Глиссада - spekulacje

Угол наклона глиссады — угол между плоскостью глиссады и горизонтальной плоскостью.

Для современных гражданских аэродромов обычно находится в пределах 2—4,5°.
В Советском Союзе типовым значением угла наклона глиссады было принято 2°40′. Международная организация гражданской авиации рекомендует УНГ 3°. (wikipedia)

Tangens kąta 2 st. 40 min. równa się 0,0466, a zatem wysokości przelotu nad poziomem lotniska powinny wynosić odpowiednio:
10,41 km - 485 m (500)
6,10 km - 284 m (300) - radiolatarnia dalsza DRL
1,10 km - 51 m (70) - radiolatarnia bliższa BRL
Jak widać wysokości podane na wykresie różnią się. Imho bierze się to z ukształtowania terenu. Lotnisko położone jest wyżej niż punkty charakterystyczne pod ścieżką zejścia.

Wiemy, że nr 101 zaczynał podejście od 400 m nad DRL. Samolot powinien zatem schodzić pod kątem 3 st. i 43 min.
Wysokościomierz radiowy (RW) "nastawiono" na 100 m, czyli na 81 m nad lotniskiem przy przejściu nad BRL. Samolot musiałby przyjąć kąt podejścia 4 st. 16 min. - wg mnie zbyt duży, bo w trudnych warunkach bardziej niebezpieczny.

Pilot zmienił kąt przed podjęciem decyzji o lądowaniu, ale w przeciwną stronę - w efekcie szybszego opadania zmniejszył go sporo przed BRL i zszedł na 100 m. Stąd może wynikać brak reakcji obsługi radaru, bo - jak widać z powyższego - to raczej normalne (całkiem możliwe, że samolot nie zszedł pod ścieżkę o nachyleniu 2 st.).

Operator podał wysokość 120 m, na której nastąpi uzgodnienie decyzji. Powinno odbyć się to najpóźniej na 1 km przed progiem pasa. Do takiego uzgodnienia nie doszło.

120 m na 1,1 km przed przyziemieniem oznacza jeszcze większe nachylenie ścieżki niż dla 100 m. W tym wypadku pilot postępowałby podobnie, ale te 20 m różnicy mogło dać szansę na wyjście z opresji.

c.d.n.