Trzy sceny. Grzech jeden.

Wyraziłeś moje najskrytsze wyobrażenia o sprawiedliwości, która winna dosięgnąć Tuska.

odmówiło jedzenia kaszki i zażądało kiełbaski, jak koleżanka z mieszkania obok, która ten smakołyk jadła codziennie na kolację. Matka dziecka zaczęła płakać, a ojciec zamknął się na parę godzin w łazience. To było wtedy, kiedy mięso kupowało się na kartki. Nóż się w kieszeni otwiera.
Iranda

Bardzo ważny wpis, choć wołałbym żeby nie musiał powstać.
Między tym co piszesz, a pożegnaniem przez Pilota Casy w imieniu Ś.P. Pary Prezydenckiej Warszawy gdy odleciała na pogrzeb do Krakowa jest jeszcze Smoleńsk, Katyń, codzienne życie i cała nasza historia. Jest też tam mój ból, łzy, rozgoryczenie i GNIEW. Nie trzeba nienawidzić, to zaślepia, GNIEW jest po stokroć silniejszy. I to ich dosięgnie, tak nam dopomóż Bóg.

Pozdrawiam i dziękuję za notkę.

jwp

Hr. Skrzyński - Panie Marszałku, a jaki program tej partii ?
Marszałek Piłsudski - Najprostszy z możliwych. Bić kurwy i złodziei, mości hrabio.

strukturami grzechu. Co ma począć z tym zwykły szary człowiek: z betonową pewnością siebie mediów, z pychą polityków, z wrogością urzędników, z takim państewm, gdzie człowieka ma się za nic? Walczyć do końca i wspomagać się modlitwą.

PS. Może to tak właśnie wygląda piekło: elegancko ubrana, wymalowana kobieta czyta wiadomości jak nam jest dobrze.

Właśnie miesiąc temu podjechałem pod sklep firmowy piekarni, kupiłem pieczywo i już miałem wychodzić gdy do sklepu wszedł starszy człowiek, wyciągnął do sprzedawczyni garstkę drobniaków i spytał czy mu to wystarczy na bochenek chleba? Kobieta przeliczyła i powiedziała że za te grosze najwyżej pół bochenka może mu sprzedać. Człowiek z żalem popatrzył po półkach z pieczywem aż mi się płakać zachciało. Poprosiłem o podanie całego chleba i dopłaciłem różnicę oraz zaproponowałem że jeszcze coś mu mogę zafundować. Dziadek wyjaśnił mi że opłacił rachunki i już nie ma pieniędzy a do emerytury jeszcze kilka dni ale jeden bochenek mu wystarczy bo ma w domu ziemniaki więc głodny chodzić nie będzie. Uścisnęliśmy sobie dłonie ale szybko uciekłem bo już miałem oczy pełne łez.

Dlatego zawsze zanim POwiem przebaczam,przyPOmnę sobie te dziesiątki tysięcy niedojadających i głodujących polskich dzieci.Pomagajmy, ale za ich krzywdy winni muszą odPOwiedzieć.
Pozdrowienia
zib1

wioski. Po zajęciach zawsze zapraszałam do siebie na herbatkę i cokolwiek co miałam w domu do tej herbatki. Kiedyś jedna z dziewczynek (9 lat) zobaczyła, że daję kotu pasztet, taki najtańszy drobiowy w małym pudełeczku. Zanim zastanowiłam się co ględzę, powiedziałam jej, że mój kot bardzo lubi ten pasztet i czasem go mu kupuję.

"Chciałabym być pani kotem".

Teraz zastanawiam się dwa razy zanim coś powiem.

Iranda

...
Chroń mnie przed gromadą złoczyńców
i przed zgrają zle postępujących.
Oni ostrzą jak miecz swe języki,
a gorzkie słowa kierują jak strzały,
by ugodzić niewinnego z ukrycia,
znienacka strzelają, wcale się nie boją.

Umacniają się w złym zamiarze,
zamyślają potajemnie zastawić sidła
i mówią sobie: Któż nas zobaczy
i zgłębi nasze tajemnice?
Zamach został obmyślony,
ale wnętrza człowieka - serce jest niezgłębione.

Lecz Bóg strzałami w nich godzi,
nagle odnoszą rany,
własny język im gotuje upadek:
wszyscy, co ich widzą, potrząsają głowami.
...

bo wiedzą co czynią.........

