, do jak najszerszej aktywności politycznej, społecznej, gospodarczej i kulturalnej. Dają nam one możliwość szczęśliwego życia”.
Jakkolwiek ZMP miał być powszechną organizacją całej młodzieży, nie zapominano o „czystości ideologicznej” jego szeregów, podkreślając, iż „wzrost organizacji nie może się dokonywać kosztem zamazywania przodującej roli ZMP, a hasło szerokiego frontu młodzieży nie oznacza dążenia do skupienia całej młodzieży w szeregach ZMP”. Związek jako organizacja klasowa, miał prowadzić swoją działalność z uwzględnieniem obowiązującego różnicującego podejścia do kwestii pochodzenia i przynależności klasowej. W związku z tym nie przyjmowano z reguły do organizacji np. młodzieży „kułackiej” , wywodzącej się z rodzin ziemiańskich lub „kapitalistycznych”, jako żyjącej z wyzysku, stojącego w sprzeczności z zasadami sprawiedliwości społecznej, o którą miał walczyć Związek. Deklarowano wszakże, iż „ZMP może uznać takiego kułackiego syna czy córkę za sprzymierzeńca, jeśli jednostka taka zerwie z własną rodziną i walką dowiedzie szczerości swoich poglądów. Syn ten czy córka wyzyskiwacza musi zerwać ze swoją rodziną wszelkie stosunki i wziąć aktywny udział w walce przeciwko wszystkim kułakom i wyzyskiwaczom”.
Związkowi przypisano bardzo szerokie obowiązki w zakresie właściwego kształtowania życia publicznego i prywatnego wszelkich środowisk młodzieżowych. Jednym z jego elementów była aktywizacja „niezrzeszonych”. Propagandyści nie zabiegali o aktywność jako taką, będącą prostym przeciwieństwem bierności i indyferentyzmu, ale o zaangażowanie na rzecz realizacji ustroju socjalistycznego, o działanie w ściśle określonych warunkach politycznych. Za przejaw zaangażowania w nową rzeczywistość uznawano nie tylko działalność polityczną i wykonywanie wyznaczonej pracy, ale także przyswajanie sobie „prawdziwej wiedzy”, pod którym to pojęciem rozumiano aktualnie obowiązującą wykładnię komunistycznej ideologii i doktryny. Niejednokrotnie określano to następująco: „Aby być szczęśliwym w życiu, musisz czuć się odpowiedzialny za losy państwa, rozumieć dokładnie drogę, wytkniętą przez Partię, musisz wiedzieć, o co walczysz, przeciwko komu i przeciwko czemu walczysz”.
Postulowanej konieczności włączania się do wspólnej pracy całego społeczeństwa towarzyszył silnie eksponowany wątek potrzeby i słuszności działania w „kolektywie”. „Kolektyw” był nie tylko określeniem zbioru jednostek, ale przede wszystkim wspólnotą ludzi, zorganizowaną w oparciu o „międzyludzkie braterstwo” . Wspólnotę taką miały spajać więzy wzajemnej solidarności, rodzącej gotowości do największych poświęceń, obrazowanej wspólnym marszem „ramię przy ramieniu”.
Samokrytycznie stwierdzano niejednokrotnie, iż „w organizacji jest za mało zainteresowania się ludźmi, ich sprawami, troskami i trudnościami, że koła zetempowskie przechodzą nad tym do porządku dziennego. Przecież grupa zetempowska powinna stać się naprawdę drugą rodziną, czasem nawet bliższą, bardziej serdeczną, bo młodzieżową – powinna przyciągać innych kolegów”.
