Niepoprawni w sprawie smoleńskiej

Rzadko zdarza mi się polecać Wam artykuły z innych portali, ale sytuacja jest wyjątkowa: raz, że dotyczy opisu kwestii wręcz przełomowej dla blogerskiego „śledztwa smoleńskiego”, dwa, że polecany artykuł oparty jest w głównej mierze na… naszych, Niepoprawnych, pracach – więc miło jest zauważyć, że to, co publikujemy znajduje także i gdzie indziej szerokie zainteresowanie, a trzy – że do tej publikacji: ]]>http://naszeblogi.pl/46708-krysza-czyli-milczenie-o-smolensku]]> mogę dołożyć kolejny ważki argument.

Wpierw jednak pozwolę sobie na refleksję „medialną”:

portal naszeblogi.pl jest, jak wiadomo, związany z tym zapleczem PiS, które bez reszty popiera – w kwestii opisu Tragedii Smoleńskiej – dokonania wiceprezesa tej partii, Antoniego Macierewicza; fakt, że wspomniany artykuł mógł się tam ukazać (i zyskać szeroki odbiór) może świadczyć o jednym: jest coś na rzeczy w medialnych plotkach o tym, że prezes Jarosław Kaczyński nie do końca jest zadowolony z tych dokonań – gdyż cytowane w artykule prace Kolegów Niepoprawnych (także przecież i moje) odbiegają znacznie od wersji, którą przyjęło to środowisko: „wybuchu w powietrzu”…

Skoro jednak tak nas tam doceniono – postanowiłem się zrewanżować tym samym: przedstawię tu analizę dokumentu, z której wynikać będzie, dlaczego kierunek badań Zespołu Parlamentarnego, Konferencji Smoleńskich i wreszcie ostatnio Podkomisji MON – był taki, a nie inny i z czego może wynikać tak niedoskonały efekt tych prac.

Od pięciu lat (!) znany jest tym gremiom (a także – od roku nowej prokuraturze) oficjalny dokument o charakterze technicznym, który stawia jasno sprawę przebiegu wypadków: nie było żadnej „brzozy”! Oto obszerne cytaty zawierające jego omówienie:

Rzekome zderzenie się tupolewa z brzozą to filar oficjalnej wersji zdarzeń z 10 kwietnia 2010 r., lansowanej przez Rosjan i polski rząd. Ekspertyza oparta na badaniu tzw. polskiej czarnej skrzynki (ATM-QAR), wykonana wkrótce po katastrofie smoleńskiej (już w kwietniu 2010 r.) i znajdująca się w posiadaniu prokuratury, jednoznacznie przeczy ustaleniom Tatiany Anodiny i komisji Millera.

Chodzi o ekspertyzę techniczną zatytułowaną „Deszyfracja i analiza danych z pokładowych rejestratorów parametrów samolotu Tu-154M nr boczny 101 Sił Powietrznych RP, który uległ katastrofie 10 kwietnia 2010 r.”. Wpłynęła ona do prokuratury wojskowej w lipcu 2011 r. i według informacji „GP” znajduje się w tomie nr 203 akt śledztwa smoleńskiego.

W ekspertyzie – sporządzonej przez producenta tzw. polskiej czarnej skrzynki w tupolewie, firmę ATM – kluczowy jest załącznik nr 3, noszący nazwę „Tabela odtworzonych wartości wysokości lotu i odległości od początku pasa trzech ostatnich minut zapisu”. Zawarte są w nim dane pozwalające na odtworzenie ostatnich sekund lotu, a więc wysokość Tu-154 w odniesieniu do poziomu początku pasa startowego (położonego, przypomnijmy, 255 m nad poziomem morza) oraz odległość samolotu od początku pasa startowego.

Na jakiej wysokości, według ekspertyzy ATM, był w momencie rzekomego zderzenia się z brzozą polski tupolew? W dokumencie można przeczytać, że w odległości 928 m od progu pasa samolot leciał na wysokości 4 m nad progiem pasa (czyli 259 m n.p.m.), a w odległości 849 m od progu pasa znajdował się już na poziomie 7 m nad progiem pasa (czyli 262 m n.p.m.). Brzoza smoleńska, co stwierdza raport MAK, rosła tymczasem w odległości 855 m od progu pasa startowego i – uwaga – na wysokości 248 m n.p.m. Oznacza to, że według ekspertyzy ATM samolot w chwili rzekomego zderzenia się z „pancernym” drzewem leciał na wysokości od 11 do 14 m nad powierzchnią gruntu! W żaden sposób nie mógł więc zderzyć się z brzozą, która – zgodnie z ustaleniami MAK i komisji Millera – została uszkodzona na wysokości około 5 m nad ziemią.

Warto podkreślić, że ekspertyza ATM została oparta na odczycie jedynego oryginalnego rejestratora lotu znajdującego się w kwietniu 2010 r. w polskich rękach. Choć dokument od 15 lipca 2011 r. jest w aktach prokuratury wojskowej, śledczy nigdy nie wspomnieli publicznie o wnioskach, jakie można wyciągnąć z załącznika nr 3 do ekspertyzy.

