TALMUD, WYKŁADNIA PRAWA STOSOWANEGO.

Kram rozłożony pośrodku placu gdzie polski jarmark klątwa i zdrada drobnych nadziei złowieszczy taniec i gorzka prośba polskiego dziada Czerwoną pręgą i kulą w głowie Lwow47 Talmud - stanowi dla żydów kodeks cywilny, karny, wzorzec kanoniczny. Dotyczy spraw społecznych, kwestii rodzinnych, prywatnych i osobistych. Podaje żydom, normy postępowania - stanowiąc fundament etyki. Religia Proroka Mojżesza już przestaje przy wykładni Talmudu spełniać kultowe zadania. Traci swój uświęcony blask idei, wartości z poranną mgłą zanika. Co sumienia pobożnego żyda skruszy jeśli goje są dla żydów ledwie bydłem, bo nie mają duszy. Takie stwierdzenie - jednoznacznie z zapisów „Talmudu” wynika. Ludźmi - wyłącznie Izraelici. W świetle tej spaczonej etyki wydaje się oczywiste, że goje istoty nieczyste. Stąd jednoznaczne Talmudu zalecenie - nie wolno do siebie zapraszać gojów, ani przyjmować od nich zaproszenia. Żydowski rasizm - kategoria religijna egzystencji owej grupy wyznaniowej podstawa. To najtrwalsza jurysdykcji żydowskiej podwalina i norma prawa. Ta kwestia nie podlega dyskusji. jest oczywista. Ale już przejawu rasizmu u innego narodu nie można dopuścić - ten bezprawiem i barbarzyństwem. Wyższość żydowskiej rasy pokazana Jest w Talmudzie wszędzie „będziesz innym pożyczał, lecz ty sam u nikogo nigdy, niczego pożyczał nie będziesz”. Skali ekspansji żydowskiej przemocy i dyskryminacji wobec innych ludów wprost trudno uwierzyć „ty będziesz panował nad narodami, ale nad tobą nikt obcy - nigdy panował nie będzie”. Słusznie - bo przecież po to pan Bóg dał żydom genialność, ażeby zyskali przewagę nad gojami. Dlatego zapisy żydowskiego kodeksu - są stronnicze - zawsze biorą żydów stronę. Zabicie goja piszą w Talmudzie -to błahostka. Oszustwo względem goja zasadne, bo ono żydowskim prawem dozwolone. TALMUD,KODEKS POSTĘPOWANIA ŻYDÓW. Jeżeli żydowska Biblia, Talmud - ziarna mądrości do głowy braci starszych wnosi dlaczego by nie mieli głupie goje z pożytecznych rad skorzystać, myśli przyswoić. Cóż to zapalczywym i naiwnym gojom zabrania ażeby realizując lokalnych wspólnot cele - więcej rodakom okazywali wzajemnego wsparcia szacunku oraz zaufania. Unikając niepotrzebnego ryzyka - nie przesadzali ze swoją zbytnią brawurą - w praktycznym czynie, użytecznym narodowym dziele. Żeby w celu samoobrony swoich braci na własne siły mogli liczyć. Aby nie zaniedbując obowiązku wspierania wspólnoty - wierność zachowali własnej religii, tradycji. Ażeby nie uchybiając Chrystusa przykazaniu - najpierw solidarnie raczyli rodziny i parafie osłaniać. Cóż gojom przeszkadza dalej aniżeli czubek własnego nosa patrzeć. Zbyć się pokus bezinteresownej zdradliwej między sobą rywalizacji. Poniechania eliksirów zemsty egoizmem powodowanej, któż tego gojom zabrania - kiedy zaślepia pycha a zysk rozum przesłania. Cóż stoi na przeszkodzie aby uczyli się od żydów goje cech życiowej zaradności. Wzorców dyscypliny, celowego działania, determinacji oszczędności. Tylko osobnicy twardo po ziemi stąpający - nie tylko po niebieskich obłokach. Tacy co to, obiektywnie na rzeczywistość patrzą, potrafią ustrzec się błędów życiowych, cierni przykrości. Ocenić szczerych przyjaciół czy rozpoznać pobudki czynów zdeklarowanych wrogów. Dostrzec czy oddany nam przyjaciel sztyletu za plecami nie schował. Człowiek roztropny potrafi uczyć się cech użytecznych na ziemskiej drodze nawet od najgorszego wroga. Wg książki ks. dr Stanisław Trzeciaka „Talmud o gojach, a kwestia żydowska w Polsce”.