Eugeniusz Kościesza: Prawda o tzw. "Wielkiej Rewolucji Październikowej" część 3

 

Dlaczego największe korporacje finansowe z USA miałaby wspierać przewrót bolszewicki i utrwalanie zbrodniczego systemu bolszewizm w Rosji? Pierwszy i oczywisty powód, to sprawa osłabienia czy wręcz pozbawienia konkurencyjności gospodarczej wolnorynkowej Rosji wobec Stanów Zjednoczonych.

W 1913 r. przed wybuchem wojny gospodarka rosyjska była jedną z najszybciej rozwijających się na świecie. W przededniu puczu Lenina Rosja się demokratyzowała,  a postępująca już na jej obszarze ewolucja kapitalistyczna powoli przemieniłaby ten wielki kraj w demokratyczne mocarstwo wolonorynkowe i to bez niebotycznej ilości sowieckich ofiar okresu 1917-2014. A dzięki przewrotowi bandy Lenina do tego właśnie nie doszło!

              Powód drugi i najważniejszy dla żydowskich banksterów powiązanych z FED, dla którego dokonali sfinansowania przygotowań przewrotu bolszewickiego i jego utrwalenia, to skrzętnie pomijana sprawa ograbienia i zawłaszczenia przez NICH metodą „upaństwowienia”,  czyli ograbienia całości majątku ruchomego i finansowego wszystkich Rosjan i pozostałej ludności, oraz zasobów naturalnych na terenach Rosji i pozostałych, opanowanych najazdem bolszewickim ! To dlatego tzw. ”międzynarodowi” bankierzy utrzymali wysokooprocentowanymi kredytami Rosję w stanie wojny z Niemcami, aby ją osłabić do tego stopnia, by wskutek zaaranżowanej i finansowanej przez NICH „rewolucji”, po zakończeniu wojny ogromny rosyjski rynek wraz z zasobami wpadł w ręce ich intermonopoli. Z tego też powodu popierali oni finansowo wysoko oprocentowanymi pożyczkami obie walczące strony zarówno Rosję jaki i Państwa Centralne. Dlatego także po kapitulacji Niemiec udzieli wręcz niegraniczoną pomoc dla ocalenia władzy reżimu bolszewickiego w Rosji.

 

W 1919 r. utworzono okolicach 110 West 40 Street w Nowym Jorku tzw. "Biuro Sowieckie", pełniące nieformalną funkcję ambasady Rosji Bolszewickiej, głównego przedstawicielstwa handlowego i wywiadowczego na USA. Jednocześnie owe biuro zajmowało się wymianą carskiego złota na amerykańskie dolary, równocześnie ignorując przy tym oficjalne embargo na jakiekolwiek dostawy dla bolszewików. Jak się okazuje tylko w 1919 r., mimo tego embarga, amerykańskie firmy wysłały bolszewikom uzbrojenie, inne towary i żywność na sumę przekraczającą 25 milionów dolarów ([4] str. 39). Szefem "Biura Sowieckiego" został Ludwig Martens, posiadający obywatelstwo niemieckie, który do tego czasu był także wiceprezesem firmy "Weinberg & Posner" także zlokalizowanej w budynku przy 120 Broadway. Jak stwierdzono w jednym z raportów wywiadu brytyjskiego, fundusze na utrzymanie owego biura pochodziły częściowo od kurierów bolszewickich przewożących z Rosji diamenty w celu ich sprzedaży w USA - takich jak John Reed i Michaił Gruzenberg-Gumberg, a częściowo od nowojorskich firm takich jak choćby "Guaranty Trust Co." ([1] str. 115).

"Biuro Sowieckie" miało też wsparcie ze strony znanego komunisty Felixa Frankfurtera, będącego asystentem amerykańskiego sekretarza wojny, Bakera. Później Frankfurter został także jednym z sędziów Sądu Najwyższego USA ([1] str. 201). W skład personelu "Biura Sowieckiego" wchodził też kolejny Żyd dr Juliusz Machabeusz, który wraz z rodziną zrobił ogromną fortunę się na lukratywnych kontraktach ze Związkiem Sowieckim ([1] str. 117). Urodził się on w 1874 r. w Rosji, skąd wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Jako wpływowy członek amerykańskiej Socjalistycznej Partii Pracy, której emblematem był robotnik trzymający w dłoni młot, nazwał swojego najstarszego syna Hammer: Armand Hammer.

