Tramwaj zwany pożądaniem. Ateneum.

,,Tramwaj zwany pożądaniem" jest sztuką Amerykanina Tennessee Williams, jest uważana za jedną z najlepszych utworów scenicznych XX wieku i najlepszym tego autora. Została wystawiona na Brodway'u w grudniu 1947 roku, reżyserem był Elia Kazan, a rolę Kowalsky'ego odgrywał Marlon Brando. W roku 1948 otrzymała Nagrodę Pulitzera.

Widziałam film na jej podstawie z 1951 roku z Vivien Leigh w roli Blanche. No cóż, towarzystwo w tej sztuce było niezbyt ciekawe, delikatnie mówiąc, choć bardzo ,,malownicze" . Z pewnością jednak nie było tam nieustannych przekleństw, jak opisujesz w przetłumaczeniu i interpretacji w polskim teatrze. Poza tym, w sztuce była sugestia, że Kowalsky zgwałcił Blanche - siostrę swojej żony, co doprowadziło ją do kryzysu nerwowego. Kto w Polsce dopuszcza się takich rzeczy?  Najgorsze męty?

Podejrzewam, że dzieje się podobnie w teatrze jak w życiu - żydolewactwo nie tylko żywcem przenosi wzorce zachowań z zachodu do Polski, ale je jeszcze uwypukla i zniekształca. Podejrzewam, że żydzi, którzy przecież są głównym motorem kultury w Posce, którą przejęli od czasów powojennych, po prostu tych różnic nie wyczuwają. Po przyjeździe na zachód Polak nie doznaje żadnego szoku kulturowego, bo na oko wszystko jest niemal identycznie, dopiero trzeba dobrze poznać tutejszą mentalność i ją zrozumieć, żeby docenić różnice. Trzeba być Polakiem, urodzić się Polakiem i wychować w Polsce, czy w polskiej rodzinie, żeby to zrozumieć, to są często niuanse, choć niekoniecznie. Ty to wyłapałeś bardzo szybko - fakt, że to inna mentalność, bo i inna cywilizacja, czego ani tłumaczowi, ani tym bardziej reżyserowi nie udało się zrozumieć i dostosować w sztuce - jeśli koniecznie chcieli ją przenieść na polski grunt. 

Na tej samej zasadzie postepują ci wszyscy naprawiacze społeczeństwa polskiego, przenosząc te same wzorce postępowania na podstawie fałszywych założeń, że skoro Europejczycy podobnie wyglądają, to ich kultura i mentalność, a tym samym ich patologie są identyczne i że wszystkie bolączki można naprawić wszędzie jednakowo. Nie chcę się nad tym dłużej rozwodzić, ale czy może być stosunek do kobiet taki sam w społeczeństwie, którego przodkowie zawsze bardzo wysoko cenili kobiety i dziewczęta, jak stosunek do kobiet w społeczeństwie, gdzie kobiety i dzieci były częścią własności mężczyzny, tak jak jego ziemia czy zwierzęta w zagrodzie? Nawet, jeśli kobieta jest źle traktowana, podłoże i mechanizmy są różne, tak jak to słusznie zauważyłeś. Kobiety współuczestniczą w podejmowaniu decyzji, najczęściej one dysponują pieniędzmi w gospodarstwie domowym i nie muszą prosić mężów o każdy grosz albo się pytać, czy mogą kupić cokolwiek do domu. Tutaj natomiast często się zdarza, że żona nie ma kompletnie nic do powiedzenia. Dlatego te wrzaski o ,,złym traktowaniu kobiet" przez mężczyzn, są w odniesieniu do warunków polskich kompletną bzdurą, a jeśli takie zachowanie ma miejsce, to może to być najwyżej zachowanie wyuczone w ostatnim pokoleniu. 

Nie dajmy się ogłupieć i nie dajmy sobie wmówić, że jesteśmy tacy sami, źli i że trzeba nas naprawiać. Jesteśmy lepsi, mamy lepsze wzorce i lepsze tradycje do naśladowania. Tutaj, przykład może banalny - poza wyjątkami tubylców rzadkimi jak białe kruki, jedynymi mężczyznami, którzy podają kobiecie palto są Polacy i Rosjanie; podejrzewam, że inni Słowianie również, a w Polsce jest to rzeczą najzupełniej normalną i naturalną. To samo, gdy trzeba komuś pomóc, podnieść coś, przeprowadzić staruszka przez ulicę czy ustąpić miejsca. Takie rzeczy robią tylko imigranci. Ale lewactwo z zachodu przychodzi do Polski i pisze nam ustawy w imię obrony kobiet przed tymi okropnymi tutejszymi mężczyznami.