Stalinowski gen. Zygmunt Berling o zbrodniczej, komunistycznej kaście w PRL: "wewnątrz idzie zażarta walka o żłoby, stanowiska, wpływy"

Stalinowski gen. Zygmunt Berling o zbrodniczej, komunistycznej kaście w PRL: "wewnątrz idzie zażarta walka o żłoby, stanowiska, wpływy"

Berling był pułkownikiem WP w II RP. Zwolniony z WP w czerwcu 1939 roku. Od 1940 roku był więziony był w obozie w Starobielsku. gdzie zdecydował się na współpracę z NKWD.

Po ataku Niemiec na ZSRR Berling wraz z grupą 12 oficerów Wojska Polskiego - jeńców polskich w niewoli sowieckiej - skierował sześciopunktowy manifest do szefa NKWD Ławrientija Berii, w którym zadeklarował chęć walki z III Rzeszą u boku ZSRR dla odbudowy Polski jako republiki sowieckiej w ramach ZSRR.

Po utworzeniu armii Andersa został oddelegowany przez NKWD do tej armii, w celu agenturalnego rozpoznania „roboty antysowieckiej”. Po ewakuacji Armii Polskiej na Wschodzie do Iranu pozostał w ZSRR, co uznane zostało za dezercję, za którą został zdegradowany i wydalony z WP rozkazem gen. Władysława Andersa 20 kwietnia 1943. Wojskowy Sąd Polowy skazał Berlinga 26 lipca 1943 zaocznie na karę śmierci jako dezertera.

Berling był organizatorem 1 Polskiej Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki w Związku Sowieckim. Awansowany został przez Józefa Stalina do stopnia generała brygady i wyznaczony na jej dowódcę.

Dowodził tą dywizją w czasie krwawej i nie mającej żadnego znaczenia bitwie pod Lenino. Berling okazał się jednak kiepskim dowódcą. W czasie tych walk dywizja wraz z jednostkami wsparcia poniosła ciężkie straty: 510 zabitych, 1776 rannych, 776 dostało się do niewoli niemieckiej lub zostało uznanych za zaginionych bez wieści. Tak więc straty dywizji wyniosły okolo 25% całego stanu osobowego.

W marcu 1944 Berling został mianowany dowódcą 1 Armii Polskiej w ZSRR.

W czerwcu 1947 roku ten sowiecki generał pisał do Moskwy o komunistycznych zbrodniarzach rządzących Polską.

Kasta [komunistyczna] zamyka się coraz mocniej i nie ma do niej dostępu.

Sytuację pogarsza jeszcze i ten fakt, że wewnątrz idzie zażarta walka o żłoby, stanowiska, wpływy.

Dziś Polska mogłaby być jednym z najbardziej wiarygodnych sojuszników Zw[iązku] R[adzieckiego sic! Sowieckiego], a jest jednym z najbardziej podejrzanych źródeł kłopotów. Bo czymże może być państwo sojusznicze, w którym rząd przyjazny Zw. R. musi się utrzymywać przy władzy nie siłą organizacji klasy robotniczej, ale przy pomocy UB w dużych ilościach zasilonego szumowinami z [niemieckiej] policji, SS itd. i służącej wiernie sekcie, bo tylko w UB mogą oni uchronić przez wierną służbę swoje głowy.

Polska partia [komunistyczna] to pozłotka na gównie [podkr. oryg.] - nic więcej.*

Opinię znakomitej częsci społeczeństwa o tej zbrodniczej bolszewickiej rewolucji sterowanej z Moskwy odzwierciedlała śpiewana na melodię Roty piosenka, która - jak widzimy po zdradzieckich, antypolskich działaniach mafijnego PO - do dziś nie straciła aktualności.

Nie rzucim żłobu, skąd nasz ród.

Rozkoszne nam pomyje.

My PPR-u wierny lud,

Potężne mamy ryje.

I chcemy Polski aż po Bug

Tak nam dopomóż wróg.

Tak nam dopomóż wróg.

Będzie z nas każdy kradł i rył

Byleby napaść brzucha.

Chociażby cały chlew nam zgnił,

Moskwy będziemy słuchać.

(...)

Opętał nas moskiewski szał

By Polsce dać kołchozy.

By szedł komunizm w każdy próg.

Tak nam dopomóż wróg.

Tak nam dopomóż wróg.

Cóż, że nam każdy plunie w twarz,

Żeśmy zdradzili ducha.

Choć w mordę bije Moska nas,

My go będziemy słuchać.

I będzie Polska aż po Bug.

Tak nam dopomóż wróg.

Tak nam dopomóż wróg.**

Walka o niepodległośc Polski prowadzona po 1944 roku przez polskich żołnierzy z podziemia niepodległościowego była w praktyce ogólnonarodowym powstaniem antysowieckim. Komunistyczni zbrodniarze rządzący w Polsce z nadania stalinowskich zbrodniarzy z Moskwy zamordowali około 50.000 polskich bohaterów - Żołnierzy Niezłomnych.

Okupacja i bezkarne rabowanie Polski przez sowieckich najeźdźców trwało przez dziesiątki lat. Ostatnia sowiecka jednostka bojowa opuściła Polskę dopiero 28 października 1992 roku.

______________________________

* List stalinowskiego gen. Zygmunta Berlinga z czerwca 1947 r. w Wojskowy Przegląd Historyczny, nr 2 (144). Rok XXXVIII, kwiecień-czerwiec 1993, s. 221.

** Zob. Marek Jan Chodakiewicz „O lewicy i prawicy”, Warszawa 2020, s. 257.