Bruksela, Rada mędrców-czy kobiecość

Najpierw miałam pisać o Brukseli, potem o nominancie do rady mędrców, p. L. Wałęsie, aż doszłam do wniosku, że właściwie po co?
Skoro i tak na to nie mam żadnego wpływu.

A i owa rada, kojarzy mi się raczej z „chórem starców”(tu jęki i zawodzenie) w wykonaniu tych panów.

Ktoś mi za to zadał pytanie, czym różni się kobieta prawdziwa, od tej nieprawdziwej(oczywiście są to tylko moje obserwację i mój punkt widzenia), nigdy nie wypowiadam się za nikogo, a tym bardziej za inne kobiety.

Teraz do sedna, czyli jaka jest moim zdaniem kobieta prawdziwa.

Bo to bardzo złożona istota i naprawdę definicja kobiecości jest bardzo trudna.
Moim zdaniem, a to część praktyczna, to, to, byśmy zawsze umiały wybrnąć z naprawdę trudnych sytuacji i to z uśmiechem na ustach, mars na czole nie jest tu wskazany, czy wybuchy niekontrolowanej złości.

Na kobietę (wszędzie) patrzy się dwa razy uważniej i jej potknięcia, są bardziej widoczne.

O strojach, makijażach pisać nie będę, bo ja np. maluję się bardzo dyskretnie, ale to nie oznacza, że makijaż odważniejszy jest czymś złym, to samo z ubraniem, każda dobiera sobie strój do własnego gust.

Jasne, że można też odgrywać „mdlejącą księżniczkę”, ale nie za długo, bo to nie ma nic wspólnego z kobiecością, raczej z infantylizmem, a kobieta prawdziwa ów infantylizm może mieć, ale sterowany…

Prawdziwe kobiety lubią też kokietować (to jakby równoważnik z męskim macho), tylko że kobiecie jest potrzebne li tylko zainteresowanie, nic poza tym.

I ja tu bynajmniej nie mówię, że kobiety powinny być tylko damami domu, bo te czasy niestety minęły bezpowrotnie, ale takie prawdziwe potrafią, mimo zajęć (praca, dom, dzieci i sto innych zajęć) zawsze swą kobiecość eksponować.

Tak, dla mnie tak wygląda kobieta prawdziwa, a nieprawdziwe….no ta reszta, o której tego powiedzieć nie można.

Pozdrawiam serdecznie.:D

PS. Oczywiście nie jestem ekspertem, ale taką definicję wysnułam z własnych doświadczeń.