Kolektyw łączył ludzi nie tylko podczas pracy, ale także podczas wypoczynku. W jednej z publikacji „Po prostu” podkreślano całkiem poważnie, iż kolektyw „to jest sprawa zasadnicza w walce o nowy styl zabawy, tak jak w każdej walce, na każdym odcinku naszego życia. Bez zwartego kolektywu, nie zwyciężymy. Nie zmienimy stylu zabawy. Stanowimy już kolektyw przy pracy, przy nauce. Stwórzmy kolektyw w zabawie. Nie rozbijajmy się po kątach na parki. Bawmy się razem, swobodnie, szczerze i naturalnie. I wówczas wyjdzie wspólny śpiew”.
Oddziaływanie wychowawcze ZMP miało bowiem rozciągnąć się na wszystkie dziedziny życia członków, włącznie z najbardziej intymnymi. „Nie można odrywać postawy politycznej członka organizacji – podkreślano – od jego postawy moralnej w życiu prywatnym. Jest to dla organizacji problem wielkiej wagi. Gwarancją rzetelnego i świadomego wykonywania obowiązków organizacyjnych, gwarancją rzetelnej postawy ZMP-owca, jest także jego postawa moralna poza organizacją”. Jednym z elementów kontroli życia publicznego było zwalczanie pijaństwa wśród członków Związku. Każdy członek organizacji, który upijał się, miał – wedle propagandy – „działać obiektywnie na rzecz wroga”. W tym przypadku nie odniesiono większych sukcesów, a powszechny alkoholizm zetempowców stanowił tajemnicę poliszynela.  
Wszystkie związki dwojga młodych ludzi winny opierać się na odpowiedzialności, wierności i czystości intencji. Odrzucano jakiekolwiek kojarzenie moralności socjalistycznej z „wolną miłością”, rozumianą jako dowolne dobieranie i zmienianie partnerów. Podstawowym bowiem obowiązkiem każdej rodziny było spłodzenie i wychowanie nowych obywateli.
Zjawisko masowego udziału młodzieży w monoideologicznym życiu politycznym w państwie socjalistycznym stanowić miało przeciwieństwo panującego w kapitalizmie elitaryzmu i różnorodności zapatrywań politycznych, traktowanych jako przejaw toczącej się „walki klasowej”.
Pochwale aktywności towarzyszyło potępienie bierności, wskazywano przy tym, iż „wygodnie jest stać z boku, przyglądać się robocie innych, narzekać na trudności w zaopatrzeniu (…) i samemu przy tym wszystkim nie robić nic. Wygodnie. Ale tchórzliwie i nieuczciwie. Coraz mniej jest takich wygodnickich konsumentów życia, zaś coraz więcej tych, którzy zaczynają rozumieć, że bierna postawa życiowa staje się w toku naszej wielkiej walki zwykłą nieuczciwością”.
Przyswajanie nowego wzorca odbywać się miało pod hasłem „przekuwania świadomości”. Za pożądany efekt procesu wychowania uznawano stworzenie człowieka ukształtowanego całkowicie na nową modłę, wyposażonego tylko i wyłącznie w te cechy i kierującego się tylko tymi normami, które uznano za właściwe z punktu widzenia przyjętych założeń ideologicznych. Zmiany dokonujące się w człowieku miały współgrać się ze zmianami w życiu społecznym, gospodarczym i politycznym. Młodzi ludzie poszukujący swego miejsca w życiu winni więc z poczuciem dokonania wyboru „jedynie słusznej drogi” oddać się pod opiekę zetempowskich wychowawców, który wskażą właściwą drogę życiową i zapobiegną demoralizacji politycznej.