Opinia ATM jest też znana członkom komisji Millera, bo właśnie dla niej niedługo po katastrofie została sporządzona. Konkluzji, wypływających z danych znajdujących się w ekspertyzie, próżno jednak szukać w osławionym raporcie Millera. Co więcej – członkowie rządowej komisji podają publicznie informacje sprzeczne z liczbami zawartymi w opinii ATM. Kiedy w kwietniu 2013 r. grupa senatorów Prawa i Sprawiedliwości skierowała do Macieja Laska czternaście pytań dotyczących katastrofy smoleńskiej, odpowiedź na jedno z nich brzmiała: „Zderzenie z brzozą nastąpiło na wysokości około 1,1 m względem poziomu pasa startowego”. ]]>http://niezalezna.pl/59740-gazeta-polska-ujawnia-zatajona-ekspertyze-tu-154-przelecial-nad-brzoza]]>

Powie ktoś: co tu jest niezgodne z pracami zespołów Macierewicza? Przecież to właśnie one zdemolowały wręcz rusko-tuską teorię „pancernej brzozy”!?

Odpowiadam: czas! Upływ czasu! Od ponad roku materiał dowodowy leży – jak na dłoni! – gotowy do natychmiastowego wykorzystania: medialnego, ale, co ważniejsze, prokuratorskiego! Na podstawie tego materiału oczywiste jest, iż autorów tzw. Raportu Millera, członków Zespołu Laska – i ich rządowych mocodawców! – należy bez zwłoki postawić przed sądem (czego domagała się przecież wielka, 50% część opinii publicznej)!

Tymczasem – cisza: ani me, ani be, ani kukuryku, a społeczeństwo (mówią najnowsze badania) się zniechęca! Nie mówiąc już o słupkach poparcia (bo przecież nie rosną - a mogłyby)…

Co jest ewidentną, logiczną przyczyną tego zaniechania? Naciski sojuszników z NATO? Bzdura! Co by im szkodziło obalenie „teorii brzozy”? Nie, to nie w tym rzecz: chodzi o ten materiał dowodowy, o te rusko-tuskie „odczyty”, nad którymi tak wiele lat usilnie pochylały się „nasze”, „opozycyjne” gremia badawcze (a w ślad za nimi – nasi „wspaniali dziennikarze śledczy”)!

Jest on (wraz z odczytami pozostałych rejestratorów!) proszę państwa lipny, sfałszowany – a celem tego fałszerstwa (całego szeregu fałszerstw, łącznie z tymi filmami z polanki: Wiśniewskiego i Mendereja; z tymi „cudownie znalezionymi” tam proporcami państwowymi, wieńcami, kartami kredytowymi tak łatwo ukradzionymi, tymi dokumentami samolotu cudem zachowanymi, tym paszportem znalezionym po przeczesaniu na metr w głąb – nawet tymi płaszczami znalezionymi po dwóch latach „we wraku”), jedynym celem, było umocnieniem nas w przekonaniu, że właśnie tam, na 144 metrach, wyhamował lecący z ogromną prędkością samolot, nie czyniąc żadnego krateru, za to rozpadając się z tego hamowania na miliony kawałków (pierwszy taki efekt w historii katastrof lotniczych)…

No ale: jak iść do sądu z fałszywym dokumentem? Oni to wiedzą, więc nie idą. I nie idą też dlatego, że dowody rzeczowe (tj. wszystkie rejestratory – nawet ten polski!) są w Moskwie, a tylko one – a nie jakieś „stenogramy” – mają wartość dowodową. Te millery, laski, cała ta ferajna sprzedawczyków to wie i można jej najwyżej nagwizdać…tym bardziej, że już raz im się udało:

kontrowersyjną decyzję podjęła Prokuratura Okręgowa Warszawa-Praga, która błyskawicznie umorzyła śledztwo w sprawie niedopełnienia obowiązków i poświadczenia nieprawdy przez komisję Jerzego Millera. Oznacza to, że członkowie komisji, odpowiadający za zmanipulowany raport, pozostaną bezkarni. (za:  ]]>http://niezalezna.pl/33568-utajniono-rozmowy-tuska-z-Putinem]]>)

Zatem rozumiem Macierewicza – i to jest ten zapowiadany „rewanż” za publikację naszych tekstów na Naszych Blogach, ta grzeczność Niepoprawnych: rozumiemy, ale będziemy robić swoje – szukać tupolewa. Bo na polance („wrakowisku”) on nie leży, czego koronnym dowodem są fotele: „nasze fotele” – civilebellum, piko… A gdzie szukać próbuje wskazać od dawna Romek M. – i jest coraz bliżej odkrycia prawdy.

Stworzyliśmy tu, na Niepoprawni.pl., ostatnie (po degrengoladzie salonu24), niezłomne ogniwo blogerskiego „śledztwa smoleńskiego” – Ruch Uporu: nie poddamy się i nie ustaniemy w poszukiwaniu Prawdy. I musi coś w tych staraniach być, skoro nas cytują!