Zacznijmy od siebie.

Czy my naprawdę chcemy naprawiać naszą Ojczyznę,przywrócić Jej pełną suwerenność,znaczenie jakie miała w dawnych czasach?
Czy posiadamy jeszcze cechy,które wyróżniały nas na tle innych Narodów?Myślę,że posiadamy,mamy jeszcze ludzi,niewielu ale mamy,którzy wyróżniają się wysoką kulturą i mądroscią,potrafią jak mało kto dać przykłady patriotyzmu,rozsądku,rozwagi i umiejętnosci podejmowania decyzji i rozsądnego ryzyka.

Powinniśmy się od nich uczyć i adoptować te dobre wzorce i zachowania.Mamy jeszcze Rodaków,którzy nie tylko w bajeczny sposób potrafią opowiadać o patriotyzmie,walecznosci i sarmackiej fantazji naszych przodków,ale też na pamięć recytować całe księgi "Pana Tadeusza".Przychodżmy na organizowane z nimi spotkania i słuchajmy uważnie ,uczmy się .
Z pewnoscia po kilku takich spotkaniach staniemy się inni,lepsi,bardziej wrażliwi na Ojczyznę,na nasz piękny język.
Z drugiej strony nie pozwólmy sie poniżać,wyzywać i ośmieszać przez jednostki (bardzo wpływowe,ale jednostki) wrogie naszej kulturze,naszej Ojczyznie.Ktoś,kto obrzuca nas błotem,wymyśla nam od tchórzy,bandytów itp. zasługuje na naszą obojętność i ignorację.

...w tradycji klasycznej słowo jest najbardziej wszechstronnym znakiem,które należy pielęgnować ze wszystkich sił,ponieważ otwiera ono klucz do ludzkiej duszy,buduje więżi oparte na prawdzie i miłosci,otwiera nas na świat i Boga.
To wszystko bywa w naszym życiu zagrożone,a są nawet okresy,gdy zagrożenie takie stając się realne przybiera na sile aż do zatraty poczucia sensu życia,wtedy z pomocą przyjść może właśnie słowo.I z taką pomocą przychodziło w czasie zaborów do rodaków w Kraju i na emigracji słowo Mickiewicza.
Zaborca dobrze zdawał sobie sprawę z siły słowa dawniej i dziś,dlatego dawniej temu słowu nie dawał wstępu(cenzura),a dziś kaleczy je na wszelkie możliwe sposoby...

Z wykładu P.Prof.Piotra Jaroszyńskiego.