Ojcowie PRL Bis

nie czytam programu TV, i praktycznie nie oglądam żadnej telewizorni. Wielka prośba ! Czy można gdzieś w necie odnaleźć ten film ? Proszę o odpowiedz. Pozdrawiam

to już dawno wybudziłem się z letargu, kto tak naprawdę za III RP stał.I prawda,że ponad 20 lat za późno. Tym nie mniej obejrzał bym film z ciekawością  Pozdrawiam

Co do Kościoła - warto pamiętać haniebne milczenie w sprawie zabójstw ks.ks. Suchowolca i Niedzielaka...

pozdrowienia

Gadający Grzyb

Gwoli prawdy historycznej wypada powiedzieć, że żadna z trzech stron nie konsultowała swojej „bazy”. O ile jednak PZPR przyzwyczaiła Polaków, że ważniejsze decyzje, które w jej imieniu wychodziły, zapadały w Moskwie, to inaczej było z dwoma pozostałymi uczestnikami.

„Solidarność” 89’ z jednej strony zdążyła nas przyzwyczaić - i było to jej racją tak powstania jak i bycia - do kolegialności decyzji. Z drugiej zaś strony darzyliśmy przywódców Związku wręcz „nieograniczonym” zaufaniem. I teraz gdy jad „michnikowszczyzny” zatruł na dobre Adama Michnika i spółkę wiemy, że zostaliśmy oszukani i zdradzeni. A „Gazeta Wyborcza” nigdy nie powinna się dostać w szpony dławiące wolne słowo narodu. Mądry Polak po szkodzie ...

Kościół? Ale może najpierw - czym jest Kościół? Kościół ze względu na swoją istotę nigdy nie może być demokracją, bo nie jest on „społecznością wierzących”. Kościół jest rzeczywistością, która poprzedza i zatem jest „wcześniejsza” od swoich członków. Kościół jest Mistycznym Ciałem Chrystusa. I to On przez Ducha Świętego rządzi Kościołem. Władza w Kościele jest władzą w zastępstwie, jest więc władzą wikara. Tak więc Ojciec Święty jest zaledwie „Wikarem Chrystusa” lub też „pracownikiem winnicy Pana”, jak to chciał Benedykt XVi. I każdy członek Kościoła jest także „Wikarem Chrystusa” i tymże pracownikiem Jego winnicy. Gorszym lub lepszym. To w sprawach relacji z Bogiem.

W rzeczywistości społecznej i państwowej, także polskiej, każdy członek Kościoła jest współobywatelem, od kardynała do kassandry. I prawdziwy problem pojawia się gdy w sprawach organizacji społeczeństwa - czy to politycznych czy ekonomicznych - chrześcijanin przenosi strukturę „władzy” w Kościele na zarządzanie sprawami doczesnymi. Następuje czasem kolizja z zasadami demokracji, wypaczanie idei konsultacji czy nadużywanie pozycji w społeczeństwie. I tak mogło być w przypadku uzgodnień okrągłostołowych. W końcu i okrągłostołowi biskupi też zostali wymanewrowani w tym politycznym pokerze 1989.

kassandra