Upał

Upał uciekłem do domu do komputera, właściwie to cały czas przy nim siedzę. W domu słucham, oglądam piszę. Ostatnio oglądałem wywiad z Ireną Hakamadą. Odbiciem fraktalnym naszej Magdaleny Ogórek, właściwie to należałoby powiedzieć pierwowzorem fraktalnym nasze......, gdyż startowała w wyborach prezydenckich dużo wcześniej Egzotycznej urody pół Rosjanka pół Japonka, była deputowana do Dumy, była wykładowczyni jakiejś uczelni ekonomicznej, rzeczniczka praw człowieka, itp. itd. Obecnie tak jak nasza Pani Ogórek popularna bohaterka audycji telewizyjnych prowadząca szkolenia dla szefów biznesu i udzielająca porad w zakresie radzenia sobie w życiu prywatnym dla różnych bizneswomen.

Ośmieliła mnie bo jej rady dla Putina i dyplomatów rosyjskich są identyczne z moimi jakie mam do naszego zachowania.. Dowiedziałem się że to jest azjatyckie podejście tak do polityki, jak i biznesu. Liczy się ostateczny efekt, na który być może w obecnej epoce nie doczekamy się. Nie należy komentować ani swoich sukcesów ani porażek.

Na przykład całkowicie jest zbędne komentowanie uchwały jakiejś organizacji prawniczej przez Pana Piotrowicza, a tym bardziej jeśli ta decyzja nie jest po naszej myśli. (Jeśli już ktoś chce ją propagować, to niech strona przeciwna ją propaguje i się z niej tłumaczy. Dla nas to powinna już być sprawa zamknięta). Nabieramy wody w usta i zapominamy o tej sprawie. Życie toczy się dalej. To jest abecadło tak polityki, jak i biznesu. Wałkując tę sprawę dalej stoimy na przegranej pozycji. Zostawiamy to i przechodzimy do innych spraw, lub innych partnerów biznesowych. A tak ta przysłowiowa "krowa" nie została sprzedana, stoi i ryczy w oborze u naszych partnerów i to oni muszą ją karmić i doić. Nie mamy mleka, ale kłopot ma druga strona. Kłócą się między sobą, może lepiej było dać niższą cenę i pozbyć się kłopotu.

Te jej uwagi do zachowania się polityków rosyjskich wypisz, wymaluj dałoby się zastosować do naszego zachowania. Nie ważne czy mamy rację, czy nie należy robić swoje i nie komentować zdania ani zachowania partnerów.

Rozumiem dziennikarzy, muszą z czegoś żyć, ale urzędnicy lub politycy. Druga sprawa - nie należy szukać usprawiedliwień i obarczać winą drugą stronę. Po prostu zamykać sprawę bez komentarza. Nie wyszedł nam jeden biznes, to może uda się inny. Na przykład te nasze "negocjacje" z instytucjami unijnymi. Jeśli już dajemy odpowiedź, to koniecznie należy zaznaczyć, że to jest już ostatnie pismo w tej sprawie. Uważamy negocjacje za skończone.