Mieliśmy ich wyrżnąć...

Gdy w sierpniu 1831 wojska rosyjskie zbliżały się do Warszawy a zdrada dowódców i rządu biła po oczach, lud Warszawy tłumnie udał się na służący wówczas za areszt Zamek Królewski karać zdrajców. Na ulicy rozpoznano księcia Czartoryskiego konno; zaraz też padła w jego stronę salwa – Czartoryski uciekł do obozu wojskowego pod Warszawą, w postrzelanym ponoć płaszczu. 15 i 16 sierpnia życie straciło „około” 200, przy czym i najbardziej patriotycznie usposobieni kronikarze przyznają, że ogromna większość wtedy zabijanych to ludzie przypadkowi - pechowcy, co znaleźli się w niewłaściwym miejscu w niewłaściwym czasie. Zabijanych za wygląd. Którym na widok zabijania ryj skrzywił się w sposób, który zabijający uznali za nieprawidłowy.

Zbrodniarzy i ich pociotków, i zwykłych durniów, w roku 1989 mieliśmy wyrżnąć tym, co popadłoby w rękę. W zabijaniu nie ma nic osobistego, trzeba to zrobić z tego samego powodu, z jakiego toczy się wojny: by osiągnąć pokój. Jak wiadomo, wojny toczy się o pokój, a i zabija po to, by chronić życie. W 1989 mieliśmy zabić ich jak najwięcej po to, by uniknąć wojny domowej i rewolucji, bez której Polska nie powróci już nigdy i w której ofiar będzie więcej o rząd lub rzędy wielkości. Zaniechaliśmy? Ale jacy „my”? Raczej „oni”, bo kierowali nami wtedy zdrajcy i agenci, prometeusze dmący w rogi obfitości, biskupi w stanie łaski ubeckiej - ale kierowali raczej na wszelki wypadek, bo już wtedy było jasne, że jesteśmy eks-Polakami.

Dziś też Polska pod butem zdrajców i agentów; na ogół tych samych - lub ze stajni już wtedy działających. Sowiecką dzicz widać w każdym ich posunięciu, co obejmuje i kwestię, gdzie dzicz pochowa eks-namiestnika. Byli Polacy nie powinni liczyć z ich strony na nic prócz zniewag. I żadne upokorzenie nie będzie im oszczędzone.

Może i słusznie, jak to wobec ludzi bez tożsamości.

Nim jednak zamkniemy ten rozdział upokorzeń, przed waszym kolejnym Dniem Konfidenta 4 czerwca, nim się nażrecie swym – może i nie pozornym – tryumfem nad pokonaną i upokorzoną Polską, mam dla was, towarzysze, i mam dla was durnie jedną prostą radę.   

Nigdy się nie dowiecie, które miejsce i czas były dla was niewłaściwe.

Dlatego krzywcie swe ryje zawsze w sposób prawidłowy.

Mariusz Cysewski

Zobacz też: ]]>http://naszeblogi.pl/46570-ucieczka-jaruzelskiego]]>

Kontakt: tel. 511 060 559

ppraworzadnosc@gmail.com

]]>https://sites.google.com/site/wolnyczyn]]>

]]>http://www.youtube.com/user/WolnyCzyn]]>

]]>http://mariuszcysewski.blogspot.com]]>

]]>http://www.facebook.com/cysewski1]]>