WIĘC PRZYNOSZĘ WAM POWRÓZ UCIECZKĘ OD HAŃBY...

więc jak do naszych świętych pójdziemy bez wstydu

z wielkim grzechem zdrady... z ciężkim zaniedbaniem...

jak popatrzymy w oczy Tym z sybirskich dali

prosząc o wieczny spokój i odpoczywanie

co im dzisiaj powiemy w lesie pod Katyniem

pod każdym polskim krzyżem wpisanym w testament

w tylu katowniach w popiołach Warszawy

w miejscach gdzie ciągle słychać narodowy lament

jak będziemy powracać pamięcią do Przodków

i mówić o historii wierze i wolności

gdyśmy nie wypełnili większości przykazań

a dzikie psy rozwłóczą Ojców święte kości

w dniu urodzin Judasza sprzedaliśmy wolność

i karta kredytowa dziś naszym sumieniem

i już nam doskoczyli śmiertelnie do gardła

Matka w przytułku czeka na ostatnie tchnienie

zapomniana wśród obcych w pogardzie i lęku

w hospicjum Europy z ochłapem wolności

z łaskawym prawem kata do eutanazji

przykryta gniewnie brudnym kocem samotności

sumienie w nas zasnęło choć pora czuwania

oto gorzka prawda Oliwnego Ogrodu

nie idziemy za głosem zdradzonej Ojczyzny

Judasz stał się patronem naszego narodu...

dziś gnije w nas sumienie zakażone zdradą

o godności nam rozprawia dziś Judasz i łgarz

dawny wróg nam przygina coraz groźniej karki

i nie potrafimy spojrzeć dziś historii w twarz

obóz koncentracyjny do dzisiaj w Warszawie

wbity jak tępa drzazga w sumienie Narodu

boli Tamtych co płaczą na grobach Ojczyzny

oszukanych grą podstępną Wschodu i Zachodu

okaleczeni ciężko przez swoich i obcych

bez pamięci i dumy Boga i Honoru

słuchamy zdrajcy Żyda co podstępnym słowem

podsuwa nam truciznę za prawo wyboru

dziś gnije w nas sumienie zakażone zdradą

ci co mieli strzec domu dzwonią srebrnikami

więc przynoszę wam powróz ucieczkę od hańby

tylko Bóg się jeszcze może zlituje nad wami

sprzedali Cię już Polsko! na targu Europy

coraz bardziej się niebo ponad nami mroczy

nad tą stertą żelastwa siedzimy jak kiedyś

jak do Ciebie wrócimy...jak spojrzymy w oczy...

Matko! w łachmanach wstydu służąca u obcych

powiedz gdzie Twoje córki...gdzie Twoi synowie...

jak będziemy patrzeć naszym wnukom w oczy

jak odejdziemy z powrozem na spuszczonej głowie....