Profesorowi Sadurskiemu z pomocą...

Emocje zazwyczaj przeszkadzają w trzeźwej ocenie sytuacji. Na Salonie24 widać to najlepiej na przykładzie dyskusji na temat zamieszania wokół senatora Krzysztofa Piesiewicza. Rozemocjonowani blogerzy są już tak rozgrzani, że zarzucają sobie nawet... nadmierne emocje.

------------------------------------
Jestem w zupełnie innej sytuacji niż profesor Wojciech Sadurski. Nie znam Senatora Krzysztofa Piesiewicza, a jego wyczyny zupełnie mnie nie interesują.

"Szmata rulez"? Ostre słowa (pana Profesora)!

"Otóż jest bardzo niepokojące, gdy szmaty typu “Super-Express” włączają się do debaty publicznej w sposób, determinujący jej kierunek I intensywność".

Rozumiem, że nagła krytyka mechanizmów demokratycznych profesora-blogera wynika właśnie z nadmiernego rozemocjonowania. Szlachetne uniesienie nie pozwoliło też profesorowi-blogerowi "pochylić się" nad sprawą znacznie ważniejszą niż moralny upadek dziennikarzy. Chodzi o różnego rodzaju "naciski" w polityce...

Polityk zapłacił 500 tysięcy złotych za to, żeby informacje o nim nie przedostały się do mediów. Musiało mu na tym bardzo zależeć...Mniejsza o to, jak zdobył to pół miliona. Władza, sława, przyszłe stanowiska, pieniądze... żaden polityk nie chce tego stracić i... staje się łatwym lupem dla szantażystów.

Ile byli by w stanie zapłacić inni wpływowi politykierzy gdyby mieli na sumieniu mniejsze i większe przewiny?

Czy jednostkowa reakcja polityka w jakiejś (nieistotnej dla losów kraju) medialnie rozdmuchanej sprawie nie daje nam pewnych wskazówek np. na temat przyczyn niedopuszczenia do lustracji? Tych którym "zależało" było przecież znacznie więcej.