Nowy człowiek miał kierować się nową moralnością, moralnością komunistyczną, będącą moralnością „postępowej, wschodzącej klasy – proletariatu, moralnością prawdziwie ludzką”. Nowa moralność miała „służyć zniszczeniu starego eksploatatorskiego społeczeństwa i zjednoczeniu wszystkich pracujących wokół proletariatu, tworzącego nowe społeczeństwo komunistów”. Człowiekiem moralnym mógł więc zostać tylko ten, kto poświęcał się pracy na rzecz nowego społeczeństwa, a przede wszystkim najbardziej postępowej jego części – klasie robotniczej.
Zetempowiec miał zawsze mówić prawdę, bez względu na okoliczności oraz pozycję i przekonania słuchaczy. Równocześnie winien czuć się bezpieczny, bowiem, jak wskazywano, to „Partia uczy, aby zawsze mówić prawdę, choćby ona była nieraz gorzka i bolesna”. Młody człowiek winien więc ujawniać i piętnować zauważone braki i błędy, a krytyka miała być ściśle związana z nieustanną  kontrolą. „Kontrola i krytyka – pisano w „Sztandarze Młodych” – musi iść w naszej organizacji zarówno od kierowniczych ogniw do mas członkowskich, jak i na odwrót. Zarząd koła ma prawo i obowiązek kontrolować pracę poszczególnych członków i krytykować ich, jeśli źle pracują, ale i każdy członek organizacji ma prawo i obowiązek krytykować każdy zarząd, jeśli mu się coś w jego pracy nie podoba, jeśli uważa, że zarząd popełnia błędy”.
Zetempowiec w kontaktach z innymi ludźmi winien świecić przykładną skromnością, Mimo bowiem świadomości przynależenia do „młodzieżowej awangardy”, posiadacz legitymacji ZMP nie miał prawa wynosić się ponad „niezorganizowane” otoczenie, a z faktu bycia członkiem Związku nie miały wiązać się żadne korzyści materialne. Jedynym przywilejem było prawo do wytężonej pracy dla dobra ogółu.
Praca miała dawać młodemu zetempowcowi „poczucie tworzenia rzeczy wielkich, pięknych i pożytecznych” , gdyż w Polsce ludowej człowiek miał pracować „nie dla luksusowego życia garści wyzyskiwaczy, ale dla dobra swojego, swoich najbliższych, narodu i całej ludzkości”. Entuzjazm, romantyczny zapał i wiara w gospodarczy sukces nie mogły jednak przesłaniać trzeźwego spojrzenia na rzeczywistość. Ochotnicy z ZMP zgłaszający się do ciężkiej pracy musieli być przygotowani na szereg wyrzeczeń, niski standard warunków bytowych, skromne zarobki i odległą perspektywę osiągniecia jakiegokolwiek dobrobytu. „ Chodzimy po ziemi – wspierał zetempowców tow. Jerzy Andrzejewski – Nie jesteśmy odświętnymi manekinami. Jesteśmy żywymi ludźmi. I nasz towarzysz – optymizm posiada mocne ludzkie nogi, nie szczudła zamiast nóg. Nasz towarzysz – optymizm bynajmniej nie odwraca tchórzliwie głowy od wszystkich naszych trudności, braków i niedomagań. Nasz towarzysz – optymizm jest dobrym towarzyszem, ponieważ idzie obok nas z podniesioną głową i posiada bystre, ostro widzące oczy”.
Zgłaszanie się ochotników do zetempowskich brygad produkcyjnych traktowano jako dowód, iż młodzi ludzie mają ambicję „wziąć się za bary z przeciwnościami”, nie chcą „pełzać jak ślimak” – jak miało miejsce w okresie kapitalizmu. Zetempowiec miał być „niespokojną duszą”, człowiekiem, którego „trapi niepokój, niecierpliwość wyrażająca się pragnieniem zmieniania wszystkiego na lepsze”. Z drugiej jednak strony zetempowiec winien służyć przykładem świadomego, posłusznego i zdyscyplinowanego wypełniania przypadających na niego obowiązków.
Cdn.
 
