Tacy sami jak 243 lata temu

„ Widząc oziębłość w duchowieństwie wyższym, a w głowach większych świeckich obojętność, tudzież w obywatelach bezwstydną bojaźń i pomieszanie, a co najnieszczęśliwsza: że żadnej dotkliwości nie czując, nachylają swe niegdyś niezwyczajne głowy wolnego narodu pod jarzmo niewolnicze.”
(Z tekstu aktu Konfederacji Barskiej 27 lutego 1768)
Przecież to wypisz, wymaluj może być opis większości polskiego społeczeństwa 243 lata później.

Podobnie jak linia postępowania rządzących wobec Rosji:
„ Rzeczpospolita Polska,(...) potwierdzają jak najuroczystszym sposobem stały, i wieczysty pokój, nieprzerwaną szczerą przyjaźń, ścisłe porozumienie się, i dobre sąsiedztwo”
„zgodzili się oni gwarantować jeden drugiemu całość, i zachowanie aktualnych Ich w Europie posesji, Ziem, Prowincji, i granic”
„i ustanowić nieodwłocznie Sądy Pograniczne z władzą zupełną, które by zawsze się odprawowały, ażeby tym sposobem prędka, i nieparcjalna sprawiedliwość obojga Państw pokrzywdzonym poddanym czyniona”
Z traktatu wieczystej przyjaźni pomiędzy Rosją a Rzecząpospolitą ( 24 lutego 1768)
Choć w w wypadku sądu ustanowionego w sprawie katastrofy w Smoleńsku Rząd Tuska poszedł znacznie dalej. Gdyż w „Sądach Pogranicznych”, przeznaczonych do załatwiania sporów między obywatelami obu państw, sędziowie byli wyznaczani ze strony polskiej i rosyjskiej.

Czy Konfederacja Barska znów przegra?

http://pl.wikisource.org/wiki/Traktat_wieczystej_przyja%C5%BAni_pomi%C4%99dzy_Rosj%C4%85_a_Rzecz%C4%85pospolit%C4%85_(1768)

http://pl.wikisource.org/wiki/Akt_za%C5%82o%C5%BCenia_konfederacji_barskiej