Taka mała teoria spiskowa...

Jak powszechnie wiadomo, PO powstało przy współudziale "służb", cokolwiek konkretnie znaczy to słowo. Zapewne chodziło o nowoczesną partię złożoną z ludzi nie umoczonych przerz poprzednie układy i system, będącą jednocześnie przeciwwagą dla najbardziej niebezpiecznej dla "systemu" partii Porozumienie Centrum, później PiS. Partii której główne postaci zdemaskowały i ulawniły rzeczywisty charakter "III RP" jako kontynuacji dotychczasowego układu.
"Niestety", a może "na szczęście" udało im się za dobrze. I o kilka lat trwało to za długo. Na nasz koszt. Gdy "służby" wycofały się w cień, szybko na świeczniku pozostał tylko Donald Tusk jako niekwestionowany przywódca, z lekka i z wzajemnością lobbujący w kierunku Niemiec. Dla równowagi, pojawiono Bronisława Komorowskiego, dla odmiany lobbującego w kierunku Rosji. Czyli równowaga, którą podtrzymywano umiejętnie manipulując skutkami katastrofy smoleńskiej. I wszystko byłoby pieknie w obliczu nowej ideologii postpolityki ponadpartyjnej ad mortem defecatam i o jeden dzień dłużej, gdyby nie siedem grzechów głównych które spowodowały że formuła PO nieodwołalnie wyczerpała się. "Służby" zorientowały się może nawet wczesniej niż samo PO, które używając pijaru jak nigdy nikt wcześniej, utrzymywało się na siłę dłużej niż czas mu przeznaczony przez "ojców-założycieli". Wreszcie straciło nieodwołalnie wiarygodność i zdolność przedłużania kadencji nawet w oczach lemingów. Każda służba, składająca się z inteligentnych (niestety) ludzi wiedziałaby że prędzej czy później ten niestabilny układ pier...nie z hukiem. W obliczu przegranych przez aktualnego rezydenta wyborów, pomimo zaklinania rzeczywistości przez najemników, klęska stała się realna. Trzeba było poszukać nadzwyczajnych metod aby uratować status quo. I działać szybko.
Nie mam nic przeciwko odważnym (chciałbym, żeby nie tylko "odważnym") ludziom którzy deklarując antysystemowość i niezależność, wypowiadali się z pogardą o władzy która rządziła przez kilka lat za pomocą tego co najlepiej opanowała - propagandy postkomunistycznej. Sam to robię - choćby w tej chwili. Bardzo bym chciał żeby Paweł Kukiz, Zbigniew Stonoga a nawet Ryszard Petru (już bez Balcerowicza który jakby usunął się w cień) okazali się rzeczywistymi, prawdziwymi postaciami jakich wrażenie robią obecnie. Jako mądrzy, uczciwi ludzie którzy odważyli się postkomunie powiedzieć "dosyć" Ale nie umiem. Ciągle wydaje mi się że ich bunt nie jest prawdziwy, że powstał na skutek kolejnej manipulacji "służb", że są oni powieleniem - w innej postaci - tworu "służb" nazwanego "Platformą Obywatelską". Kolejną inscenizacją odsuwającą w bliżej nie sprecyzowaną przyszłość odzyskanie Niepodległości. Czy Polska wytrzymałaby zmianę po raz kolejny władzy partyjnej będącą tylko zmianą ludzi na stanowiskach, manipulujących i manipulowanych jak dotychczas, zwłaszcza po 2007 roku, zakotwiczonych gdzieś w służbach obcych mocarstw i przez nie utrzymywanych lub przynajmniej wspomaganych? Czy ogłupiałe, w znacznej części siedzące przed telewizorami społeczeństwo jest jeszcze w stanie po tylu latach myśleć samodzielnie? Czy los Polski musi być od osiemnastego wieku - z krótkimi przerwami - nierozerwalnie związany z działalnością sił którym odmawiam dobrej woli w aspekcie istnienia i szans na rozwój mojej Ojczyzny?

Jeśli ktoś z nich jest rzeczywistą, uczciwą postacią, niech mi wybaczy. Zbyt wielu oszustw doświadczyłem. Wciąż pozostaje mi tylko walka o uczciwą, wolną Polskę. Wspierając jak umiem tych których uważam za uczciwych patriotów o których pisałem w poprzednim wpisie na NP. I nadzieja że kiedyś, choć może już niedługo, jeszcze raz przeżyję wspólnie z wieloma innymi uniesienie jakie przeżyłem już raz w latach 1980-1981, a ostatnio - gdy nie mogłem uwierzyć w zwycięstwo w wyborach prezydenckich. Dopóki następnego dnia rano nie kupiłem "Gazety Polskiej Codziennie".