Nihiliści u żłobu – SPOKO (zwiastun)

Skrót tytułowy używany odtąd: SPOKO – SPOłeczna KrOnika kryminalna

9 października 2011 to bardzo smutny dzień dla polskiej demokracji. W roku beatyfikacji jedynego w dziejach Papieża Polaka na sejmowe salony awansowało 40 typów popierających ruch gumowej pały i świńskiego ryja. Wprowadziła ich tam prawie półtoramilionowa horda lewaków, dewiantów, wyzwolonych kryptoćpunów, zwykłych szumowin, czy niedobitków niezadowolonych ze słabej postępowości PO lub SLD. Wielu spośród palikotowskich nihilistów ma haniebne, jawnie wraże Polsce życiorysy, część jest biznesmenami wątpliwej konduity, a pozostałych nieznanych po czynach dopiero poznamy. Jaki pan, taki kram, można powiedzieć. Jeśli co jedenasty parlamentarzysta - w domyśle: przedstawiciel elity stanowiącej o przyszłości kraju - hołduje nihilizmowi, to na anarchizację życia społecznego nie trzeba długo czekać. Już w tydzień po tych katastrofalnych wyborach zaobserwować można rozkwit czynów kryminalnych godzących w milenijną chrześcijańską tradycję Polski.

Wraz z nowym (nie)porządkiem politycznym rozpoczynam niniejszym cykliczną publikację ogólnopolskiej kroniki bandyckich, skrajnie antychrześcijańskich i obrazoburczych aktów kryminalnych autorstwa światopoglądowych wyzwoleńców. To moralni pobratymcy wyniesionych przezeń na poselskie piedestały czterdziestu tęczowych „wspaniałych”. Cykliczny charakter kroniki nie oznacza równej regularności publikacji kolejnych jej odcinków. Odstępy mogą być tygodniowe, dwutygodniowe lub inne. Materiał będzie się kumulował adekwatnie do tempa przyrostu bandyckiego dziedzictwa miernot mentalnie znarkotyzowanych palikotowskim opium i upalonych trawą nergalowego satanizmu. Treść relacji z publikowanych chronologicznie wydarzeń przeważnie wypełniać będą (niepełne) cytaty źródłowe, zawsze z podaniem odwołań do tychże źródeł (będę unikał GWna, TuskViżyN i POnetu). Przewiduję nieznaczną ingerencję własnego komentarza w przekaz. Bardziej subiektywnie potraktowane natomiast zostaną te kwestie, na które nie składa się jednostkowe wydarzenie, a wyraźnie zaobserwowana po 9 października tendencja, np. nagłe brylowanie w mediach jakiegoś palikotowego uzurpatora typu Wanda Nowicka.

Jednocześnie świadom jestem, że ogarnięcie wszystkich występków od Świnoujścia po Wołosate i od Bogatyni po Puńsk graniczyć będzie z cudem. Istnieje też ryzyko zagrzebania się w wybryki coraz drobniejszego kalibru, spośród których duża część pozostanie w wiedzy małych, regionalnych społeczności, podatna na wypaczenia w kolejnych pantoflowych przekazach. Z tego ostatniego powodu ignorował będę takie nieautoryzowane relacje, jak również odłogiem pozostawię rewelacje z forów dyskusyjnych, gdzie nieraz naprzeciw jednej inwektywy staje druga inwektywa. Nie będę też cytował typowo stalinowskich „dokonań” publikowanych na bieżąco w lewackich gadzinówkach i w lewactwu dedykowanych portalach, zmilczę też tamtejsze prowokacyjne okładki czy grafiki. Tego gówna się po prostu nie ogarnie, bo produkowane jest w sposób ciągły niczym obornik w jakiejś niepomiernej stajni.

Szukając źródeł na ogólnotematycznych i również OB-ciachowych („demokracja” w reżimowym mainstreamie działa) portalach internetowych i niekiedy pasku informacyjnym TVP Info (relatywnie najmniej reżimowy kanał z ogólnodostępnych) postaram się jednak wyławiać bardziej doniosłe kryminalne czyny o zabarwieniu typowo nihilistycznym, motywowane nie tylko haszyszowym mózgoparaliżem, ale też zapewne w jakiejś części śmiałością wynikającą z powołania tak „przezacnych” 40 obywateli w szeregi posłów. Może tak przy okazji zaproponujmy zmianę nazwy stołecznej ulicy Wiejskiej na Wsiurską?

Jeśli ktoś z szanownych Niepoprawnych dotrze do wiarygodnego opisu ważkiego wydarzenia, które umknie mojej uwadze, proszę to dodać (np. samo źródło) jako komentarz do konkretnego odcinka, by trzymać się uporządkowanej chronologii.

Już niebawem pierwszy regularny odcinek SPOKO – SPOłecznej KrOniki kryminalnej w dobie nihilistów u poselskiego żłobu.

PS. Podobne rejestry dokonań (nie)rządzących byłyby bardzo wskazane też na innych polach (gospodarczych, legislacyjnych), aby potem miażdżyć ich w świadomej, najeżonej celną argumentacją kampanii przed kolejnymi wyborami.