------------

Ciężko wyznać: Na taką miłość nas skazali, taką przebodli nas Ojczyzną... Z. Herbert

Krzysztof J. Wojtas
Wniosę zdanie odrębne, bo nie chcę wpisywać się do chóru, i zapytam jeno (w odniesieniu do wszystkich rzadów, i postaw społecznych, które doprowadziły do obecnego stanu):

"Praw, on?"

Bo jeśli "praw" - to znaczy, że sytuacja jest taka, na jaką zasłużyli nie dostosowując się do warunków.
A jeśli zakceptowali te "rządy prawa" - to zaakceptowali też, że część społeczeństwa ma "odejść". Ci słabi, biedni, "gorsi".

Bo jeśli żal teraz emeryta - to pamiętam rozmowę z emerytami na poczatku lat dziewięćdziesiatych. Sam miałem wtedy 3 małych dzieci i bywało, że pracowałem po 18 godzin na dobę. I byłem co i rusz obciążany dodatkowymi opłatami. Głodne dzieci nie chodziły, ale żadnych lodów, soczków - ubrania z ciuchlandu.
Na moją uwagę, że emerytury są relatywnie za wysokie, że należy przecież zadbać o kształcenie młodego pokolenia - nazwano mnie "dzieciorobem", bo na emerytury równe zarobkom to przecież oni zapracowali za czasów PRL.

Dlatego na biedę reaguję tylko w otoczeniu, które znam, gdzie wiem, że to wynik niesprzyjających okoliczności, a nie liczenia na czyjąś łaskawość.

Dlatego pytam, i kieruje to do wszystkich instytucji życia publicznego, które winny stać na straży ładu społecznego:

"Praw on?"

Bo to one mają nam odpowiedzieć. My zbyt "mali " jesteśmy.

usłyszałam urywek ,  w którym posłanka wygłaszała dane o biedzie i Głodnych dzieciach. Monstrualne liczby.

Nie tak dawno w TVP pokazywano przez 1 dzień, jak 6-cio letni chłopczyk poprosił wychowawcę w świetlicy, aby załatwił mu pracę w Niemczech., bo Tatuś nie może znaleźć pracy...

Nie wieszajmy, oni są tak wykolejeni, że cofnęli cywilizację.  Wystawić w klatce na Rynku, koniecznie o głodzie i niech ludzie zrobią co zechcą ...

bukiet kwiatow ktore otrzymal od wiernych "fanow" minister Grabarczyk kosztowal rownowartosc kurteczki,moze renty dziadka lub 100 koszykow z czosnkiem...

Nie tylko Tusk kochani.To nie sam Tusk jest winny choc winny jest bezsprzecznie.
Pamietam jak pelniacy obowiazki opowiadal w trakcie kampanii wyborczej o swoim ciezkim zyciu, swoich wspomnieniach ery komunizmu.Powiedzial,ze doskonale wie jak to jest stanac przed wyborem pomiedzy kurteczka a butami na zime...Zmierzilo mnie wtedy bo znam to uczucie,ta gorycz z pozycji wowczas 6 latka.WIEM,zwyczajnie wiem,ze nigdy nie musial B.Komorowski takich wyborow podejmowac.W 1977r jezdzil z malzonka na saksy,po powrocie zakupil mieszkanie(!!!),reszta okolicznosci powoli wychodzi na jaw.
Swoja wypowiedzia naplul na mnie,na moje wspomnienia,na bol mojej mamy stojacej przed wystawa sklepowa z dwojka malych dzieci.Podobnie obecna pierwsza Dama-zapytana o to czy czuje sie wspolczesna Matka Polka odpowiedziala-tak,jestem matka i jestem Polka wiec tak!
Czy starala sie choc zrozumiec pytanie?

dwie dekady po zmianie ustroju a problemy niesmiertelne.

Niech gotuje sie zlosc,niech pamiec nie przemija!
Jestesmy dobrymi ludmi,wielkim Narodem-wystarczy sie obudzic.
Ciepla woda to za malo.

Zawisnac musza wszyscy,pamietam kazde nazwisko z osobna.Winni obecnego stanu rzeczywistosci nie moga na mnie liczyc.