Brak głosów

Komentarze

ale właśnie ten tzw zetempowiec coś tam zbudował i w miarę swoich możliwosci poprawiał stan posiadania Panstwa w postaci przemysłu i miejsc pracy.Współczesny zetempowiec rozwalił wszystko co jego poprzednik zbudował a do tego nafaszerował kraj obcym kapitałem w postaci marketów i byle jakiego towaru.Nie wiem,który był wiekszym patriotą.Tamten zetempowiec wygonił żydów w 68 roku a współczesny przeprasza nie wiadomo za co.Dalej nie ma sensu porównywać bo...........?

Vote up!
0
Vote down!
0

Jeszcze zaświeci słoneczko

#340119

Wygonił żydow do Syjamu?

cui bono

Vote up!
0
Vote down!
0

cui bono

#340168

To był OMTUR - zginęło słowo Towarzystwa :)
--------------------------
Reszta nie jest milczeniem.

Vote up!
0
Vote down!
0

----------------------------------------------
*Reszta nie jest milczeniem, ale należy do mnie.*
*Ale miejcie nadzieję; bo nadzieja przejdzie z was do przyszłych pokoleń i ożywi je; ale jeśli w was umrze, to przyszłe pokolenia będą z ludzi martwych.*

#340125

Oczywiscie - wypadło "Towarzystwo".
Dziękuję za czujność :))

Pozdrawiam

Godziemba

Vote up!
0
Vote down!
0

Godziemba

#340181

Szan Panie Godziemba ..

Panu wklejam "w ciemno" 10 pkt. M.in. z uwagi na rolę jaką Pan spełnia i to rzecz jasna , nie tylko na tym portalu. Pańska misja , żeby się dobrze wyrazić , jest wręcz nie do przecenienia , a mianowicie :

Jak dla mnie to "latający Uniwersytet" wiedzy historycznej.
Pańskie teksty to źródło wiedzy jakiej brakuje niemalże na wszystkich poziomach kształcenia w Polsce ...

Zresztą Pan tą sytuację zna najlepiej jak się domyślam.

serdecznie Pana pozdrawiam

/10 v 2/
v - do kwadratu
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Jeszcze Polska nie zginęła / Isten, áldd meg a magyart
Andruch z Opola
http://andruch.blogspot.com

Vote up!
0
Vote down!
0

-----------------------------------------
Andruch z Opola
]]>http://andruch.blogspot.com]]>

#340183

Dziękuję za miłe słowa w imieniu służby!

Pozdrawiam

Godziemba

Vote up!
0
Vote down!
0

Godziemba

#340420

A żeby Pan wiedział , to odpowiedzialna służba !

:0)

pozdrawiam

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Jeszcze Polska nie zginęła / Isten, áldd meg a magyart
Andruch z Opola
http://andruch.blogspot.com

Vote up!
0
Vote down!
0

-----------------------------------------
Andruch z Opola
]]>http://andruch.blogspot.com]]>

#340682

Ciekawy byłby tych towarzyszy po spożyciu kardiogram
Bo spożywali i to w dużych ilościach
Potem przechodzili na likier,ale na kościach
Praca oczywiście była , lecz często na stojąco
A gdy nogi zawodziły , to na siedząco
Pozdrawiam

Vote up!
0
Vote down!
0

"Z głupim się nie dyskutuje bo się zniża do jego poziomu"

"Skąd głupi ma wiedzieć że jest głupi?"

#340206

gość z drogi

dzięki za fragment historii,w której już byłam,ale jej nie znałam

Tatko,jako młody Ojciec ,takim bzdurami się nie zajmował,Mamuś,również ,nie...a stryj Kapłan to na pewno już... nie....

serdeczności z pozdrowieniami i podziekowaniem ...tylko dycha,bo wiecej nie ma:)

Vote up!
0
Vote down!
0

gość z drogi

#340210

Serdecznie pozdrawiam wierną Czytelniczkę:))

Godziemba

Vote up!
0
Vote down!
0

Godziemba

#340422

gość z drogi

kronikarzu :) 

pozdr nocne :)

Vote up!
0
Vote down!
0

gość z drogi

#340746

Walka i - dodałbym - donoszenie na wszystkich.

Pozdrawiam

Godziemba

Vote up!
0
Vote down!
0

Godziemba

#340421

gość z drogi

a TO już pamiętam...nie wolno było  mówić o czym dorośli rozmawią,a nade wszystko,czego słuchają :))))

serdecznosci :)

Vote up!
0
Vote down!
0

gość z drogi

#340424