ZAPOMNIANE LUDOBÓJSTWO ŻYDÓW NA WOŁYNIU W 1919 ROKU - KSIĄDZ KATOLICKI BŁAGAŁ ŚWIAT O REAKCJĘ.

ZAPOMNIANE LUDOBÓJSTWO ŻYDÓW NA WOŁYNIU W 1919 ROKU - KSIĄDZ KATOLICKI BŁAGAŁ ŚWIAT O REAKCJĘ.

Opublikowano: 05 wrzesień 2019 | Drukuj | E-mail | Odsłony: 6

"Kresowy Serwis Informacyjny" wrzesień 2019 r.

Autorzy Marcin Niewalda; Piotr Strzetelski ("GENEALOGIA POLAKÓW")

Nie pierwszym bestialstwem był pogrom 6 milionów Żydów podczas II Wojny Światowej. Nie pierwszą Rzeź Wołyńska w latach 40-tych XX wieku. O falach nieludzkiej nienawiści w 1919 roku na Wołyniu dał świadectwo kapłan katolicki, Feliks Sznarbachowski, błagając świat o reakcję, wobec tajemniczego milczenia samych Żydów. Ambasador Henry Morgenthau Senior, będący wcześniej świadkiem wymordowania 1,5 mln Ormian w Turcji w 1915 roku, wysłany do zbadania zbrodni nie uwzględnił informacji z listu księdza, wskazując zaledwie na „ekscesy” w miastach terenów polskich, zaznaczając jednak, że polskie wojsko starało się je powstrzymać. Ziemie te, bestialsko zlane krwią już wcześniej w czasie koliszczyzny np. w Rzezi Humańskiej, stały się też świadkiem palenia wsi i dworów z mieszkańcami w 1918. Wiele z tych miejscowości dzisiaj próżno szukać na mapach. List księdza Feliksa Sznarbachowskiego był cytowany w gazetach, a doniesienia o rzeziach widoczne są w prasie i dokumentach, jednak Powstanie Śląskie, które wybuchło 2 tygodnie potem, zajęło uwagę opinii publicznej. Warto spytać, dlaczego  HoloKaust ten nie jest tak podkreślany jak późniejszy, dlaczego nikt nie domaga się zadośćuczynienia finansowego i dlaczego na świecie nie stawia się muzeów i pomników tej gehenny.

Poniżej przytaczamy list w formie oryginalnej, który pochodzi z jednej z gazet, zwracając uwagę na sugestie o tajemniczym celowym braku reakcji. Pierwszy wydruk miał miejsce w Kurierze Warszawskim, 26 lipca 1919 roku, wyd. wieczorne. Ksiądz Feliks Sznarbachowski, zagrożony aresztowaniem ocalał dzięki miejscowej ludności. Zmarł w Kowlu w roku 1931. Na jego pogrzeb przybyli niemal wszyscy miejscowi Żydzi.

CAŁKOWITA ZAGŁADA LUDNOŚCI ŻYDOWSKIEJ NA WOŁYNIU I POŁUDNIOWO - WSCHODNICH KRESACH ("KURIER WARSZAWSKI" 26.07.2019 WYD. WIECZORNE)

Niesłychane szczegóły – odezwa kapelana polskiego w obronie Żydów – Wyższa racya, która każe milczeć Żydom – „Rzeź Żydów” – Bandy Zelenego, Sokołowskiego, Tiutiuniuka – Bandy Szapowała, Wołyńca i Szyszki – Bandy Szepela, Szaleściuka i Rykuna.

– Straszliwe pogromy w Fastowie, Humaniu, Monasterzyskach, Czarnobylu – Rzezie w Bracławiu, Hajsynie, Olgopolu i w stu innych miejscowościach – Groźba całkowitej zagłady żydostwa. Telegram doniósł już o odezwie księdza prałata Feliksa Sznarbachowskiego do senatora Morgenthaua. Dziś jesteśmy w posiadaniu tej cennej odezwy. Gdy czyta się ją krew ścina się w żyłach. Straszliwa gehenna, jaką przeżywa ludność żydowska, na Wołyniu i kresach południowo- -wschodnich musi wywołać jakąś na wielką skalę zakrojoną akcyę. Ohydna nagonka na Polskę uprawiana przez agitatorów żydowskich nie może zamknąć nam oczu na fakt rzezi masowej Żydów, której dopuszczają się dotychczasowi rzekomi przyjaciele żydostwa bolszewicy rosyjscy, Ukraińscy i wszelkiego gatunku bandy ruskie. Jaki środek ratunkuznajdzie senator Morgenthau, nie wiemy. Pytanie nasuwa się, czy świat cywilizowany nie zechce zwrócić się de polskiego rządu z błaganiem, aby to Polska właśnie, którą fanatycy żydowscy niedawno usiłowali zohydzić w oczach całego świata, pospieszyła na ratunek wybijanej systematycznie ludności żydowskiej.Poniżej podajemy ustępy ze wspomnianej odezwy, która stanowi dokument martyrologii żydostwa wprost niebywały. Apel kapłana polskiego do wolnego obywatela wolnej Ameryki, pana Morgenthaua deklaracya wolnego obywatela wolnej Polski.

