CZYŻBYŚ ZAPOMNIAŁ O NAS PANIE BOŻE..?

W moralności, w życiu ,nie miłościwi

Kierują się łatwym życiem ze śmiechem

Gdzie w międzyczasie srebrnik jest oddechem

Na własność patrzą gdy przychodzi lekko

To ich normalne życiowe poletko

Boga trzeba prosić o przebudzenie

By zmienił do życia ich nastawienie

Pozdrawiam

...lata całe, dzięsięciolecia! I choć liczyli już co niektórzy blisko i nawet ponad 90-tkę jeszcze pytali: "Dlaczego Panie Boże, dlaczego na to pozwoliłeś? Gdzie byłeś gdy rezuni rąbali naszych bliskich siekierami, jak świnie, a może nawet niekiedy drastyczniej? Jak to możliwe, że doszło do takiej rzezi Panie?". Patrzyli na mnie, patrzyli mi w oczy i płakali b. rzewnymi łzami, a ja cóż miałem im wtedy powiedzieć, milczałem bo naprawdę niełatwo jest wycedzić w takiej chwili choćby słowo prostego pocieszenia. Lecz w końcu zbierałem się w sobie i tak niekiedy z miłością starałem się mówić: "Musimy mieć w sobie tę wiarę i żywą nadzieję, że Pan miał wtedy i wciąż ma dla nas wspaniały plan, że jeśli dopuścił w tamtych dniach to barbarzyństwo banderowców, że jeśli dopuścił to ludobójstwo, to dlatego że chciał i chce także dziś z tego wyprowadzić jeszcze większe dobro.".

I tak oto sądziliśmy, czekaliśmy, wyglądaliśmy tego dnia, kiedy nasi bliscy zostaną powszechnie uznani za męczenników, wciąż czekamy. Lecz oto na Ukrainie, owi podli zbrodniarze z OUN - UPA przed Nimi na pomniki się pchają, wdzierają, a cóż my z tym robimy rodacy......? Serdecznie dziękuję Kazimierzu za ten wstrząsający, przejmujący wiersz, który jako żywo do serc współczesnych nam kołacze........