Rosjanie zajmą się produkcją gier patriotycznych !

Rosyjskie ministerstwo kultury postanowiło ruszyć z programem finansowania patriotycznych gier, które w sposób realistyczny i wierny pokazywałyby historię tego kraju. Dodatkowo rozważa się wprowadzenie zakazu importu produkcji, które historię by zakłamywały.
Historia to zabawna rzecz. Niby jest jedna i ta sama, a każdy ma swoją wersję. To może wywoływać problemy, zwłaszcza w kraju takim jak Rosja, który w swoich dziejach przeżył wiele naprawdę trudnych chwil.
"Przede wszystkim oczekujemy od współpracujących z nami twórców realizmu i maksymalnej wierności historycznej" - powiedział Aresnij Mironow, współpracownik ministra kultury.
Ministerstwo rozważa także możliwość wprowadzenia zakazu importu gier, które "wynaturzają fakty historyczne". Ma to związek ze skandalem, jaki wybuchł w Rosji kilka miesięcy temu. Strategiczna gra wideo "Company of Heroes 2" stworzona przez kanadyjskie studio Relic została wycofana ze sprzedaży. Powodem było przedstawienie Armii Czerwonej jako źle wyposażonej i fatalnie dowodzonej zbieraniny sadystów, którzy nie przejmowali się życiem cywilów, ani podwładnych.(sic!)/onet/

Widocznie są dwie(co najmniej) prawdy - historyczna i ta potrzebna.
Jaką wartość mają wypowiedzi i dokumenty z tamtych czasów? :

Oto odezwy do czerwonej od krwi niemieckich cywili radzieckiej armii, które w milionach ulotek rozrzucano na froncie, drukowano w gazetach i wygłaszano na wiecach :
"Mordujcie odważni czerwonoarmiejcy , mordujcie ! Nie ma w Niemcach nic co by było niewinne . Stosujcie się do wezwania towarzysza Stalina i rozdepczcie to faszystowskie zwierze w jego jaskini . Łamcie siłą wyniosłość (Rassenhochmut) germańskich kobiet , bierzcie je bez umiarkowania jako łup . Zabijajcie odważni czerwonogwardziści... zabijajcie !"
(Frankfurter Allgemeine Zeitung 28.2.1995, S. 7)
Kiedy "czerwonoarmiści" w 1944-45 r. wdarli się do wschodnich Niemiec, byli już przez swoich oficerów politycznych psychologicznie przygotowani do zajęcia Niemiec. W niezliczonych artykułach frontowych gazet zostały podane reguły postępowania dla żołnierzy Czerwonej Armii. Jako doradcy zaoferowali się też pisarze jak dla przykładu : Alexej Tołstoj, Michaił Szołochow ("Szkoła nienawiści"), Konstantin M. Simonow ("Zabij jego!") , Surkow ("Nienawidzę !"). Najbardziej przekonująco działały ulotki Ilji Ehrenburga. W swojej książce z 1943 r. wydanej przez Państwowe Wydawnictwo Literatury Pięknej (??) w Moskwie p.t. "Wojna" czytamy między innymi :
"Niemcy nie są żadnymi ludźmi (...) Jeżeli ty w przeciągu jednego dnia nie zabiłeś co najmniej jednego Niemca, jest ten dzień dla ciebie dniem straconym (...) Jeżeli zabiłeś jednego, zabij następnego - dla nas nie istnieje nic weselszego jak niemieckie zwłoki."
Nie tylko ze strony politycznej i propagandowej wzywano do przestępstw przeciwko niemieckiej ludności cywilnej i żołnierzom. Również ze strony wojskowej stanowisko było jednoznaczne: marszałek Czerniakowski po wkroczeniu do Ostpreussen w swoim rozkazie dziennym napisał " Łaski nie będzie- dla nikogo(...) Nie jest wskazane wymagać od żołnierzy czerwonej armii by stosowali łaskę, oni pałają nienawiścią i zemstą (...) Inne wezwania nawoływały jednoznacznie do gwałcenia niemieckich kobiet i dziewcząt. Heinz Nawratil zwraca uwagę, że również Aleksander I. Sołżenicyn w swojej książce "Archipelag Gułag" pisał, że czerwonoarmiści po trzech tygodniach wojny w Niemczech wiedzieli dokładnie :
"(...) niemieckie dziewczęta można zgwałcić, po tym zastrzelić, i to zaliczano jeszcze do wojskowego wyczynu."
Lew Kopolew, tak Nawratil, przytoczył słowa komunistycznego politruka podczas zajęcia Ostpreussen
"(...) co trzeba zrobić, żeby żołnierz nie zatracił chęci do walki ? Po pierwsze : on musi wroga nienawidzić jak zarazę, i doszczętnie zniszczyć (...) po drugie (...) on wchodzi do Niemiec i wszystko należy do niego - klamoty, kobiety, wszystko ! Rób co ci się żywnie podoba."

Gra "Company of Heroes 2" faktycznie przedstawiała front wschodni przez pryzmat najbardziej kontrowersyjnych i bulwersujących epizodów i stereotypów. Rosyjskim odbiorcom wybitnie się to nie spodobało, a szum, który powstał w mediach i internecie zmusił dystrybutora do wycofania gry ze sklepów.
Po upadku komunizmu w mentalności mieszkańców Rosji powstało ogromne zamieszanie. Jedni chcieli powrotu ZSRR, drudzy natychmiastowej demokracji. Nastąpiła polaryzacja postaw i poglądów, a ostatnią stałą, która łączyła cały naród była duma z wygranej w II wojnie światowej/wielkiej wojnie ojczyźnianej. Konflikt ten i jego historia stały się tematem narodowego mitu, a krytyka roli, jaką wziął w nim Związek Radziecki, jest postrzegana przez Rosjan bardzo negatywnie.
Czy to jednak upoważnia do wygładzania historii i jej cenzurowania? "Gry powinny pełnić nie tylko funkcję rozrywkową, ale także edukacyjną, powinny sprzyjać wojenno-patriotycznemu wychowaniu" - podsumowuje decyzję ministerstwa Arsenij Mironow./onet/

Dlaczego poruszam temat ? Powinienem od tego zacząć. Do tej pory nie docierało do mnie, że gra komputerowa(zwłaszcza historyczna) może stać się elementem propagandy i ... nowej prawdy.
W zinformatyzowanym społeczeństwie. z dostępem do sieci i do materiałów źródłowych, gdzie sami możemy ocenić wydarzenia, powstaje coś w rodzaju "ściągi" z historii - GRA KOMPUTEROWA.
Ten sposób przekazywania wiedzy jest bardzo atrakcyjny dla młodego pokolenia. a jednocześnie wygodny dla środowisk "poprawiających" historię.
Wybiegnę w przyszłość - wystarczy stworzyć kilka tanich (bo dofinansowanych) gier, aby zmienić świadomość wielu młodych ludzi.
Po co bowiem szlajać się po sądach w Sztrasburgach i tracić renomę i kasę na prawników ?
Wystarczy wydać grę "Katyń - próba odbicia polskich oficerów z niemieckich obozów śmierci przez bohaterskie NKWD", o Wańce z Leningradu, który nie zjadł teściowej i nie przeszedł na niemiecką stronę lub o Saszce, który nakarmił głodnego Niemca chlebem, a nie serią z pepeszy. Po 20 latach nie pomogą publikacje IPN-u i Memoriału. Po 20 latach te wydarzenia będą bliżej fikcji.
Gra była prymitywnym atakiem na muzułmanów, katolików, nacje etc., a staje się wyrafinowanym narzędziem.
GRA STAJE SIĘ PRAWDĄ.