Oleg Zakirov - Obcy element.....

"Pod koniec lat 80. prowadził Pan badania nad zbrodnią katyńską w samej paszczy lwa, w smoleńskich archiwach KGB. Jak trafił Pan do KGB i dlaczego rozpoczął Pan to śledztwo?

Oleg Zakirov – autor książki „Obcy element", która przedstawia dramatyczne losy oficera KGB w walce o wyjaśnienie zbrodni katyńskiej. Oleg Zakirov: Będąc studentem naiwnie myślałem, że chcę coś zrobić dla ojczyzny, oczyszczę ją od skorumpowanych urzędników, poszedłem więc do pracy w KGB. Szybko okazało się, że KGB jest narzędziem w rękach polityków i nie działa bez dyrektyw z góry. Po kilku latach służby dotarła wreszcie do mnie świadomość, że KGB jest oportunistyczną organizacją chroniącą polityczne interesy grupy, która jest u władzy. Pracowałem wówczas w Smoleńsku i myślałem o odejściu z KGB, ale w pracy trzymało mnie prywatne śledztwo w sprawie Katynia, które sam prowadziłem, a o jego wynikach informowałem rosyjskich dziennikarzy.

Skąd u Pana ta wewnętrzna potrzeba prowadzenia prywatnego śledztwa?

Pracowałem w Komisji ds. Rehabilitacji Ofiar Stalinizmu i obserwowałem ogrom zbrodni NKWD. W najgorszym położeniu byli zamordowani polscy oficerowie, o których nie wolno było nawet mówić. Wtedy postanowiłem wyjawić tę tajemnicę. Dzięki Bogu, odnalazłem świadka, który powiedział mi prawdę o tamtych wydarzeniach. Kiedy prowadziłem własne śledztwo, miałem takie mistyczne poczucie, że zabici polscy oficerowie wołają o prawdę.

W swojej książce „Obcy element” pisze Pan, że od 1917 roku w ZSRR represje spotykały wszystkich – nie tylko obywateli radzieckich, a szczególne represje spotykały Polaków. Dlaczego?

Dziwnym dla mnie jest, że wszyscy zajmują się Katyniem, a przed zbrodnią katyńską, przede wszystkim w drugiej połowie lat 30. – wedle dokumentów NKWD – 111 tysięcy Polaków zostało rozstrzelanych. Dziwi mnie to milczenie polskich śledczych o tragicznej śmierci ponad 100 tysięcy Polaków.

Uważa Pan, że poznamy całą prawdę o Katyniu?

Miałem kiedyś taki koszmar – chciałem zresztą o nim napisać felieton – że obudziłem się w 2150 roku i siedząc przed ekranem telewizora oglądam wiadomości. A tam podają newsy z ostatniej chwili: „w końcu poznaliśmy całą prawdę o Katyniu”. Druga wiadomość brzmi: „katastrofa z 10 kwietnia 2010 roku była wypadkiem, zamach albo błąd pilota”. Wiadomość trzecia brzmi: „Polska i kraje UE pytają, czy i kiedy Rosjanie otworzą swoje archiwa”. Niech ten sen będzie odpowiedzią na Pana pytanie.

Rosjanie przekażą Polakom wszystkie akta śledztwa katyńskiego z lat 90.?

Nawet Anglia – która jest sojusznikiem Polski – nie odtajniła jeszcze wszystkich dokumentów z katastrofy Sikorskiego. W sprawie Katynia, moim zdaniem, wszystko idzie ku temu, że Polacy poznają te dokumenty. Szczerze wątpię jednak, czy kiedykolwiek poznamy wszystkie dokumenty o Katyniu.

Proszę powiedzieć, czy po katastrofie prezydenckiego samolotu mamy do czynienia – jak twierdzą niektórzy politycy i komentatorzy – z nowym otwarciem w stosunkach polsko-rosyjskich?

Odradzałbym nadmierną nadzieję. Łatwiej się potem rozczarować. "
http://histmag.org/Oleg-Zakirov-Mialem-mistyczne-poczucie-ze-ofiary-Katynia-wolaja-o-prawde-4291

Oficer KGB Oleg Zakirow kontra KGB
Jakiś facet z KGB w Smoleńsku podobno prowadzi własne śledztwo w sprawie Katynia. Na własną rękę odnalazł kilku żywych świadków, starych kierowców z NKWD, którzy nie tylko wywozili zabitych Polaków z piwnic w Smoleńsku, ale sami wrzucali ich do rowów. Może nawet ich zabijali? Chciałem się z nim oficjalnie zobaczyć, ale musiałem prosić o zgodę w smoleńskim KGB. Odmówiono mi. Nieoficjalnie sam nie mogę do niego pójść. Pomoże mi pani go odszukać? - zapytał konsul generalny RP w Moskwie Michał Żórawski.

I tak koło północy pewnego majowego dnia 1990 r. trafiłam na ulicę Stroitieliej 15 w Smoleńsku. Drzwi otworzył mi Oleg Zakirow, wówczas major KGB, dziś uchodźca. - Nogi się wtedy pode mną ugięły - mówi teraz. - Już widziałem i siebie, i was oskarżonych o szpiegostwo. Sąsiadka na szczęście nie wykazała należnej czujności. Z drugiej strony cieszyłem się. Oto Polakom oddam rezultat mojego trwającego rok śledztwa: zeznania i adresy świadków i uczestników zbrodni na ich rodakach. Przesłucha ich prokuratura. Można zaczynać oficjalne postępowanie...

Duma bezpieczniaka
Nikt na świecie nie uwierzy, że z KGB można łączyć jakąkolwiek cechę pozytywną. W ZSRR jednak oficer KGB często uosabiał uczciwość i odwagę: walczył z korupcją, rosyjską plagą wszechczasów. I dlatego po latach pobytu w Rosji nie dziwię się, gdy Zakirow na pytanie, dlaczego po studiach prawniczych poszedł do KGB, odpowiada: Chciałem uczciwie pracować, tropić bandytów, przemytników, łapówkarzy. Uzbekistan mojej młodości był królestwem machinacji i korupcji. Połowy tej bawełny, za którą z Moskwy płynęły pieniądze, nie zebrano. Mafia uzbecka dzieliła się z moskiewską. Rolę bandytów odgrywała milicja. Prokuratura z nią ręka w rękę. KGB jest poza układem - tak myślałem.
Zakirow nie uwzględnił jednak głównego czynnika: partii. Poza tym układem nie był nikt. - Szybko zrozumiałem, że jako oficer KGB nie mogę nawet zwykłemu robotnikowi pomóc. "Skończysz na szubienicy" - zażartował kiedyś naczelnik. Czułem się w KGB obco. Byłem obcy. Przeniesiono mnie do stolicy Kirgizji, sąsiedniej republiki. - Miał pan jeszcze złudzenia? - Wstyd powiedzieć: miałem. W Kirgizji podczas śledztwa w sprawie zabójstwa premiera ekipa śledcza, w której pracowałem, wykryła kłębowisko korupcyjnych machinacji. Pochwała przyszła z Moskwy, od samego Andropowa. On naprawdę walczył z korupcją! Ale już nie miałem złudzeń co do politycznego oblicza KGB. Jeszcze we Frunze wpadł mi w ręce pierwszy tom "Archipelagu Gułag".

CAŁOŚĆ :
http://www.wprost.pl/ar/89038/Prywatne-sledztwo-katynskie/