Gdzie diabeł nie może - tam babę pośle

Wczoraj [6.09.2019] odbyła się konwencja programowa Koalicji Obywatelskiej {]]>TUTAJ]]>}.  Pierwsze skrzypce grała w niej Małgorzata Kidawa-Błońska.  Wynikło to z decyzji Grzegorza Schetyny, przewodniczącego Platformy Obywatelskiej, który nieoczekiwanie postanowił usunąć się w cień i kandydować z Wrocławia, a nie z Warszawy.  Namaścił też panią Małgorzatę na ewentualnego przyszłego premiera Polski.

  Decyzje tę tłumaczono przeważnie względami wizerunkowymi.  Podobno jacyś eksperci z Izraela mieli stwierdzić, iż Schetyna odstrasza wyborców.  To prawda, ale nie wydaje się, by miła powierzchowność  Kidawy-Błońskiej mogła sprawić, aby w ciągu zaledwie pięciu tygodni elektorat zapomniał o gburowatym Schetynie.  Bardziej prawdopodobne wydaje mi się wyjaśnienie zaproponowane przez Jana Śpiewaka.

  W weekendowym numerze dziennika "Polska" [6-8.06.2019] ukazał się wywiad z Janem Śpiewakiem przeprowadzony przez Agatona Kozińskiego.  Jego tytuł to "Śpiewak: Razem i Wiosna to najszybciej zjedzone przystawki w historii polskiej polityki" [zajawka - {]]>TUTAJ]]>}].  Czytamy w nim:

  "Swoją drogą ta kampania jest bardzo dziwna - został miesiąc do wyborów, ale właściwie nic się nie dzieje.

-Póki co, oprócz pomysłu PO z kandydaturą Małgorzaty Kidawy-Błońskiej  na premiera nic się nie wydarzyło.

  Ta decyzja jest ewidentnie obliczona na osłabienie Lewicy.  Małgorzata Kidawa-Błońska została wysunięta po to, żeby przejąć wyborców Wiosny, wśród których ma ona dużą wiarygodność.".

  Rzeczywiście - w wyborach do PE Wiosna uzyskała ponad 6%, Biedroń został europosłem i czmychnął do Brukseli, pozostawiając swych wyborców na lodzie.  Nic ich nie łączy z Czarzastym i jego SLD.  Stanowią więc łakomy kąsek dla PO.  Zobaczymy, jak w praktyce sprawdzi się tytułowe porzekadło.