Witamy na Niepoprawnym Oddziale !

Ławeczka moja, dla jednych gościnna, innych karcąca drzazgami nie ma kotwicy. Żegluje po morzach i oceanach naszej duszy. Wiatr ni burze nie zagonią jej do bezpiecznego portu. Będzie tam gdzie szkwał zakrywa nasze oczy i dławi duszę. Chłostana przez wiatry bywa nie piękna, lecz nie kusi syrenim głosem. Jest tak prosta jak prawda, czasem do bólu, lecz zawsze taka sama.
Tak zakończyłem mój wpis –
Jest taka ławeczka
Życie dopisało ciąg dalszy.
Gdy moja prosta z drewna wyciosana ławeczka, może czasem niewygodna gości wielu zacnych ludzi, to na salonach coraz ich mniej. Wypełnia się kolejna misja, jaką jest skanalizowanie w jednym miejscu prawicowych blogerów, komentatorów i czytelników. Zwabić, przywiązać i obłaskawić, a potem wykopać z drzwi. Wydawałoby się bezradnych i pozbawionych gruntu pod nogami. A w miejsce ich wyeksponować dla czytelników treści co najmniej lewackie i antypolskie.

Nie mam zamiaru dokonywać głębokiej analizy zjawiska medialnego jakim jest salon24 i jego prawdziwych pryncypałów. Dynamiczny rozwój sytuacji na tym „Niezależnym Forum Publicystów” wciąż dostarcza nowe dane i przyjdzie na ocenę jeszcze czas.
Można obrazowo porównać to co się tam wyprawia do Oddziału Psychiatrycznego. Jedni przychodzą tam z własnej woli, innych kieruje lekarz lub wysyła rodzina. Problem tkwi w tym, czy z prawdziwą diagnozą i dobrymi intencjami. Czy przypadkiem nie o ubezwłasnowolnienie chodzi. Zamknięcie na całe życie w izolatce. Na początku jest bardzo miło. Uśmiechnięty personel, oczywiście w skrajnych sytuacjach używający kaftana bezpieczeństwa, zleca kolejne badania, wysłuchuje pacjenta i ordynuje odpowiednie piguły. Gdy jednak okazuje się, że pacjent ich nie łyka, środki się zaostrzają, łagodna muzyka płynąca z radiowęzła zamienia się koncert Nergala. W kroplówce coraz mniej soli fizjologicznych, na ich miejsce pojawiają się podejrzane substancje. Lekarze, którzy uzdrawiali nasze dusze wysyłani są na wcześniejszą emeryturę, a zastępują ich „советские врачи”.

Zawiązane przyjaźnie i grupy szybkiego reagowania wycinane są w pień ostrzem cenzury. Ten oddział żywo przypomina психиатрическое - psychuszkę. Tam, z każdego normalnego człowieka można zrobić wariata, antysemitę, nazistę. Karta pacjenta, która wskazuje na zaostrzenie się najgroźniejszej dla Kreatorów Nowego Ładu choroby jaką jest Patriotyzm. To i zalecenia nowe. Izolatka, kaftan i na końcu wypis ze szpitala gdy pacjent nie rokuje i nie dał się zarazić Czerwonką. Gdy w Sercu Europy za dotacje z Unii wre sowiecka robota, a nożyce cenzora ciachają Nasze Polskie Myśli czas wyjść z ciepełka, jakie pozornie zabezpieczał salon24.

A tak naprawdę szykowane by nas utopić bolszewickie szambo, które zmierza do wyprowadzenia nas różnymi kanałami na zaplanowane dla Polski ścieżki.
Witajcie na Naszym Oddziale, na Mojej, Rospina, Bacy i wielu moich Szacownych Przyjaciół i Gości Ławeczce. Tu możecie uzdrowić swoje udręczone dusze, tu spotkacie Samych Swoich, choć z różnych krańców Ławeczki. Nasz Oddział jest dla Was otwarty dniem i nocą. Nikt Was to nie będzie leczył wbrew Waszej woli. Jest nas coraz więcej i uwierzcie mi, że to bardzo ważne miejsce w blogosferze, bez Smutnych Panów w tle. Oaza wolności, co nie oznacza, że tolerujemy tu wrogów Polski. Nam obcy jest rozkrok Jankego i jego śliskość godna węża.

Nie wypowiadam się w imieniu Redakcji, tylko we własnym. Ja też ma za sobą kilka dłuższych lub krótszych epizodów na salonie. I podzielę się gdy przyjdzie pora moją wiedzą i doświadczeniem. Dowodem na to jakie to miejsce - Niepoprawni są choćby dziesiątki komentarzy pod wpisem Amelii007 -
      Życie po życiu, czyli z wilczym biletem od Salonu24.
A także znane dla tych co tutaj bywają klimaty, różne jak Polska od Bałtyku do Tatr. Zawsze jednak ze wspólnym mianownikiem – Polską. A Polska to My, to nasze wspólne sprawy. Radości, troski i wspólne korzenie. Tradycja, wiara i wartości. Sprawy codzienne i te najważniejsze. Wśród ludzi z krwi i kości.
Zatem pozostaje mi tylko zaapelować - logujcie się, komentujcie i piszcie o tym co Wam leży na sercu. A gdy życie postawi Was pod ścianą, to nie bójcie się tym z nami podzielić. Bo w tym miejscu są nie tylko zbiory liter. Tu odradza się wspólnota poprzez więzi. I to co czynimy już wkrótce zagości w każdym najmniejszym skrawku Polski. Dla Polski, dla nas i Naszych Dzieci.
           A póki co, rozsiądźcie się na Ławeczce, która czasem uwiera.
                            Byśmy się na salonach nie przespali Polski.
                                     Miejsca ci u nas dostatek.
                                      A teraz z Naszej Beczki.