W dniu 24 stycznia 1923 roku, Juliusz Machabeusz vel Hammer po odsiedzeniu wyroku opuścił więzienie Sing-Sing i udał się wraz z synem Armandem do Związku Sowieckiego, gdzie obaj zaangażowali się w rozbudowę sowieckiego przemysłu. Uzyskane za swe usługi sowieckie ruble, wymieniali na poszukiwane na Zachodzie skóry, futra, kawior oraz na unikalne kolekcje dzieł sztuki i biżuterii. Jak pisze R.Gładkowski ([4] str. 42): "Dzięki ścisłej współpracy z Kremlem, Hammerowie stali się posiadaczami bezcennych ikon, koron, bereł, w ogóle, biżuterii, czy dzieł sztuki skonfiskowanych, czy jak kto woli - zrabowanych, carskiej rodzinie Romanowych i rosyjskim bojarom. Było tych drogocenności tak dużo, iż Hammerowie mogli otworzyć popularną Galerię Hammera. Z czasem, poprzez tę galerię rząd Związku Sowieckiego pozbywał się wszystkiego, co rzekom "godziło w dobre imię komunizmu". W liście z dnia 24 maja 1922 roku Lenin nawoływał członków Politbiura do "szczególnie troskliwej opieki nad rozwojem inicjatywy podjętej przez Hammerów, ponieważ dzięki nim bolszewicy będą mogli się wkręcić w kręgi amerykańskiego businessu i wykorzystać ten fakt na wszelkie sposoby". Jednocześnie Lenin wydał polecenie szefowi utworzonej przez bolszewików zbrodniczej policji politycznej CzeKi podległej podszywającemu się za Polaka, Żydowi Selmanowi Rufinowi. vel Feliks Dzierżynski i wszystkim członkom Politbiura, aby zachowali w ścisłej tajemnicy bolszewickie koneksje z Hammerami. Oznaczało to, iż ci którzy posiedli tę tajemnicę, spoza kręgu członków Politbiura, mieli być bezwzględnie mordowani."
            Oczywiście Hammerowie nie byli jedynymi Żydami i członkami „Biura Sowieckiego” biorącymi udział w tej hipergrabieży. Jak twierdzą niektórzy bezcenną kolekcję znaczków zabitego cara ukradł z pałacu osobiście sam Trocki. Ponoć spoczywa ona dotychczas w sejfach jednego z żydowskich banków w Nowym Jorku. Z kolei najlepszą na świecie kolekcję rosyjskich monet zebraną przez Ks. Georgija Michajłowicza, zrabowano i przewieziono do USA, celem jej rozprzedania bogatym numizmatykom. Zrabowano również znajdujące się w bibliotece w Ermitażu tzw. Kodeks Synajtikus oraz Koran Omara zalany jego własną krwią, które były uważane najcenniejsze książki świata. Kodeks sprzedano oficjalnie Muzeum Brytyjskiemu za 100 000 funtów szterlingów, zaś Koran zniknął bez śladu. Znanym pośrednikiem w sprzedaży zrabowanych w cerkwiach i u osób prywatnych kosztowności był też niejaki Sol Barnato. Ich ilość była tak duża, że jednostką pomiarową nie był karat, lecz drewniana skrzynka do cygar ([9] str. 15). Przez "Biuro Sowieckie" w Nowym Jorku, w okresie od maja 1919 do stycznia 1920 zawarto dziewięć, transakcji z firmami amerykańskimi a ich przedmiotem była broń, wyposażenie wojskowe, żywność, ubrania, buty itp. W transakcjach tych uczestniczyła też firma "Weinberg & Posner", której wiceprezesem był Ludwig Matrens - jednocześnie szef "Biura Sowieckiego" . Największym zamówieniem stał się kontrakt o wartości 10 milionów dolarów z firmą "Morris & Co." ([1] str. 157). Poniżej przedstawiono listę kontraktów zawartych przez "Biuro Sowieckie" z firmami z USA w omawianym okresie .

 

Kontrakty zawarte w 1919 r. przez "Biuro Sowieckie" w Nowym Jorku z firmami z USA ([1] str. 158).
Data kontraktu Firma Przedmiot kontraktu Wartość
10 maja 1919 F. Mayer Boot & Shoe buty 1 201 250 $
7 lipca 1919 Milawukee Shaper Co. urządzenia mechaniczne 45 071 $
23 lipca 1919 Eline Berlow N.Y. buty 3 000 000 $
24 lipca 1919 Fischmann & Co. ubrania 3 000 000 $
30 lipca 1919 Kempsmith Mfg. Co. urządzenia mechaniczne 97 470 $
sierpień 1919 Steel Sole Shoe & Co. buty 58 750 $
29 września 1919 Weinberg & Posner urządzenia mechaniczne 3 000 000 $
27 października 1919 LeHigh Machine Co. maszyny drukarskie 4 500 000 $
22 stycznia 1920 Morris & Co. Chicago produkty żywnościowe 10 000 000 $
 

