Działanie w czasach kryzysu

Trochę sobie ostatnio pożartowaliśmy o zbrojnej eskapadzie i wzięciu w posiadanie jakiejś urokliwej wysepki- czas na pogadanie odrobinę poważniej.

Sporo rozmawiamy sobie o tym, jak słabe mamy widoki na przyszłość. Jak wszelkiej maści lewackie robactwo obłazi nam i pożera cywilizację oraz ojczyznę. Jak w sytuacji rozkręcającego się kryzysu jesteśmy nieprzygotowani do tego, by choć spróbować nie dać się zrealizować najgorszemu scenariuszowi. A mianowicie takiemu, ze dojdzie do kryterium ulicznego, wściekły lud zlinczuje kilku bydlaków, podpali jakieś sklepy, co ładniejsze fury, przy okazji zadymy ktoś komuś łeb ukręci za stare sprawy i po niespełna tygodniu takiego karnawału waaadza weźmie nas wszystkich za pysk i ogrodzi drutem kolczastym. Gadamy o tym, że w razie takiej sytuacji od nas zwyczajnie nikt nie wie, co miałby robić i nie byłoby komu wyjść, na spontanicznie powstałe „barykady” i wskazać rozsierdzonemu tłumowi czyj łeb urwać należy a którego tykać nie wolno.

Słowem- jesteśmy niezorganizowani a przez to w tzw. ciemnej dupie.

Oczywiście żeby się zorganizować potrzebujemy silnego przywództwa. Kogoś, kto będzie „ostry jak sierp i twardy jak młot” (do tych, którzy Snatcha nie oglądali- nie, nie jest to promocja sowietyzmu, oj nie). I jak zawsze na prawicy w grę wchodzą zaraz osobiste anse, dąsy i fochy. No bo organizowanie się polega głównie na tym, że jedni ludzie wchodzą pod komendę innych i wykonują powierzone im zadania. A jako że prawica to bardziej zbiór indywidualności, w odróżnieniu od tej lewackiej, intelektualnie homogenicznej i zlemingowanej magmy, to zaczyna się natychmiast problem z tą hierarchią i tymi podległościami- choć, do cholery, hierarchia to jedna z głównych wartości prawicy!

Warto tu przypomnieć „moją” koncepcję zadziałania w polityce- czyli rozpoczęcia działań od poziomu samorządowego, do którego wybory odbędą się w nie tak znowu odległym terminie. Jeśli chcemy dokonywać realnych zmian- musimy wejść w system. Musimy go przejąć i dokonać zmiany w takim kierunku, jaki uznamy za słuszny i możliwy w określonych warunkach. Bez tego całego marudzenia, że jak wejdziemy, to iluś tam się skurwi. To się skurwią. Nasza rola, jeśli chcemy zrobić cos konkretnego, będzie też musiała polegać na tym, by swoich ludzi weryfikować. I tych co się skurwiają zwyczajnie wypieprzać na zbity pysk.

Natomiast uważam, że dla szczebla gminnego jesteśmy w stanie zbudować realną siłę polityczną. Siłę zdolną do wprowadzenia naszych ludzi do systemu. I dokonanie zmian na tyle, na ile się da.

Jest tu bowiem, w internecie, spora grupa ludzi, którzy są naturalnymi liderami w swoich środowiskach. I ci ciekawi, inteligentni, prawicowi (od prawicy narodowej po liberalną), dysponujący wolnym czasem i jakimś tam życiowym ustawieniem ludzie zamiast siedzieć w necie i narzekać na to jak świat parszywieje mogliby śmiało zająć się działaniem w realu.

Tak, o sobie tez mówię.

Choć wcale nie uważam, że zmitrężyłem tu jakoś czas. Trochę pewnie tak, ale dzięki temu poznałem wielu takich ludzi, których poznać zwyczajnie powinienem. Ludzi, z którymi moim zdaniem można spróbować zabrać się za zrobienie wszelkiemu lewactwu z dupy jesieni średniowiecza.

Potrzebujemy jednak dobrego przywódcy. Kogoś, kto będzie potrafił trzymać wszystko w ryzach, zarządzać, wymagać realizacji zadań i nie pieprzyć się w tańcu.
Moim zdaniem potrzebujemy kogoś takiego, jak generał Polko.

