Jaś Marysia kontra IV Rzesza

Ci, którzy bloga tego czytają, wiedza doskonale jakie mam zdanie o Jasiu Marysi o diabelskim nazwisku. Nazwisku, dodam, na wyrost bardzo, bo co by nie gadać diabeł Rokita, to był polski szlachcic! A Jaś Marysia to... no własnie, co?

Wstęp ten był konieczny po to, by nawet kompletne matoły zorientowały się, że nie mam zamiaru brac w obrone Jasia Marysi ale będzie mi chodziło o coś zupełnie innego.

***

Jak kto lata samolotami od czasu do czasu to zwłaszcza w tych trochę starszych wszędzie może zauważyć popielniczki przy fotelach. Te popielniczki pochodza jeszcze z czasów, gdy samoloty budowano według takiego konceptu, że najwazniejszy jest pasażer. I jak pasażer jest palący to nie ma powodu by go szykanowac i zapalić mu w samolocie nie dać. Bo nie ma chyba nikogo tutaj tak głupiego, że będzie twierdził iz sa jakiekolwiek problemy z wietrzeniem na pokladzie samolotu zasuwającego sobie w chmurach. Takich problemów nie ma.

Problemem jest zaś zmiana postrzegania konsumenta usług lotniczych z dawniejszego "klient nasz pan", na dzisiejsze- "trzeba jakoś przewieźć to bydło".

Gdy pierwszy raz wzyciu leciałem samolotem, a było to jeszcze za komuny, to nawet w liniach aerofłot (czyli jak najbardziej sovieckich) spotkałem sie z wyjątkową uprzejmością. Nawet ci cholerni Sovieci otrzaskali się juz na tyle po świecie, by zrozumiec, że ludzie cywilizowani, którzy płaca za bilety to sa ich chlebodawcy i z tego tytułu oczekują od personelu uprzejmości, wyrozumiałości dla swoich słabości i lęków itp.

Zachowanie pracowników Luftwaffe, oups, Lufthansy, oczywiscie, stanowi absolutne zaprzeczenie tej uprzejmości i tej wyrozumiałości, która w cywilizowanym biznesie, dla cywilizowanych ludzi jest normą.

Świadczy o tym, że europejskie postrzeganie konsumenta zostało przez socjalistów przeorientowane całkowicie i zaczyna niepokojaco przypominać to z filmów Barei- tego kierownika sklepu, granego przez Gajosa i "tych klientów nie obsługujemy".

***

Na tym tle jak ponury żart prezentują sie postawy takich naszych internetowych kolegów jak Neospazmin, czy Chevalier oraz pewien florencki jurgieltnik.

Sprawiaja oni bowiem wrazenie, że z tęsknoty oczęta wypatruja za czasami, gdy kierowniczka mięsnego to byl ktoś. Ktoś budzący automatyczny szacunek, przy którym ruki układały sie pa szwam niezależnie od woli.