Pracując jako kapłan polski w przeciągu dwudziestu lat na Kresach Południowo-Wschodnich, mianowicie: nа Wołyniu, Podolu i Kijowszczyznie, pod najświętszym hasłem „miłości bliźniego”-  w życiu codziennem wykonywał to hasło w czynie, że obok chrześcijan, zaskarbiłem sobie uznania u Żydów, zamieszkujących te Kresy. Dowodem tego są pamiątkowa dary, czyli „matuny», złożone mi na ręce przez starszyzną żydowską. W ogólnoludzkiej pracy i trudach humanitarnych, ekonomicznych i społecznych, ratując chrześcijan, jednocześnie podawałem rękę pomocy wyznawcom Mojżesza. Świadkiem kahał szarawiecki. W sposób specyalny, z narażeniem siebie, ratowałem Żydów podczas pogromów rosyjskich w roku 1905, o czem może poświadczyć dzisiaj kahał szarawelski na Podolu, z Noftułą Grojsmanem i starym Łuzerem na czele, niemniej podczas pogromów w 1915 roku w Ołyce, o czym mogą dzisiaj poświadczyć: Chalm Poleszuk, Isset, Kopelman, Kiwa, Calengold i inni z Ołyki. W roku bieżącym ratowałem w tejże samej Ołyce Żydów od całego szeregu pogromów już nie rosyjsko carskiego reżymu, lecz ukraińskiego i moskiewskiego bolszewizmu.

WYŻSZA RACYA

Widziałem niedolę Żydów ołyckich, okolicznych, na całych Kresach Południowo-Wschodnich i dalej, a jednak, gdym zaproponował im, aby wspólnie ze mną wysłali swych delegatów do pobliskiej Polski, oni ze smutkiem mi odpowiedzieli: „Niech ksiądz sam za nas prosi, niech przychodzą i ratują nas, ale nam nie walno tego robić”, Więc dla jakiejś wyższej, ukrytej i niezrozumiałej polityki muszą ginąć nie tylko dobrobyt i mienie całych gmin żydowskich, lecz tvsiące Żydów w sposób okrutny mordowanych przez najrozmaitsze partye, bandv i oddziały bolszewików i niebolszewików ukraińskich i moskiewskich? A że giną, daję następujące fakty:

STRASZLIWA RZEŹ W OŁYCE

W mieście Ołyce w miesiącu maju  b.r. blisko 3-tysięczny oddział bolszewicki bił, katował i grabił Żydów ołyckich w przeciągu dwu dni.  Jeszcze dzisiaj słyszę nieludzkie krzyki, lament i wycia katowanych mężczyzn, kobiet i młodzieży żydowskiej. Jeszcze dzisiaj stoi ml przed oczyma obłąkana twarz starej Żydówki, krewnej starosty szkolnego, Mejera Mełameda, zamkniętej  na poniewierkę w chlewiku i bitej na gnoju pomiędzy świniami. Jeszcze dzisiaj widzę i pokaleczoną twarz tegoż Małameda i wieluinnych, których ukryłem w swoim domu. W tejże Ołyce zostały pogwałcano kobiety i dziewczęta żydowskie, imiona zaś ich mоgę podać w zaufaniu z ich przyzwolenia. Tamże miejscowy rabin został doszczętnie zrabowany i kilka razy ciężko pobity za to, że nie chciał wskazywać, gdzie Żydzi chowają pieniądze i mienie. Obili zaś go tak, jak i innych Żydów ołyckich, bolszewicy z bundy Szeleściuka. W mieście Równem bolszewicy nie tylko rozgrabili sklepy, fabryki i domy żydowskie, nie tylko zabili tak jak wszędzie handel i przemysł, lecz nadto popełnili cały szereg gwałtów nad Żydami, wyrzucając ich z mieszkania i zmuszając do najbardziej poniżających robót publicznych i czyszczenia kloak.HASŁO "RZEŹ ŻYDÓW"

Na terenach Kresów Południowo-Wschodnich, obok dobrze zorganizowa nych band bolszewicki h , operują liczne

bandy pomniejsze, różniące się pomiędzy sobą nazwami, lecz całkowicie uzgodnione codo swego wytycznego hasła, które zwyklebrzmi: „Rźeź Żydów" czyli „rżnij Żydów"..

