POLSKI KRZYŻ ZASŁUGI

Zatyrani...zgonieni...

Z rękami jak szpony

Gdy wiara nas opuści

Żebrzemy obrony

Po knajpach w kwaśnym dymie

Szarzy...przygnębieni...

Sprzedajemy swą pamięć

I... siedzimy niemi...

A Ona obok stoi

Nad takim niemową

I ...kiwa smutnie patrząc

Zakrwawioną głową...

Żyjemy z siną pręgą

Bolesnej zadumy

Uczymy się historii

I zranionej dumy

Te drzazgi kłamstwa

Co głęboko gniją

Jak rany ropiejące

Kiedyś nas zabiją

Chyba że ostrym nożem

Ktoś z rany co pali

Wydłubie brudne drzazgi

I tym nas…ocali !

Każdy z nas temu winien

Że u nas tak wilczo

Ą dzieci pogardliwie

W imię jutra milczą

Że drzewa umierają

Na zatrutej ziemi

A my krzykliwi kiedyś

Jako ryby niemi

To co każdy z nas urwał

Z czerwonego płaszcza

W Imię  Ojca i Syna

Pazernie przywłaszcza

I nie potrafimy

Być Wolnym Narodem

Co wspólnym obowiązkiem

Buduje swą zgodę

Bo zabrakło nam wiary

Odwagi i męstwa

By odnosić prawdziwe

Narodu zwycięstwa !

Zaś wspólnie rozwijamy

Transparent nad głową

Walki o sprawiedliwość

I prawdę dziejową

I tacy zatroskani

Idei tych sługi

Niesiemy jak przez mękę

Polski Krzyż Zasługi !