A OJCZYZNA JAK CHRYSTUS! W CIERNIACH I OPLUTA!

coraz mi trudniej dzisiaj kołysać dzwon trwogi

gdy w kościele naszej wiary i pustka i chłód

gdy w stallach siedzą drżące cienie naszych Przodków

i gdzie Naród zaślepiony wciąż czeka na cud

wiem że dziś mi nie wolno spocząć ani chwili

choć zmęczone trudem serce zdarte aż do krwi

choć szorstki powróz parzy ręce niczym ogień

choć nadziei coraz krótsze darowane dni

tyle razy sprzedaliśmy to co było święte

tyle razy zdeptaliśmy naszych Ojców groby

że ta zdrada co zagląda nam głęboko w oczy

to objawy tej straszliwej i podłej choroby

chochoł naszej wolności w dzikie pędy wzrasta

zostawiony sam sobie Polską nie zakwita

a bauer ostrzy topór by zrobić porządek

jednym ciosem gdy okazja ku temu zawita

po wolności pozostanie tylko marny kikut

porzucony lotny popiół który wiatr rozwieje

a w ogrodzie tylko wrona pazurem zapisze

nasze dawne zapomniane bohaterskie dzieje…

najważniejsza jest Polska! –trzeba nam tej wiary

bo wirus zdrady podstępnie krąży w naszej krwi

los nas ciężko doświadcza krzyżami Ojczyzny

a Matka Polska od lęku jak osika drży…

a my wśród nowych mogił żalu oraz zniczy

wypaleni od wewnątrz bez wiary i ducha

i wielu nie dostrzega podstępu i zmowy

i rozbioru Ojczyzny kłamstwa i łańcucha

wraca Smoleńsk jak drzazga z pręgą zakażenia

podchodzi nam do serca i rytm życia targa

opuchlizna pamięci uwiera w modlitwie

gdy Judasz i Piłat znowu gorzko nam mych wargach

szarpiemy się i o Krzyże -  Wszechmogący Boże!

a Ojczyzna jak Chrystus! w cierniach i opluta!

gdzie jest nasze męstwo? i gdzie jest nasza godność?

gdy szydzi z naszej wiary głośny wrzask koguta!

i oto znów ze wschodu przenikliwym chłodem

wieje przez Wołyń Katyń Smoleńsk oraz Kresy

dzwoni głośno mamona sypią się srebrniki

Wschód i Zachód ubija polskie interesy

a w nas listopad z płaczem pośród dat i mogił

panie Marszałku jak sprawić znowu polski cud?

i jak Ojczyznę naszą pokochać od nowa

gdy w sercach oraz na rękach mamy grzech i brud!