BENEDYKT XIV - O NADMIERNEJ ROLI W KRÓLESTWIE POLSKIM

Ksiądz Piotr Skarga o katolikach bojaźliwych
A naszkodliwszy są katolicy bojaźliwi, i małego serca, którzy gniewem się sprawiedliwym i świętym ku obronie czci Boga swego nie zapalają, a zelum [gorliwości] nie mają, i jako straszydła na wróble stoją.

Wydano w Castel Gandolfo dnia 14 czerwca 1751   
( )

Ilość żydów znacznie się powiększyła w Polsce. Mianowicie pewne miejscowości, osiedla i miasta, otoczone niegdyś wspaniałymi murami (czego dowodzą obecnie ruiny), i które, jak dowiadujemy się ze starych, wciąż istniejących list i rejestrów, były zamieszkane przez dużą ilość chrześcijan, obecnie są zaniedbane i w brudnym stanie i są zamieszkane przez wielką ilość żydów i niemalże pozbawione chrześcijan. Poza tym w tymże królestwie jest pewna ilość parafii, w których ludność katolicka bardzo się zmniejszyła. Konsekwentnie dochód z tych parafii, skurczył się do tego stopnia, że zachodzi niebezpieczeństwo, iż zostaną pozbawione księży.

W dodatku cały handel artykułami ogólnego użytku, jak napoje, a nawet wina, jest w rękach żydowskich. Pozwala im się także administrować publicznymi funduszami. Oni są dzierżawcami karczm i gospodarstw wiejskich, a także nabywają majątki ziemskie. We wszystkich tych wypadkach oni (żydzi) nabywają uprawnienia właścicieli dworów nad nieszczęśliwymi chrześcijańskimi robotnikami rolnymi; i korzystają oni nie tylko ze swych uprawnień w bezlitosny i nieludzki sposób, zmuszając chrześcijan do uciążliwej i męczącej pracy przez nakładanie na nich nadmiernych ciężarów, lecz w dodatku poddają chrześcijan karom cielesnym, jak bicie i zadawanie ran.

A więc ci nieszczęśliwi ludzie są w stanie poddaństwa względem żyda tak, jak niewolnicy są zdani na kaprysy ich władcy i pana. Prawda, że jeżeli chodzi o wykonanie kary, to żyd musi odnieść się do chrześcijańskiego oficjalisty, któremu ta funkcja jest powierzona.
Z chwilą jednak, gdy oficjalista jest zmuszony podporządkować się zarządzeniom żydowskiego pana pod rygorem utraty stanowiska, tyrańskie rozkazy żyda muszą być wykonane.

( )

Dowiedzieliśmy się, że zarząd funduszami publicznymi, dzierżawa zajazdów, dóbr i gospodarstw wiejskich jest w rękach żydowskich, ku wielkiej krzywdzie chrześcijan pod wieloma względami. Lecz musimy także zwrócić uwagę na inne skandaliczne anomalie, po dokładnym zbadaniu których, zobaczymy, że anomalie te mogą stać się źródłem jeszcze większego zła i bardziej rozpowszechnionej ruiny niż te, o których już wspomnieliśmy. To jest sprawa brzemienna w poważne konsekwencje, że żydzi są dopuszczeni do arystokratycznych domów w charakterze pełnomocników lub zarządców w zakresie spraw domowych lub gospodarczych. A więc żydzi żyją na warunkach zażyłej poufałości pod tym samym dachem, co i chrześcijanie, których traktują w arbitralny sposób, nie ukrywając swej dla nich pogardy. W miastach i innych osiedlach żydzi są wszędzie widziani wśród chrześcijan; i, co jest bardziej pożałowania godne, żydzi wcale nie obawiają się angażować chrześcijan obu płci w charakterze służby domowej. W dodatku, żydzi, zaangażowani w przedsiębiorstwach handlowych, kumulują z tych przedsiębiorstw olbrzymie masy pieniędzy i przez nadmierny lichwiarski wyzysk dążą do systematycznego pozbawienia chrześcijan ich dóbr i własności. Chociaż żydzi jednocześnie pożyczają pieniądze od chrześcijan na niezwykle wysokie oprocentowanie, a synagogi ich służą jako zabezpieczenie spłaty, to jednak nie trudno jest zrozumieć powody ich postępowania. Po pierwsze żydzi uzyskują od chrześcijan pieniądze, które, po zaangażowaniu w handlu, przynoszą im dochód, pozwalający na spłatę zgodzonych procentów, a poza tym pieniądze te pomnażają ich własny dobrobyt. Po drugie oni pozyskują sobie tylu protektorów, opiekujących się synagogami i żydami, ilu mają kredytorów.

