Aleksy Kowalik. Cześć jego pamięci.

W USA takich ludzi żegna się na cmentarzu W Arlington uroczyście. Trumna, owinięta w flagę, niesiona na ramionach warty honorowej, wystrzały ku czci, czasem przeloty samolotów. Departament Armii a i Departament Stanu przysyłają swoich przedstawicieli . Sa wziosłe przemowy, godne patrycjuszowskie twarze, smutek, błyski fleszy. Odchodzi człowiek, który służył Ojczyźnie.

Aleks Kowalik byłby żegnany w USA, a pewnie i w każdym innym kraju, jako bohater. Ale nie w swoim kraju. Minister Spraw Zagranicznych „uhonorował go” notką po angielsku : "Good bye, old soldier. Glad you lived to see Poland free and safe" . Na tyle zasłuzyl człowiek walczący pod Westerplatte, nagrodzony: Krzyżem Walecznych, Krzyżem Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1974), Srebrnym Krzyżem Orderu VM (1989), Odznaką Honorową Związku Kombatantów RP i BWP.

W Polsce obecnej czci się pamięć rosyjskich tylko żołnierzy, których Polacy”pomordowali” w obozach w 1920 r. Pamięta się o dokonaniach takich bojowników o wolność jak gen. Jaruzelski i gen. Kiszczak. Oddaje im się hołd od wielu dekad i chroni przed wymiarem sprawiedliwości. W Polsce broni się pamięci ubeków i sbków i członków WSI i dla nich zagra Mazurek Dąbrowskiego. Albo raczej hymn Związku Radzieckiego.

Oskarżam was, zdrajcy i pachołki, o niszczenie ostatnich tkanek polskości, jaka się nam jeszcze ostała. Oskarżam was, boście nie są suwerenną władzą tego narodu. Oskarżam was o zniszczenie pamięci mojego prezydenta, o niszczenie mojej wiary przynależnej wiary w Polskość. Oskarżam was o zawłaszczenie Polski jako postawu sukna. Oskarżam was o miałkość, mentalnosc służących, zdradę narodu i próbę zniszczenia chrześcijańskich podstaw, na których moja Ojczyzna sie opiera.

Mazurek nie zagrał dla inwalidy Aleksa Kowalika, co piersią swą zasłaniał Polskę przez wrogami. W moim sercu gra Mazurek dla Ciebie, Aleksy. I Aniołowie ci zagrają. Spoczywaj w pokoju. I stawaj zawsze do apelu. Dla Swojej Ojczyzny.