Parytet kastowy – na marginesie bezradności rządu wobec ZNP

Nie oszukujmy się: są zawody niezbędne. Niezbędne dla państwa. Takie są np. wojsko, sądy i policja. Mniej (dla państwa) są niezbędni lekarze i nauczyciele: ci są niezbędni wyborcom (nauczyciele mniej niż lekarze, ale jednak też jakoś tam). A taki rolnik to w ogóle jest państwu niepotrzebny: jak nie wypracuje plonów, to zdechnie z głodu – takie postsowieckie myślenie*. Sprytne. A generalnie to wszystko nakręca siła – siła przeciw rozumowi. I tak to trwa przez pokolenia: kto silniejszy – wygrywa (z rządem). Słyszał kto o strajku emerytów?

No więc jak jakaś silna (albo ważna) kasta uzna, że ma za mało – to nie ma zmiłuj; dostać musi, bo zastrajkuje. Jak celnicy. Albo pielęgniarki. Albo pracownicy cywilni wojska. Albo strażacy. Albo itd. itp.

A kiedy uzna? Najlepiej – przed wyborami. I rząd ma nóż na gardle.

To jest tak trywialne, że tylko głupi (rząd) tego nie zrozumie. Ale mogło by nie być (trywialne). Bo rząd mógłby być mądrzejszy. Ale żaden, jak dotąd, nie był i nie jest.

Jak mógłby? Mógłby ustalić parytet. Nie sam, po co? Zaprosić do ustalenia te kasty, te ich związki, niech się żrą, komu więcej. Czyli demokratycznie ustalić. Że listonosz ma dostać tyle co minister. Albo pól tego. Albo 237/1563 tego. I tak ze wszystkimi. W stosunku do PKB. Prosta kwestia: PKB rośnie – bazowa rośnie. Spada – bazowa spada. Co roku zmiana. Jak z emerytami.

Prosty pomysł. A jaka więź wspólnotowa! I demokracja co się zowie. Współodpowiedzialność za państwo – a nie kto silniejszy. Uczciwie, po obywatelsku.

I po kłopocie, panie Morawiecki.

*Bo najpierw ten cały Uljanow twierdził, że jak policjant zarabia więcej od nauczyciela, to jest władza niedemokratyczna. Ale jak "rewolucja zwyciężyła" i się zrobił Leninem, to mu już towarzysze-siłownicy wybili ten pomysł z głowy - i tak zostało