Tupolew, o którym nam opowiadają

Tytułem wstępu: cechą dystynktywną każdego samolotu, jego „liniami papilarnymi”, nie jest ani jego malowanie, jego numer burtowy, podwozie (leżące na ten przykład kołami do góry), silniki, burty itd. itp. – wszystkie te „szczegóły” można ustawić do dowolnej fotografii.

To, co w ewidentny sposób potwierdzi, z jakim samolotem mamy do czynienia – to kokpit.

Opowieść niniejsza będzie o kokpicie tupolewa 154M n/b 101, który… zniknął.

1. Relacjonuje „Nasz Dziennik”:

podczas pobytu rodzin załogi w Moskwie w trakcie procedury identyfikacyjnej prezentowano im dwie odmienne i sprzeczne wersje co do usytuowania kokpitu samolotu Tu-154. Informacje takie przedstawiono m.in. pani Agnieszce Grzywnie, żonie ppłk. Roberta Grzywny, drugiego pilota w Tu-154. Według pierwszej wersji kokpit rządowej maszyny wisiał na drzewie, innym razem - był wbity w ziemię na głębokość kilku metrów.

2. Opowiada Pułkownik Antoni Milkiewicz, pilot i główny inżynier wojsk lotniczych oraz specjalista z zakresu badań wypadków lotniczych:

który w pierwszych dniach po katastrofie pracował w Smoleńsku, przyznaje w rozmowie z "Naszym Dziennikiem", że kokpit maszyny nie był ani wbity w ziemię, ani nie wisiał na żadnym drzewie, co sugerowali rodzinom pilotów Rosjanie. - Kokpit, czyli kabina samolotu, którą zajmują piloci, leżał zmiażdżony na powierzchni ziemi. Nie był w ogóle wbity w ziemię - opisuje płk Milkiewicz. - Jako jedna z części, na które rozpadł się samolot, kabina była w dużym stopniu zdeformowana - dodaje. Relacjonuje, że ta część samolotu została zabrana wraz z pozostałymi fragmentami na drugi dzień po katastrofie. Według jego relacji, kokpit nie był odwrócony, leżał w pobliżu centropłatu samolotu, czyli miejsca mocowania skrzydeł do kadłuba. Milkiewicz nie był w stanie powiedzieć, co właściwie stało się z kokpitem. Jego zdaniem, został on prawdopodobnie umieszczony wraz z pozostałymi szczątkami wraku. - Nie byłem świadkiem przenoszenia części, więc nie wiem dokładnie, co się z nimi stało - twierdzi.

3. Raportuje MAK:

"Przednia część kadłuba z kabiną załogi jest całkowicie zniszczona (została rozbita na “małe trudno identyfikowalne fragmenty”). Fragment nosowej części kadłuba z przednią golenią podwozia znajduje się w odległości 397 m od progu pasa startowego.” (str. 90 raportu). Kabiny pilotów nie widać na żadnej fotografii przedstawionej w raporcie Międzypaństwowego Komitetu Lotniczego.

4. Melduje prokuratura wojskowa:

2 września 2010 roku podczas konferencji prasowej prokurator Ireneusz Szeląg, szef Wojskowej Prokuratury Okręgowej, mówił, że widział kokpit, ale z uwagi na empatię nie chciał szerzej rozwinąć tematu. – Jeżeli chodzi o stan kokpitu, to ja widziałem kokpit, natomiast państwo pozwolicie, że z pewnych względów, kierując się empatią i pewną wrażliwością, pozwolę sobie nie wypowiadać się na ten temat – mówił prokurator Szeląg. Powodem takiej powściągliwości był zapewne zakres zniszczeń kabiny, jednak – jak się okazuje – identyfikowalnej dla osoby niebędącej ekspertem lotniczym.

5. Ocenia Ignacy Goliński, były członek Państwowej Komisji Badania Wypadków Lotniczych:

publikowane zdjęcia wraku Tu-154M sugerują, że kokpit samolotu został całkowicie zniszczony w czasie katastrofy. Trzeba tu jednak pamiętać, że zanim przystąpi się do jakichkolwiek prac, należy wykonać, bez ruszania elementów samolotu, dokładną dokumentację fotograficzną i filmową miejsca katastrofy – podkreśla Goliński.