BANDY TRUDNIĄCE SIĘ RZEZIAMI ŻYDÓW

Zaprawdę potężne wojsko Faraona, zagubione w morzu Czerwonem, niczem jest wobec stosów wymordowanych Żydów, a to przez bandą Zelenego, mordującą zapamiętale Żydów pod Kijowem, Fastowem, Bobruskają, Cwietkowo, Chrystynówce i Humaniu. bandę Sokołowskiego (Rusina) gromiącego Żydów  Żytomierzu (urzędowo zarejestrowano zarżniętych Żydów 1.200), w Korosteniu, zwłaszcza w Radomyślu, gdzie na razie banda wyrżnęła kilkuset Żydów, potem zaś, gdy Żydzi wyszli z ukrycia, wyrżnęła resztę Żydów do niemowląt włącznie, banda Tiutiuniuka rżnęła Żydów wHumaniu, Monasterzyskach, w Czarnobylu i w powiecie humańskim; banda Szapowała i banda Angeła rżnęła i rżną Żydów w innych powiatach kijowskich; banda Wołyńca i banda Szyzko wyrżnęły Żydów w Bracławiu (obok innych Żydów wyrżnięto znaną rodzinę Awerbuchs, złożoną w sześciu osób), Hajsynie (urzędowo 1.400 wyrżniętych Żydów), Berszadzie, Olgopolu, Torościańcu (z 3.000 Żydów zostało przy życiu zaledwie 60(!), Tulczynie, Ładyżynie, Ilińcach, Kuźmińcach i Hajworonie; banda Szepela gromiła wybiła Żydów w Litynie, Chmielniku, Latyczowie i w powiecie winnickim; banda Szeleściuka rżnie żydów w Ołyce, Młynowie i Klewaniu; bandaRykuna rżnęła Żydów w Dubnie i w powiecie dubieńskim. Jeśli do tych, znanych i krwawych dziejów rozgłośnych band dodamy setki innych mniejszych, niemniejkrwawych band, oraz dodamy rzezie żydów, dokonywane przez potężne oddziały: Grigoriewa, Machno, Szkuro wtedy ze zgrozą zrozumiemy jakie olbrzymie muszą być stosy wymordowanych Żydów.RATUJ SWOICH WSPÓŁBRACI ŻYDÓW

Znając dokładnie okropny stan kwestii żydowskiej, widząc nieuniknioną całkowitą zagładę Żydów na Wołyniu i Kresach Południowo-Wschodnich i w Małopolsce Wschodniej oraz wiedząc o tajemniczych przyczynach, fanatycznie nakazującychgminom i kahałom żydowskim milczeć o dokonywanych rzeziach Żydów, ja, pomnąc na hasło i zasadę: „miłości bliźniego”, milczeć nie mogę. Więc też, pracując dzisiaj w stolicy Polski, w Warszawie, nad oswobodzeniem umęczonej ludności Wołynia iKresów Południowo-Wschodnich z pod krwawego jarzma bolszewickiego, zwracam się jednocześnie i do ciebie, wolny obywatelu wolnej Ameryki i wołam: ratuj swoich współbraci Żydów na Kresach Południowo-Wschodnich. Do mego głosu, wołającego o ratunek dla Żydów Kresów Południowo-Wschodnich chętnie dołącza swój glos cale społeczeństwa polskie: Wołynia i Kresów Południowo-Wschodnich, które w imię wysokiej kultury polskiej i haseł humanitarnych polskich zawsze żyło w dobrej zgodzie z synami Izraela.W imię tych haseł nie wahałem się w przeciągu dwudziestu lat kapłaństwa mego wspomagać i ratować prześladowanych przez rząd moskiewsko-carski moich rodaków, zarówno jak też Żydów, w imię tychże haseł nie waham się dzisiaj, jako wolny obywatel wolnej Polski, zwrócić się do Ciebie, wolny obywatelu wolnej Ameryki, z kategorycznym żądaniem, abyś ratował na Wołyniu i Kresach Południowo-Wschodnich naród żydowski od ostatecznej zagłady.

                                                                       Warszawa, 24 lipca 1919 r.

Kapłan polski Feliks Sznarbachowski

Źródło:

"Kresowy Serwis Informacyjny" 1 września 2019 r.

