NIE BYŁO NICZYJEJ WINY.

Lotnisko mgłą jak mleko zaciągnęło urządzenie nagrywające się zacięło. Monitor wieży lotów filmu nie kręcił, świadkowie katastrofy niedostępni. Rząd czyni co w jego mocy, ruszyła mistyfikacji machina. Świat dystansuje się od pomocy, śledztwo biegnie pod dyktando Putina. Wielość teorii poszlak, ale dowodu żadnego. Domniemania i hipotezy. Lecz nic wiarygodnego. Rosjanie obłudni, podstępni. Polscy lotnicy marni, nie doszkoleni, w swej brawurowi skrajnie nieodpowiedzialni. Jak mgła rozwiały się nadzieje na sprawiedliwy osąd. Milkną pełne goryczy głosy. Werdykt prokuratury nie pozostawią żadnego złudzenia. Funkcjonariusze polskiego państwa są niewinni. Nie mają sobie nic do zarzucenia. Nie działali z zamiarem spowodowania lotniczej katastrofy. Ogromne o wzmocnionej konstrukcji latające monstrum. Przewidziane do roli bombowca, na wojenne szturmy. Takie monstrum, a jakby ta bańka mydlana na tysiąc kawałeczków się rozprysło. Tragedia bez niczyjej winy przyszła. Nie wiadomo co faktem, co ledwie domysłami było. Liche dowody po bagnach smoleńskich rozrzuciło. Brak wiedzy kto rękę przyłożył.Może samo tak się wydarzyło. Bez pomocy złego. Katyń upiorne miejsce!. Przed lat dziesiątkami jak grom wstrząsnęło sumieniem Polaków, niczym koszmar się powtarza. Krew klei wspomnienia dawnej tragedii z kartkami współczesnego kalendarza. Miłość ojczyzny na nowo zażąda z życia najlepszych swoich synów ofiary. Historia pomostem połączył nowy Katyń, ze starym. Wciąż nie dowiedzione strasznej katastrofy przyczyny. Nikt za tragiczną śmierć - prawie setki najważniejszych osób w państwie nie ponosi osobistej winy. Nie zdarza się wypadek ot tak, sam z siebie. Za naród bracia nasi zginęli przyjacielu, za mnie i za ciebie. Oskarżenie pośrednie, o sprawstwo władzy zasadne. Choć w zaparte elita idzie. Jej buta pogardą przeplatana. Oto reprezentacja narodu boi się upomnieć o godność jej najlepszych synów. Stanąć w obronie racji stanu. Jak mogą dzisiaj spojrzeć rodakom w oczy? Jak mogą spokojnie spać? Widocznie jednak potrafią tej sztuki dokonać osobnicy bez serca, - którym kariera była wtedy ważniejsza. Którym wyrzutów sumienia brak. Nie ma kogo oskarżać! tym bardziej nie ma kogo za kraty wsadzać. Przecież urzędnicy państwowi nie zamiarowali bestialsko swoich braci zabić. Jakże się wyrokowi opinii społecznej nie dziwić!. Nie pierwszy to raz - Wielkiemu Bratu, udaje się ręką pobratymców, kraj nad Wisłą pognębić, wdeptać w błoto na kolana rzucić. Opluć i wyszydzić. Dzisiaj bezkarni wasale tryumfują. Chaos postępuje a bezprawie trwa. Dowodów spisku, nawet wątku zamachu ciągle brak. Przecież nikt w takim kraju bezpiecznie się nie czuje. Dziś dalszą część scenariusza dopisuje do tamtej tragedii życie. I chociaż krakać grzech, gorsza do naszych przypuszczeń - może okazać się jego nowa treść.