Stańcie przed? MATKĄ..

 Jestem w tym wieku? - co chleb "czerstwieje",

"Daj Boże zdrowie!." - mam tą nadzieję.

Jestem ze zboża - "kosą koszony"

I w polskim piecu? - "dobrze pieczony"!.

Bronić mi trzeba!: -  Polski i Wiary,

Przed ludźmi którzy? - nie mają - "miary".

Dla swojej Duszy - Duszy Narodu,

"Wartości" Życia - "dokonań" Grobu.

Przed tymi  którzy? - sprzedają siebie,

Za garść "srebrników", biorąc? - od "Ciebie".

Co profanują "śpiące" - cmentarze,

"Budują" Czartu z Duszy? - "ołtarze".

Stańcie  przed Matką! - spójrzcie jej w oczy!,

Że "zbawcy" Świata? -są: "Zły" i "Prorocy"!.

Powiedzcie również?, że źle "chowała",

Że "wyższej prawdy"? - Świata  nie znała.

Że Duszy nie ma - po cóż sumienie?,

Ze szczęście "widać" - jest na skinienie.

Że jest "moherem" - jej "zabobony"?,

Są już? - "skansenem, specjalnej "zony"!.

I cóż wam powie??.Nic.. Lecz? - zapłacze,

Schowa pod "serce" - swe ręce starcze.

Patrz!! - prosto na NIĄ!!.. Rusza ustami,

Modli się.. Modli.. Za  "LOS" ? - ze ŁZAMI..

Nie jesteś "warty" -  mieć - takiej matki,

Nie jesteś "warty"!..

Nie jesteś..!

Za jedną łzę - która Jej spadnie,

Kara "poczeka", lecz Cię? - "dopadnie".

Proszę mi wybaczyć, ale mnie coś "dopadło " i "poniosło", ale dobrze, że słowa mają mniejszą "wyobraźnię", od tej - która jest we mnie, gdyż zakończenie tego wiersza, wyglądałoby jeszcze mnie "obiecująco", a w pewnym sensie może i "więcej"?. 

Zapraszam na mojego bloga - http://jankosmar.blogspot.com