Zakładam, na potrzeby tego textu, że generał Polko nie jest niczyim agentem. Istnieje taka możliwość i wtedy stawiając na Generała postawilibyśmy na swoja własną gilotynę. Tyle, że ja nie posiadam instrumentów do tego, by kwestie te rozsądzić ostatecznie. Zakładam więc, że agentem nie jest i żywię taka właśnie, głęboką nadzieję.

Moim zdaniem generał Polko jest autentycznym, szczerym patriotą. I po żołniersku pojmuje dobro ojczyzny- tzn. jestem przekonany, że chciałby by była ona krajem silnym, zdolnym nie tylko do skutecznej obrony ale i do spektakularnej napaści (a co!), którego obywatelom żyje się dostatnio, szczęśliwie i wolnym.

Jako profesjonalista, wojskowy, zapewne cechuje się tym, czym się cechują wojskowi właśnie- jeśli się na czymś nie zna, wtedy powierza to komuś, o kim wie że się zna i oczekuje realizacji powierzonych mu zadań. Bez pitolenia, że się starałem ale nie wyszło. Mają być osiągane cele.

Jest w tej chwili poza strukturami wojskowymi, o ile mi wiadomo, czyli „nasze” państwo zrezygnowało z usług tak wybitnego specjalisty. Nie istnieje więc dylemat, ze jako czynny wojskowy ma się nie bawić w politykę, tylko wykonywać rozkazy. Dziś generał Polko może się w politykę zabawić jak najbardziej.
Generał Polko jest człowiekiem powszechnie w Polsce rozpoznawalnym i raczej szanowanym. Bo można Generała lubić lub nie, ale trudno nie czuć do niego szacunku. A to jest cecha, której u klasy politycznej mamy rosnący deficyt.
W moim odbiorze reprezentuje pogląd raczej prawicowy i nie jest żadnym lewackim wrażliwcem. Myślę więc, że śmiało mógłby liczyć na poparcie bardzo szeroko rozumianej prawicy. Ale i nie tylko. Generał Polko mógłby pod swoimi skrzydłami zgromadzić i tych, którzy popierają PiS bo nie maja alternatywy, i tych, którzy popierają PO ale bardziej z zacietrzewienia na PiS niż z realnej sympatii, śmiało do Generała mogłyby trafić sieroty po Korwinie, wszyscy zawiedzeni swoimi partiami ludowcy. Słowem- z generałem Polko można by pójść naprawdę szeroko i zbudować autentycznie obywatelski ruch polityczny, który zacząłby dokonywać oddolnych zmian w naszym kraju.

No i najważniejsze- generał Polko jest prawdziwym wojownikiem. To go właśnie in plus najbardziej odróżnia od tej naszej, pożal się Boże, klasy politycznej- czyli bandy zeunuszałych pajaców. Generał Polko to przecież także żołnierz pierwszej linii ognia. To gość, o którym nie da się powiedzieć inaczej jak tak, że ma jaja jak dzwony!

Oczywiście tak sobie dywaguję nie wiedząc tego, co na temat swojej przyszłości myśli sam Generał. Czy ma jakieś ambicje polityczne a czy jeśli ma, to widziałby się jako lider takiej właśnie inicjatywy? Tego oczywiście nie wiem i chyba warto się będzie o to Generała spytać.Zwłaszcza, że od kiedy pisuje na S24, to taki trochę nasz kolega.

Jest bowiem bardzo prawdopodobne, że generał Polko ma w sobie sporo gniewu na to, co go otacza. Że chciałby zrobić coś autentycznie dobrego, dokonać zmiany, ale nie podpinać się pod którąkolwiek ze skompromitowanych partii politycznych. Jest prawdopodobne, że jako człowiek nawykły do wydawania rozkazów chętnie widziałby się na czele prawdziwie obywatelskiej inicjatywy politycznej, która żelazną miotłą zaczęła by czyścić naszą ojczyznę ze wszystkich szumowin i bydlaków. Od samego dołu, do samej góry.

Do tego ma nazwisko w sam raz do założenia dynastii neopiastowskiej ;-)