Siwa mgła, co od wschodu słońca spowijała krajobraz tajemniczym tumanem, poddała się promieniom i rozpłynęła się.

Uciekły strachy, tajemnicze cienie i niepokokój.

Wsiadłem do swojego pojazdu, by udać się na targ, na co-sobotnie zakupy.

I wtedy ich usłyszałem...

Ustawiłem siedmio-głośnikowy system akustyczny Bose, z serii high-end na maksimum i zanurzyłem się w radości.

Wszystkim chronicznym malkontentom, histerykom i cholerykom, wystraszonym neurastenikom, katastrofistom i przerażonym zagubionym; a także moim kolegom T/T – Trybeusowi i Tadmanowi dedykuję ten utwór, niestety..., na wskroś żydowskiego, ale również z ukraińskimi pierwiastkami – jak to będzie Tadziu?... acha, chazarskiego zespołu Smokie z If You Think You Know How To Love Me (hmmm....}

.

Radujcie się w ten piękny dzień razem ze mną i chwalcie Pana.

A breathless drive on a downtown street
A motor bike ride in the midday heat
Dust that hung from the desert skies
run oh we'd run it still burned our eyes

Oh yes we may walk on the wild, wild side of life
And our movements traced by a stranger close by your side
And in the shadows of a promise you can take my hand
and show me a way to understand

I ja do Tadzinka i Robcia:

So if you think you know how to love me
And you think you know what I need
And if you really, really want me to stay
You got to lead the way
Yes, if you think you know how to love me
And if you think you can stand by me
And if you really, really want me to stay
You got to lead the way

Uśmiech proszę!