Salonowiec ze wskazaniem

Ponieważ czytają niepoprawnych, mam nadzieję, również ludzie młodzi, przypomnę co to jest salonowiec.
Salonowiec, zwany również dupniakiem jest grą dżentelmenów.
Jeden obraca się i wypina, a ktoś z pozostałych daje mu potężnego klapsa w tyłek. Uderzony odwraca się i zgaduje kto mu przyłożył.
Jeśli zgadnie, zamieniają się miejscami. Jeżeli nie, gra toczy się dalej bez zmian.
Salonowiec daje okazję do myślenia, bo ten co otrzymał klapsa, pała chęcią natychmiastowej zemsty i zwykle to on pierwszy pcha się z łapą. Schemat prosty jak kółko i krzyżyk. Łatwy do przewidzenia przez bitego, dlatego zwykle uderza kto inny.
W "Rejsie" pokazany jest przykład salonowca ze wskazaniem
http://www.youtube.com/watch?v=2n8nkACTF8Q

W naszej rzeczywistości wskazanie jest odrobinę bardziej skomplikowane, ma dalszy ciąg. Oczywiście lani w dupsko podatkami obywatele najpierw wskazują na rząd. Ten mówi "Ależ nie, jak w ogóle możecie tak myśleć? Może jakiś przypadkowy kuksaniec, ale żeby specjalnie? Przecież sami nas wybraliście!"
Obywatele obracają się i biorą następnego klapsa.
Kombinują:
"No skoro jesteśmy tylko my i rząd to w takim razie chyba my?" I następuje swoiste rozdwojenie zwane przez wytwory jelita (w skrócie jelity) podziałem w społeczeństwie, który pogłębia opozycja.
I teraz dalszy ciąg. Klaps tym razem jest silniejszy. Silniejszy niż można wymierzyć samemu sobie.
Społeczeństwo z obitą pupą obraca się i spogląda pytająco w stronę czwartej władzy, która swoimi kamerami, dyktafonami i notatnikami obserwuje z uwagą grę.
Ale media nie mają za bardzo ochoty zmieniać swoją rolę, dzięki której nigdy nie będą wypięte i ochoczo wskazują łażącą gdzieś daleko poza zasięgiem rąk opozycję. Dając rządowi trochę czasu na kolejny zamach.
A władza sądownicza pilnuje zapałem, żeby obywatele nie podglądali kto ich leje.

Tak więc tworzywo, pozostawia twórczość organom władzy wykonawczej. A ci, w coraz mniejszym stopniu mając ochotę mieć obolałą pupę, wycofują się na z góry upatrzone pozycje. Najchętniej usłużnie zaprzeczając faktom.

Co robi nasza kochana władza przy okazji jęcząc w niebogłosy, jak to ma bolącą od gry rękę?
Zaprasza obce siły do kontrolowania salonowca.

A teraz wróćmy do korzeni. Co się stanie, kiedy kolejny raz uderzone społeczeństwo, w części stwierdzi ze zdziwieniem, że przecież w swoim gronie nie ma dżentelmenów, więc może grę kontynuować po swojemu? A mając w pamięci kilkadziesiąt bezkarnie oddanych klapsów, lać będzie wszystkich pozostałych?
Bo przecież wszyscy zawinili i ci co biją, i ci co oszukują ,i ci co tylko patrzyli i bali się podpowiedzieć, lub przerwać to oszustwo.

I tym ostatnim polecam ten tekst pod zastanowienie. Bo to ich wskaże bity następnym razem, a władza radośnie przyklaśnie w obolałe dłonie.