PREZENTACJA SYLWETKI KSIĘDZA

KAPŁANA POLSKIEGO FELIKSA SZNARBACHOWSKIEGO

Feliks Sznarbachowski (ur. 29 maja 1876 r. na Zaporożu, zm. 10 sierpnia 1931 r. w Kowlu) – protonotariusz apostolski, kanonik-dziekan kapituły ołyckiej.

Ukończył Seminarium Duchowne w Żytomierzu i Akademię Duchowną w Petersburgu. Został wyświęcony w 1899 r. roku. W latach 1905–1918 był wikariuszem, a następnie administratorem parafii Czeczelnik i Berszeda. Później, kolejno proboszcz w: parafii Szarawka, parafii katedralnej w Żytomierzu, parafii Brahiłów i parafii Św. Barbary w Berdyczowie.

Miał opinię wybitnego organizatora i działacza społecznego. Wielokrotnie był karany przez władze carskie za działalność religijno-narodową. Wybudował kilka kościołów m.in. w Żmerynce i w Kowlu oraz dom biskupi i gmach kurialny w Żytomierzu. W Brahiłowie założył drukarnię i był wydawcą „Kalendarza Brahiłowskiego”, ukazującego się w nakładzie setek tysięcy egzemplarzy. Wydawał w Kijowie miesięcznik „Wiadomości Bibliograficzne”.Był redaktorem i autorem ponad 60 broszur o charterze religijno-moralnym, historycznym i literackim.

W 1905 i 1915 roku z narażeniem życia ratował od pogromów ludność żydowską w Szarawce koło Płkirowa i w Ołyce na Wołyniu. Ratował również ludność rusińską. Jego działalność była doceniana.

W 1916 roku przebywał w Petersburgu na leczeniu. Współpracował tam z Centralnym Komitetem Obywatelskim Królestwa Polskiego niosący pomoc uchodźcom z ziem zajętych przez wojska niemieckie. W tamtym okresie wydawał także „Biblioteczkę dla wygnańców”.

Na początku 1917 roku powrócił do diecezji jako proboszcz parafii św. Barbary w Berdyczowie. Tu stanął na czele Polskiego Komitetu Wykonawczego. Jako proboszcz kolegiaty ołyckiej założył kilkanaście szkół Macierzy Polskiej.

W maju 1919 roku grożono mu aresztowaniem i śmiercią, jednak ocalał dzięki pomocy miejscowej ludności. W czerwcu tego samego roku udał się do Warszawy na czele delegacji ludności polskiej, rusińskiej i czeskiej z Wołynia, w celu zapoznania władz państwowych z sytuacją na Kresach Południowo-Wschodnich oraz z prośbą o interwencję przeciwko niszczącej i morderczej działalności band bolszewickich. Delegacja złożyła w ambasadach Francji, Anglii i Stanów Zjednoczonych odpowiednie dokumenty ukazujące krwawe pogromy ludności żydowskiej. Spotkał się także Achillesem Rattim, z nuncjuszem apostolskim w Polsce, .

W czerwcu 1920 roku został mianowany protonotariuszem apostolskim. W latach 1920-1921 odbył podróż do USA, gdzie w prasie polonijnej przeciwstawiał się prowadzonej przez niektóre środowiska żydowskie (lobby żydowskie w USA), zniesławiającej  Polaków o dokonywanie krwawych pogromów ludności żydowskiej na Kresach Południowo - Wschodnich. Po powrocie do Kraju w 1921 roku zostaje mianowany proboszczem w Kowlu. Tu założył pismo „Praca Katolicka”. W 1924 roku rozpoczął budowę kościoła-pomnika, dokończoną przez jego następcę ks. Mariana Tokarzewskiego. Posiadał tytuł kanonika–dziekana kapituły ołyckiej. Był wybitnym kaznodzieją i autorem rozprawy „Początek rzymsko-katolickiej diecezji łucko-żytomierskiej, obecnie łuckiej”. Zmarł nagle 10 sierpnia 1931 w Kowlu. Na pogrzeb przybyli prawie wszyscy miejscowi Żydzi.

Literatura:

Sznarbachowski, „Początek i dzieje Rzymsko-katolickiej Diecezji Łucko-Żytomierskiej obecnie Łuckiej w zarysie”. (BUW 4.16.12.9.)

Księżopolski, „Nasi księża”, Wydał ks. D. Bączkowski, Pińsk, Drukarnia Diecezjalna 1938.

Szalom i Kresy!”, Film Andrzeja Chiczewskiego (scenariusz i realizacja), Zdjęcia Andrzej Skoczylas, Kierownik produkcji Tamara Czyż-Kasperek. TVP2 S.A. 1997.