Obywatele faszyści RP

kosowscy albańczycy, muzułmańscy lecz niezbyt praktykujący, nie chcieli podbijać Serbii islamem tylko żyć u siebie.Od lat Serbowie mordowali ich ludność i brutalnie kolonizowali rejon, choć po komunistycznej pacyfikacji dano im autonomię. po odebraniu tej chcieli być równoprawną republiką w federacji. represyjna centralizacja wywołała walki, Serbowie zamierzali zdusić je siłą beż żadnych pokojowych porozumień. Mamy typowy konflikt słabszego z silniejszym, trudno w nim widzieć stopowanie islamskiej inwazji chyba że przyjmie się optykę zwalczania separatyzmu poprzez czystki etniczne, dla Wielkiej Serbii, bo tylko w taki fizyczny sposób można zwalczać lokalną, zislamizowaną ludność. Kontrowersyjna niepodległość jest więc rezultatem niepowstrzymywanych lokalnie walk z czystkami i całego rozpadu Jugosławii, nie sposób widzieć w tym "obrony tożsamości narodu przed islamizacją"- to grupy narodowe i etniczne broniły swej tożsamości i interesów.

Równie dobrze można widzieć w Putinie obrońcę krześcijaństwa na sztandarach "prawosławia" (bardziej kultury i hasła niż krucjaty religijnej praktykujących): Czeczenów ubijał, homosiow i jehowych nie chce ale przecież działa dla władzy w kraju, gdzie podobnie, uznaje się islam za "religię tradycyjną" (historyczną, równoważną tak jak buddyzm i judaizm)

cywil nie znaczy niewinny, tylko że nie jest  moralne wojsku występować w walce przeciw nieuzbrojonym.

w przypadku "partyzantki", jak i oddziałów specjalnych, niezależnie od celu i kierowania się wartościami, pragmatyczną etyką sytuacyjną jest przetrwanie grupy oraz wykonanie zadania. w tak brutalnie realnym świecie, zabija się albo zostaje zabitym i nie ma miejsca na żadne słabości. w samym tym nie ma więc żadnego powstańczego romantyzmu a normalne staje się neutralizowanie podejrzanych, świadków, nielojalnych, jakkolwiek obciążających. co więcej, zagrożenia takie należy, w miarę możliwości, widzieć i zwalczać z wyprzedzeniem.

Biorąc to pod uwagę a także inne czynniki- psychologiczne chociażby (istotne, np. ludzie zabijają w stresie, podburzani ideologią, propagandą wojenną, różnie motywowani- również traumą i odwetem), należy z uznaniem oceniać polskie podziemie jako prawdziwych rycerzy i obrońców o wysokich zaletach moralnych. Pomagała im w tym racja moralna oraz poparcie ludności, ze wszystkim, co nadawało sens ich działalności.

Kontrowersjom w wyborze celów, mniej lub bardziej przypadkowym zabójstwom nie należy się dziwić. Dziwić to się można skrajnie małej skali zbrodniczych wybryków i brać moralny przykład. Przede wszystkim nie jesteśmy na ich miejscu a skoro grali o coś więcej, niż własne życie, należy docenić ich poświęcenie. Nawet zdesperowani i osaczeni nie wyrzekali się swoich wartości.