Bosak "atakuje" Turskiego

Poseł  Konfederacji Krzysztof Bosak "zaatakował" w telewizji Polsat ocalałego z Auschwitz Mariana Turskiego . Bosak nie wierzył, że Niemcy wprowadzali ustawy dyskryminujące Żydów stopniowo, przez lata - aż doszli do obozów zagłady. "To retoryka lewicy", twierdził.Bosak mówił, że Turski wygłosił „manifest polityczny”, a „wpuszczanie Polaków na teren obozu [na obchody] było bardzo restrykcyjne (…) Głos dostał pan, który zdecydował się wykorzystać tę rocznicę, by zaatakować rząd czy Sejm”.
„Dwie tezy pana Turskiego z jego wystąpienia są zasadniczo nieprawdziwe. Pierwszą teza jest taka, że Auschwitz się wydarzało po kawałeczku i że każdy element debaty politycznej nie idący w kierunku, który pan Turski zaprezentował to kroczek ku Auschwitz. To jest typowa retoryka lewicy. Auschwitz się wydarzyło dlatego, że totalitarne państwo Trzecią Rzesza wdrożyło taki diabelski plan”.

Cała prawda o Panu Marianie Turskim

To przykre, że człowiek, który wywinął się śmierci pochodzącej od jednego socjalizmu został funkcjonariuszem innego.

Czas mija, młodzi ludzie nie rozumieją co znaczy, że ktoś był prominentną postacią w PZPR. Chyba czas zacząć mówić i pisać wprost, że byli to ludzie którzy kolaborowali z okupantem sowieckim przeciwko wolnej Polsce. Tacy czerwoni volksdeutsche.Bycie więźniem Auschwitz nie usprawiedliwia niegodziwości popełnianych na innych etapach życia. Więźniem Auschwitz był także Cyrankiewicz, ten sam, który kazał wojsku strzelać w 1956 do robotników w Poznaniu i dzięki któremu Witold Pilecki dostał 9 gram ołowiu w potylicę.

Na obchody "Auschwitz", został wyciągnięty, tak jak togi na protest

Kilka słów o Panu Marianie Tuskim, więźniu Litzmannstadt Ghetto, Auschwitz, ocalonym z obozu zagłady i dwóch marszów śmierci. Członek PPR i następnie PZPR od roku 1945. W stalinizmie był funkcjonariuszem Wydziału Prasy KC PZPR. W roku 1956 zostaje  redaktorem naczelnym zetempowskiego „Sztandaru Młodych. Co prawda już na fali odwilży, ale wtedy takie stanowiska powierzano wyłącznie zaufanym towarzyszom. Potem przeszedł do „Polityki”, którą Gomułka i Staszewski stworzyli, żeby rozwalić „Po prostu”.„Polityka” bardzo chętnie zatrudniała komunistyczno-liberalnych redaktorów pochodzenia żydowskiego. Oprócz Turskiego także Urbana, Toeplitza, Passenta, Grońskiego, Wróblewskiego. Turski był tam od 1958 roku kierownikiem Działu Historycznego.I lansował jedynie obowiązującą linię partii, ponieważ „Politykę” wydawano do 1990 pod hasłem „Proletariusze wszystkich krajów, łączcie się”. Jakoś wtedy nie przeszkadzała mu obojętność na fałszowanie zwłaszcza powojennej historii naszego kraju. Ta sama obojętność przed którą przestrzegał 27.01.2020, manipulując pamięcią o Ofiarach Shoah do politycznych celów. Do 89 roku nie było też słychać o Marianie Turskim w kontekście relacji polsko-żydowskich i to pomimo rosnącego od połowy lat 80.-tych zainteresowania dziedzictwem polskich Żydów.Czyżby historia polskich Żydów i Zagłady były mu wówczas obojętne? Wypłynął dopiero po roku 1989 stając się członkiem rad wielu wpływowych ciał i laureatem odznaczeń i medali, zwłaszcza nadawanych przez kraje takie, jak Niemcy i Francja, o których wkładzie w zagładę pisać nawet nie trzeba. Aczkolwiek trudno szukać go wśród znawców polskiego prawa i ustroju sądów powszechnych, spotkał się z Vera Jourova a także otrzymał medal od premiera Luksemburga, aczkolwiek o jego zasługach dla tego kraju także nic nie wiadomo.Często zapraszany jest do instytucji europejskich z takimi ekspertami, jak Konstanty Gebert, syn agenta NKWD i członka komunistycznej partii USA, czy znany żyd Michał_Bilewicz ,aby opowiadać o rzekomo rosnącym w Polsce antysemityzmie.

Jakoś trudno jest przeczytać cokolwiek, co do 1989 roku Pan Marian Turski napisał o niszczeniu przez komunistów śladów kultury i religii żydowskiej, zacieraniu pamięci o dziedzictwie polskich Żydów. Wtedy wybrał oportunizm i obojętność.,przed którą teraz nas przestrzega