DOJDĘ DO CIEBIE POLSKO ! DOJDĘ...( z pamięci stanu wojennego)

DOJDĘ DO CIEBIE

POLSKO ! DOJDĘ…

Złapią

Podstępnie spętają

Profesjonalnym sposobem

Warkocz najdłuższej rzeki

Będzie szumiącym grobem

Złapią

Podstępnie osaczą

Wypchną z pędzącego furgonu

Podrzucą litościwie

Pod progiem zatrwożonego domu

Złapią

Podstępnie osaczą

Takie ich prawo wilcze

Abyś na oczy przejrzał

Abyś tę prawdę zmilczał…

Złapią

Podstępnie ocalą

Spokój twojego domu

Który bez ścian i okien

Nie służy już nikomu…

złapią

Podstępnie ułożą

Nogi nad rusztowaniem

Byś wybierając wolność

Miał swoje w tej sprawie zdanie...

II

Nikt mi prawa nie weźmie

Do niepodległej duszy

Do ziemi z której wyrosłem

Na kościach swoich Przodków

W Warszawie pianę toczy

Redaktor od Poezji

Jak śmiał od niego bardziej

Pokochać ktoś Ojczyznę

Więc skreśla grubą krecha

Słowa których się boi

Za barykadą biurka

W Ordona się przebiera…

Rozdaje hojną ręką

Wymyślne przymiotniki

NIeświadom że w nim puchnie

Złośliwy rak języka...

III

A gdy już z kolan gniewnie wstanę

Gdy spadnie ze mnie sen niewoli

To rzucę światu swe przebranie

Jak brudny kostium głupiej roli

A gdy już z kolan się podniosę

Jak drzewo mocnym kręgosłupem pnia

To znowu wolność mi zaszumi

O utraconych kiedyś dniach

A gdy już z kolan strząsnę brud

Gdy rąk nie będzie skuwał ból

Będę się śmiał szyderczym głosem

Z gwiżdżącym na mnie mściwych kul

IV

Dojdę do Ciebie Polsko !

Dojdę !

Ale cierpliwa bądź

Choć nieraz w drodze będę słabł

Ty! sprawiedliwie

Sądź !

Uczę się żmudnie Ciebie !

Uczę !

A to nie próżny trud

Jeszcze zobaczy ten co zwątpił

Nad Wisłą

Cud !

Przyjdę do Ciebie Polsko !

Przyjdę !

Nie zginie Twoja pieśń

A gdy na Twoim progu padnę

Ty ! mnie w ramiona

Weź...