Lzy sie same cisna do oczu ... .

Czy ktoś potrafi lub ma znajomych ze zdolnością czytania z ruchu warg. Warto by było opublikować, co te papużki szczebiotały na lotnisku i upowszechnić na NP.
Niech wiedzą, że my wiemy.

Jedna miała miejsce 30 lat temu. Druga przed rokiem. Tyle czasu minęło, a my ciągle stoimy w miejscu i tak niewiele się zmieniło.

Iranda

Szanowny Panie,dziękuję za wzruszający tekst.Ale to są sytuacje,które przeżywam na własnej skórze.Pracowałam w sklepie mięsnym,dostawałysmy tzw.deputat na tydzień mogłyśmy kupić za 30 zł.towaru,a płaciłyśmy 15 zł.Wyroby były bardzo drogie,w sumie starczało na 1 kg.kiełbasy zwyczajnej,wobec tego kupowałam tzw.ścinki-resztki z pod maszyny do krojenia aby było do bigosu,czy jajecznicy.Mnie nie stać było na zrobienie zakupów w sklepie gdzie pracowałam.Póżniej szef stwierdził,że ma za duże opłaty bo za 6 sklepów i rzeźnię płaci 10 tys.za prąd/ok.60 pracowników/i zlikwidował te 15 zł.deputatu.Zrobiłam kurs instruktora nauki jazdy,bo b.kocham motoryzację i próbowałam tam pracować dodatkowo,po pracy w sklepie prosto szłam na jazdy.Niestety pewnego dnia przyjechała żona szefa i jednym cięciem wystawiła mnie na bruk.Myślałam,że postradam zmysły.Jestem osobą samotna,płakałam prosiłam ją,że wynajmuję mieszkanie za 950 zł.i nie mam na zwyczajne opłaty.Mam mamę z SM na wózku i nie widzącą na jedno oko wogóle,a na drugie tylko kilka procent.Stwierdziła,że na kogoś musiało paść i padło na mnie.Przyjęła znajomą.To tyran nie kobieta.Odchodziłam od zmysłów,nie wiedziałam w która stronę iść i co robić.W szkole jazdy poszli mi na rękę dali zastępstwa za kolegów,którzy byli na urlopach i ciągłam ile się dało.Po tygodniu zadzwoniła koleżanka z pytaniem,czy chcę jechać do Niemiec jako opiekunka do starszej pani.Szok i radość,nie znam w ogóle języka.Do 2 tygodni wyjazd,zostawiłam moją kochaną naukę jazdy motorem i samochodem i cała w strachu pojechałam.Jestem tutaj 6-ty miesiąc,rodzina i starsza pani są bardzo życzliwi,pomagają mi uczyć się ich języka.W obcym kraju zarabiam na życie,a właściwie co to za życie.Polacy mnie zniszczyli,a Niemcy dali pracę,jak to rozumieć.Tak kocham Polskę,a muszę pomagać mojej starej mamie tylko przez telefon.To jest okrutne.Tam jadłam ścinki,które spadały z maszyny szefa,tutaj żyję normalnie,ale to nie jest moja kochana Ojczyzna.Pomagam obcej osobie,a moja siostra opłaca sąsiada aby pomagał naszej Mamie.Nigdy nie myślałam,że będę musiała pracować w Niemczech,a teraz jest to jedyne wyjcie,bo w Polsce na pewno pracy nie znajdę,a za 1 tys.nie da się wyżyć.Patrzę jak Niemcy żyją,a my przy nich jak dziady,nie mogący znaleść pracy we własnym kraju,bo tam nas nikt nie chce.Co dalej będzie z moją Mamą ,nie wiem.Ma 83 l, spadła z dziesięciu schodów wychodząc przed dom,wymaga coraz bardziej opieki i zwyczajnego bycia z nią,bo wielu rzeczy nie może zobaczyć w domu,a ja pomagam obej osobie i życzę tutaj z wyrzutami sumienia.Płaczę nad naszą Ojczyzną,dlaczego tak ją niszczą,czy jeszcze wrócę aby tam żyć.Bardzo chcę,ale tam pójdę pod most.Upajam się patriotycznymi blogami i podziwiam wspaniałych Polaków-patriotów.Dziękuję Wam  za to co robicie dla Polski.Ania