( )
+ Encyklika Papieża Benedykta XIV

A quo primum
]]>O NADMIERNEJ ROLI ŻYDÓW W KRÓLESTWIE POLSKIM]]>

Do Prymasa, Arcybiskupów i Biskupów Polski dotycząca tego, co jest zabronione żydom mieszkającym w tych samych miastach i okręgach, co i chrześcijanie

______________________________________________

APPENDIX.

The Last CATHOLIC
24 paź 2015
O PRZYCZYNACH SZKODLIWOŚCI ŻYDÓW I ŚRODKACH USPOSOBIENIA ICH,
ABY SIĘ SPOŁECZEŃSTWU UŻYTECZNI STALI

Do przyczyn wielkich nieszczęść narodu polskiego należą żydzi. Niebaczni
przodkowie nasi od skończenia się domu Piastów, ciągle nie zważali na postęp cywilizacji
Europy, ani użytkowali z doświadczeń innych narodów.

Kiedy ludy europejskie, wychodząc z feudalizmu, wszystkie ustalały u siebie tronów
dziedzictwo, oni, w ten czas dziedzictwo korony, od niepamiętnych czasów w Polsce
ustanowione, wstrzęśli i zsłabili, następnie ten istotny punkt jednoty w społeczeństw słabić i
burzyć nie przestawali. Kiedy już w Europie gotowe wojska stawały się jedyną trwałości
państw obroną, kiedy w wiekach Ludwika XIV i Fryderyka II już wszczął się niezmierny
wzrost stałych wojsk ogromu, w Polsce wojska, z ówczesnych największe najbitniejsze, w
doświadczeniu, w sztuce wojennej biegłe, laurami zwycięstw okryte, pod Augustem zwinięto.
Kiedy żydów, jak zarazę niszczącą postęp cywilizacji narodów, wypędzono z
Hiszpanii, z Francji, z Niemiec i z innych krajów Europy, a pod karą śmierci, jak wyjętych
spod wszelkiego prawa, nie wpuszczono do Rosji, na ten czas sami Polacy otwarli im
wszystkie granice, dali przytułek i większą swobodność, niż rodowitym mieszczanom i
rolnikom.

Dwa pierwsze błędy przywiodły naród do upadku i do podziału. W tym nieszczęściu
jeszcze byśmy przez oświecenie, przez cywilizację wznieść się i ratować mogli, lecz błąd
trzeci, żydzi byli zarazą wewnątrz, zarazą ciągle politycznie ciało słabiącą i nędzniącą.
Chociażby nawet to ciało nie było podzielone, chociażby po podziale znowu zjednoczonem
zostało, przecież z tą wewnętrzną skazą, nigdy nie można nabrać właściwych sobie sił, ani
czerstwości; musi na zawsze być tylko słabe, wynędzniałe i nikczemne. Żydzi po całej Polsce
rozsypani, w rzędzie z swym duchem wyłączności z naszym ludem pomieszani, tylko
zaplugawią cały naród, zaplugawią cały kraj, a zmieniając go w kraj żydowski, wystawią w
Europie na poniewierkę i wzgardę.
( )