Kryzys uniwersytetu - ósma fatalna tendencja

Fatalna tendencja (8) – ciągle oczekuje się od nas natychmiastowych zastosowań praktycznych

czyli „Kryzys uniwersytetu w ujęciu polemicznym z Prof. Piotrem Sztompką”

Prof. Sztompka (Po Kongresie Kultury Akademickiej NAUKA 2/2014 • 19-25 -PIOTR SZTOMPKA –]]>http://www.portalwiedzy.pan.pl/images/2014/nauka/2_2014/N214-02-Sztompka.pdf]]>) słusznie zauważył, że nie ma nic bardziej praktycznego niż prawda, teoretyczne wyjaśnienie, traktując oczekiwania od naukowców natychmiastowych zastosowań praktycznych za 8 fatalną tendencję prowadzącą do kryzysu uniwersytetu.

Oczywiście uniwersytet to nie to samo co szkoła zawodowa i nie wszystko co tam się robi/czego tam się uczy winno mieć zastosowanie praktyczne i to natychmiastowe. Tym niemniej to co się robi na uniwersytecie/czego tam się uczy winno mieć jakąś wartość i to większą niż wartość makulatury. Niestety jak Pan profesor słusznie wcześniej zauważył (]]>https://blogjw.wordpress.com/2014/11/04/fatalna-tendencja-5-malo-kogo-interesuje-czego-uczy-sie-studentow-i-co-wnosza-do-nauki-rozprawy-doktorskie-czy-habilitacyjne/]]>) nikogo (niemal) nie interesuje to co zawierają prace dyplomowe, doktorskie, habilitacyjne i czego uczy się studentów.

Skutek jest taki, że na uniwersytecie produkuje się ogromne ilości makulatury nikomu do niczego, ani natychmiast, ani zapewne w przyszłości niepotrzebnej. Produkcja tej makulatury jest potrzebna tylko, i czasem wyłącznie, do zdobywania upragnionych dyplomów/tytułów, no i dla zbieraczy makulatury (]]>http://www.nfa.pl/articles.php?id=553]]>0

Produkcja jest finansochłonna, więc niewątpliwie jest to tendencja fatalna. Tak kosztownego sposobu utrzymywania zbieraczy makulatury chyba jeszcze nikt nie wymyślił teoretycznie i nie zastosował praktycznie.

Ja sam często na pytanie – z czego ty się utrzymujesz ? ( wielu wie, że nie mam etatu i jestem poza układem) odpowiadam: Będąc przekonany, że nie ma nic bardziej praktycznego niż prawda, żyję z wrzucania do kosza produktów profesorskich i za to czasem mi płacą ( fakt, że tym producentom makulatury znacznie więcej).

Zatrudnienie na uniwersytecie takich teoretyków i praktyków przyniosłoby uniwersytetowi wielkie korzyści, także finansowe, co dla uniwersytetów w fazie kryzysu, ciągle jak słyszymy stojących nad brzegiem przepaści, nie powinno być bez znaczenia.

Jednak nikt jeszcze teoretycznie nie wyjaśnił tego zjawiska, ani nie wprowadził do praktyki, mimo że wiele już lat takiego stanu rzeczy upłynęło.

Myślę, że przeszkodą jest prawda, bez której nie da się zastosować praktycznie i z sukcesem pozytywnym – czegokolwiek. A uniwersytet cierpi szczególnie na niedostatek prawdy, a szczerze mówiąc na nienawiść do prawdy. Taki mam obraz m.in. uniwersytetu Pana Profesora P. Sztompki (UJ) a Pan Profesor – wybitny socjolog, nie pokusił się o zbadanie socjologiczne tego zjawiska, tak pod względem teoretycznym, jak i praktycznym ( jeśli jednak się pokusił, to skutki tego pokuszenia chętnie bym, zamieścił na Niezależnym Forum Akademickim).

Jak wielką nienawiścią do prawdy kieruje się uniwersytet Pana Profesora wielokrotnie wykazywałem i dokumentowałem. Toż nawet na moim osobistym przykładzie (rzecz dla socjologa winna być smakowita) widać ]]>http://nfapat.wordpress.com/category/sprawa-jozefa-wieczorka/]]>, że prawdę uniwersytet niszczy od lat, a nawet wieków, lub aresztuje ją w swoich archiwach niedostępnych na mocy prawa okołowojennego, a nieprawdę szerzy w licznych brednikach akademickich, także tych dla studentów przeznaczonych]]>https://blogjw.wordpress.com/2009/03/25/lustracja-dziejow-uniwersytetu-jagiellonskiego/]]>,

Tak – „nie ma nic bardziej praktycznego niż prawda” więc jej niszczenie/unikanie/walczenie o jej niepoznanie (]]>https://blogjw.wordpress.com/2013/03/25/jak-badacze-walcza-aby-nie-poznac-tego-co-badaja/]]>) jest wyjątkowo fatalną tendencją uniwersytetu, szczególnie tego, który jest wzorcowy dla innych.