Komorowskiego topienie w łyżce wody

Nie opuszcza mnie wrażenie, że kto żyw stara się rzucić wszelkie możliwe kłody pod nogi szanownego marszałka, w jego (i tak niełatwej) drodze na szczyt.

Najpierw był Dukaczewski ze swoimi szampańskimi apetytami. Potem geriatryczny, łazienkowski show poparcia inaczej. Gdzieś tam zaplątał się komedyjant jakiś co raczył nawet imię kandydata zapomnieć. Potem po tych wszystkich plagach przywiało i Urbana - jakby nie było już dość dramatu, którego ognia sam kandydat nie omieszkał raz po raz podsycać swymi błyskotliwymi elukubracjami.

Teraz, last but not least - Wałęsa:

"Moja obecność tu mówi jednoznacznie o tym, że będę głosował na pana Komorowskiego i jednocześnie chciałbym poprosić wszystkich, którzy pamiętają moje trafne decyzje, aby poszli w ślad za mną" - oświadczył osłupiałej publiczności w Gnieźnie Lech Wałęsa.

Kolejny pocałunek śmierci...

Marszałek nie pozostał dłużny i zaszczycił noblistę podziękowaniem noszącym wszelkie znamiona (kolejnej) gafy:

"To jednak jest dla mojego pokolenia, dla mnie osobiście, symbol pięknej, ale odważnej i mądrej drogi jaką przeszliśmy przez te dwadzieścia parę lat przynajmniej"

Dwadzieścia parę których lat, panie marszałku ?