Nie mówmy o pożegnaniu!

Bliscy nigdy nie odchodzą, Bliscy zawsze trwają przy nas. Jeśli tylko my sami tego chcemy.

Nie mówmy więc o pożegnaniu, nie mówmy o pamiętaniu! Rozmawiajmy z Bliskimi, czyńmy tak, jakby ONI byli obok, jakbyśmy z NIMI dyskutowali o tym, co należy robić i co należy mówić.

Nie żegnajmy się z NIMI, bo ONI tego nie chcą! Chcą byśmy zmieniali Polskę tak, jak ONI by to robili. A bez NICH Polski nie zmienimy.

Nie poprzestawajmy na pamięci! Pamięć to za mało! Niech pamięć o NICH będzie tylko źródłem naszej wiary i naszej wiedzy o tym, jak budować Wolną Polskę!

Nie palmy zniczy nie paląc w sobie ognia polskości! Nie twórzmy legend tylko po to, by podnosić się na duchu!

Nie legend nam dziś potrzeba, ale oparcia na prawdziwym autorytecie. Bóg zesłał na Naszą Ojczyznę tak straszne doświadczenie. Nie zapominajmy jednak, że Bóg ma we wszystkim zamysł. Nie utraćmy wiary w słuszność tego, co pozostawili nam ONI i nie zmarnujmy ICH DOROBKU. Gdybyśmy poniechali tego DZIEŁA, wyrządzimy IM największą przykrość, a sami stracimy naszą godność.

Trwajmy razem myśląc i pracując dla Polski. Trwajmy razem z NIMI.

O Polsce warto myśleć. I dla Niej pracować.