(wszystkie cytaty za: ]]>http://www.bibula.com/?p=35313]]>)

6. Oskarża gen. bryg. rez. Jan Baraniecki, były zastępca Dowódcy Wojsk

Lotniczych Obrony Powietrznej:

w internecie oglądałem film – było to w pierwszych dniach po

katastrofie – na którym widać było przód samolotu Tu-154M z całym oszkleniem

kabiny. Przy tej konfiguracji zderzenia (wiemy, że był to początek wznoszenia) i

małej prędkości lotu przednia część maszyny mogła zachować się w dość dobrym

stanie…

]]>http://www.radiomaryja.pl/bez-kategorii/to-wyglada-jak-zacieranie-sladow/]]>

A więc kokpit BYŁ, tylko go wywieziono; wprawdzie wywożono kokpit w taki sposób, że żadna kamera ani żaden obiektyw aparatu fotograficznego tego wywozu nie uchwyciły, ale to drobiazg w stosunku do faktu, że kokpitu nie widać na legendarnych filmach: „1.24” (jako personalia autora, oprócz imienia Kola, wymieniane były hipotetycznie różne nazwiska i pseudonimy: Rastych, Jura Budnyk, Władimir Iwanow, Władimir Safonienko, Andriej Mendierej – za wiki), a także nagraniach Wiśniewskiego, Fomina; kokpitu nie widzieli też jacykolwiek naoczni świadkowie, którzy przybyli zaraz „po katastrofie” - z wyjątkiem jednego:

7. Nikołaj Łosiew, emerytowany wojskowy i właściciel działki nieopodal pasa startowego: który przybył na miejsce katastrofy 20 minut po tym jak maszyna roztrzaskała się o ziemię, potwierdza w rozmowie z Polskim Radiem, że we wraku kabiny pilotów widział cztery ciała przypięte pasami do fotelu i jeszcze jedne zwłoki.

(za: ]]>http://www.se.pl/wiadomosci/swiat/swiadek-katastrofy-pod-smolenskiem-w-kabinie-pilot_138596.html]]>).

Zatem BYŁ. I mimo że, jak zbadał MAK (polscy specjaliści i prokuratorzy nie mieli okazji się popisać w tej kwestii), został rozbity na małe trudno identyfikowalne fragmenty (sądząc po relacjach z pkt. 6 i 7 – tak jakby „po katastrofie”!?) – to był; powiem więcej: musiał być! Jakże by inaczej? Że niby – odfrunął w siną dal (bo w miejscu złożenia szczątków, na płycie lotniska – też go nie ma!) ?

I tu dochodzimy do najbardziej dramatycznych opisów, bo pomimo, iż pozostały po nim jedynie małe trudno identyfikowalne fragmenty – to z tego upadku z siłą 100G, z tej masakry i pożogi, zachowały się:

- dokumenty tupolewa (i to do wyboru: 101i 102)

- mundury członków załogi (1. Lucyna Protasiuk: Synowa dostała mundur, ale my go jeszcze nie widzieliśmy. Podobno jednak był czysty i cały, czyli nie brudzony błotem. 2. Specjaliści nie są też w stanie wytłumaczyć, dlaczego mundur ppłk. Roberta Grzywny ocalał.)

- przyrządy nawigacyjne z tak „dziwnymi” wskazaniami, jak na prędkościomierzu КУС-ЭК

(fotografia na stronie ]]>http://faktysmolensk.niezniknelo.com/files/foto/kokpit/DSC_0113.JPG]]>), pokazującym prędkość lotu (dwie wskazówki) ~750 i ~830 km/h !

A zatem tupolew był i zniknął – zniknęły jego „linie papilarne”, jego kokpit.

To jest fakt – nie ma kokpitu – nie ma tupolewa 154M n/b 101. W Smoleńsku*.

„Nie mamy waszego płaszcza i co nam zrobicie”?

Pewnie nic, nazwiemy was tylko złodziejami. Złodziejami Prawdy.

*patrz też: http://niepoprawni.pl/blog/civilebellum/fotele-tupolewa-dowod-zbrodni