Mój gniew pozornie niepolityczny. Z Chopinem w tle.

Nie oglądam seriali, szkoda cennego czasu. Wyjątkiem jest jeden, a usprawiedliwieniem : nieracjonalna ale emocjonalna ułuda, że jestem przez te 40 minut z osobą najbliższą, która już nie żyje. Bo ten serial lubiła. A gdy choroba w swej szatańskiej konsekwencji odebrała również wzrok i nie mogła oglądać - słuchała, a ja dopowiadałam szczegóły.
Gdy była hospitalizowana - ja oglądałam, a potem opowiadałam co tam się wydarzyło w ostatnim odcinku.
Mama odeszła, a ja nadal oglądam. To już rytuał. Jestem wtedy z Mamą.
Tyle prywatnych zwierzeń. Teraz koniec słów ciepłych.Teraz napiszę o czymś, co moim zdaniem świadczy o - sama nie wiem:
głupocie? poprawności szytej na miarę pana Tuskowych złotych myśli o "nienormalności polskości"? a co się z tym wiąże z wiedzą o sile wysyłanych komunikatów podprogowych?
Nie wiem, natomiast wiem jedno: serial o największej oglądalności,również w porze sprzyjającej oglądalności, serial oglądany przez dzieci, młodzież i ludzi starszych jest medialnym ładunkiem, który zmanipulowany - zrobi swoje.
Ostatni odcinek, w którym wykorzystuje się bohaterów sagi do zakpienia sobie z postaci wielkiej, kochanej przez Polaków i świat. Postaci Fryderyka Chopina. Próba pomniejszenia wielkości naszego kompozytora to zadanie oczywiście z góry skazane na niepowodzenie, ale zawsze można spróbować, czyż nie, pani Łepkowska ?
Proszę mi wytłumaczyć, szanowna scenarzystko, czemu miały służyć głupawe dialogi młodego wykształconego, światowca zresztą, pana mecenasa z osobą zapraszającą na koncert do Łazienek ? Ten rechot ludzi, którzy z założenia powinni być mecenasami nie tylko swoich rozwodzących się klientów,ale również - kultury ? Ten rechot, to nabijanie się, te wielokrotnie powtarzane deklaracje "nie lubię Chopina, nie lubię muzyki poważnej"? Ta mina zbolałego kota, walczącego z zatwardzeniem, gdy odmawia piwkowania z równie "światłym" kolegą prawnikiem: "nie mogę, MUSZĘ iść słuchać Chopina"? I perełka absolutna, mianowicie nalegająca na obecność na koncercie partnerka owego wygłasza tekst : "trzeba walczyć z UPRZEDZENIAMI". Tak : z UPRZEDZENIAMI ! Przecież tego nawet skomentować spokojnie nie można, i nawet się nie silę, bo purystów ci u nas dostatek. Obrzydliwe jest również to, że te debilne rechoty i dialogi odbywały się w tle rozbrzmiewającej, przepięknej muzyki Chopina.
Nie jestem znawcą muzyki poważnej,nie jestem koneserem, ale mimo to słysząc Chopina - Bogu dziękuję, że mogę tego doświadczać. A pani, pani Łepkowska, prawdopodobnie lubi sobie walnąć - twórczo- tego Chopina w butelce, proszę jednak z umiarem, bo szkoda zdrowia - pani i widzów.
PS. Joanna Rawik z wielką ekspresją śpiewała przed laty :"Kocham świat,Fryderyku powiedz sam..."
Pani Łepkowska pewnie woli wersję obecną :"Kocham SZMAL..."
PS2. Fryderyk Chopin na wiadomość o zdobyciu Warszawy przez wojska carskie, powiedział : "O Boże, Jesteś Ty! Jesteś i nie mścisz się! – Czy jeszcze Ci nie dość zbrodni moskiewskich – albo – alboś sam Moskal!"
Niedobry Fryderyk, niedobry! Będzie Mu to pamiętane.