trochu normalności

Okazało się, że Wałęsa i Braun (autor „Plusów dodatnich i plusów ujemnych”) nie muszą się wzajemnie przepraszać.

To zdrowy objaw, ale tylko, jak mówią Krakusy, „trochu”.

Uważam, że sądzenie się za każde słowo nie ma sensu, ani jeśli się jest politykiem, ani – reżyserem.

Przeczytałem jednak w notatce Onetu, pod uroczym tytułem Wałęsa nie musi przepraszać za film o „Bolku”, co widząc natychmiast rzuciłem się do otwierania:):):), to, co zacytuję:

W ub.r. SO oddalił oba pozwy, uznając, że strony nie muszą się nawzajem przepraszać. Jak mówiła sędzia Małgorzata Kuracka, nie doszło do publicznego pomówienia Wałęsy przez film, bo nie został on wyemitowany w telewizji. "Lech Wałęsa jest wielkim bohaterem, przywódcą ruchu, który wywalczył w Polsce wolność i za życia stał się postacią historyczną - dlatego musi się liczyć z krytyką - także niesprawiedliwą. To paradoksalny aspekt wolności, którą sam wywalczył" - dodała sędzia. Dlatego oddalono żądanie Wałęsy, by Braun go przeprosił - sąd uznał, że adwersarze działali w granicach prawa. Sędzia gruntownie skrytykowała zaś wydaną przez IPN książkę Sławomira Cenckiewicza i Piotra Gontarczyka "SB a Lech Wałęsa", która była osnową filmu Brauna. - Twierdzenie, jakoby Lech Wałęsa miał być tajnym i świadomym współpracownikiem SB nigdy nie zostało racjonalnie udowodnione - podkreślił SO, według którego film jest "zbyt jednostronny". Sędzia dodała, że książka nie ma żadnych istotnych dowodów potwierdzających tezę o współpracy Wałęsy z SB. - Żeby przedstawić tezę o czyjejś świadomej współpracy, trzeba mieć zobowiązanie do współpracy, teczkę personalną czy teczkę pracy - dodała.

No więc widzimy tutaj jak na dłoni, że niezależna sędzia uznała za stosowne wytłumaczyć się, dlaczego nie mogła skazać Brauna. Film jest „półkownikiem”, więc w gruncie rzeczy go… nie ma. Czy to, na marginesie mówiąc, nie paranoja? Pozew Wałęsy w ogóle nie powinien zostać przyjęty, ale widocznie oddychająca z ulgą po kaczystowskiej niewoli prokuratura, też bała się go nie przyjąć (ciekawe, nota bene, co ze sprawą pobicia w sądzie, na oczach kamer i policji, dziennikarza przez przydupasa ze świty Wałęsy?)

Kogo bała się prokuratura i niezawisły sąd? Ciekawe?

Pani sędzia bowiem tak się bała, że oprócz wyjaśnienia swojej niemocy ukarania złego człowieka, wdała się też w wywody godne krytyka filmowego, a także recenzenta prac naukowych, wreszcie zabrała głos po jedynej słusznej stronie w publicznej dyskusji.

Dwa w jednym – uzasadnienie wyroku i część artystyczna.

Oj, długo jeszcze będzie bardziej „trochu”, niż normalnie.