Najpierw jednym z głównych środków płatniczych używanych przez bolszewików było carskie,  złoto i diamenty. Począwszy od 1920 r. carskie ruble i sztaby złota były przewożone do Norwegii, gdzie w imieniu bolszewików działał Michaił Gruzenberg-Gumberg oraz do Szwecji gdzie pomocą służył im Olof Aschberg. Ze Skandynawii złoto było przewożone statkami do Niemiec i USA. Dla przykładu można wymienić trzy transporty morskie, które na pokładzie wymienionych jednostek dostarczyły ten cenny kruszec do USA ([1] str. 159):

S.S. Gauthod - 216 skrzyń (ponad 10 ton złota)

S.S. Carl Line - 216 skrzyń (ponad 10 ton złota)

S.S. Ruhlewa - 108 skrzyń (ponad 5 ton złota) [17]

 A to był tylko początek lichwiarskiej spłaty nigdy nie chcianej przez ogół Rosjan „pożyczki amerykańskiej” udzielonej przez żydowskie banki bolszewickim hiperterrorystom na rzecz stworzenia największego obozu koncentracyjnego na ziemi- Związku Sowieckiego!

 

„Rewolucja Październikowa” otwarciem drogi do rabunkowej  eksploatacji rosyjskich obszarów.
           

               Do momentu przegranej Niemiec w Wojnie światowej w 1918 r. bolszewicy zdołali przejąć kontrolę jedynie nad centralną  częścią Rosji. Do utrzymania swojego stanu posiadania potrzebowali oni stałego wsparcia w postaci zagranicznego uzbrojenia, importowanej żywności, zewnętrznej pomocy finansowej i dyplomatycznej, a przede wszystkim zagranicznej wymiany handlowej. Jak już wspomniano wcześniej pierwszy krokiem dla uzyskania odpowiedniego zagranicznego wsparcia dyplomatycznego i finansowego było założenie "Biura Sowieckiego" w Nowym Jorku. Za tym poszły starania mające na celu umożliwienie transferu funduszy koniecznych do zakupu niezbędnych dóbr, jak również umożliwienie ich wwozu do Rosji. We wszystkich tych działaniach bolszewicy mieli zawsze wparcie ze strony żydowskich finansistów i prawników z Wall Street, dla których otwierały się nowe rynki zbytu i możliwości kolonialnej eksploatacji ogromnych bogactw znajdujących się w Rosji. Głównym narzędziem ułatwiającym gospodarcze i finansowe wspieranie bolszewików była "American International Corporation" (AIC). "AIC" została założona w 1915 r. w Nowym Jorku w oparciu o kapitały J.P.Morgana, J.A.Stillmana i Rockefellerów, a jej główne biuro mieściło się przy 120 Broadway. Wkrótce "AIC" stała się korporacją o wymiarze międzynarodowym, przejmując wiele innych firm w Stanach Zjednoczonych i za granicą oraz tworząc swoje przedstawicielstwa w Ameryce Południowej, Azji, Australii i Europie. Warte podkreślenia są też ścisłe powiązania "AIC" z żydo-elitą bankową Wall Street, gdyż wśród jej dyrektorów można znaleźć wielu reprezentantów takich firm i banków jak już wymienione: "National City Bank", "Kuhn, Loeb & Co.", "Du Pont" , "Stone & Webster" czy też "Federal Reserve Bank of New York" . Pozycja "AIC" była tak silna, że już w styczniu 1918 r. (zaledwie dwa miesiące po wybuchu rewolucji) ówczesny Sekretarz Stanu USA, Robert Lansing, konsultował z AIC  na temat polityki jaka powinna być prowadzona przez rząd USA w stosunku reżimu sowieckiego ([1] str. 132). Grupa żydowskich przemysłowców z okolic 120 Broadway, przy głównym udziale firm: "Guggenheim Brothers", "Sinclair Gulf. Corp." i "J.G.White Engineering Corp." , założyła też "Amerykańsko-Rosyjski Syndykat Przemysłowy" ([1] str. 136). W celu koordynacji działań mających na celu przejęcie kontroli nad bogactwami Rosji, w dniu 1 maja 1918 r. inter-finansjera  z Wall Street zainspirowała utworzenie "Amerykańskiego Komitetu Pomocy i Współpracy z Rosją Sowiecką", stanowiącego kolejne źródło nacisków na amerykańską politykę zagraniczną. Wkrótce po swoim powstaniu, komitet ten zwrócił się do Departamentu Stanu USA, o utworzenie w jego łonie "wydziału rosyjskiego", co miało pomóc w nawiązaniu oficjalnych stosunków z Sowietami. Ponadto T.L.Chadbourme, C.M.Woolley i J.F.Dulles przedłożyli Departamentowi Stanu specjalne memorandum, wskazujące na konieczność "zorganizowania bliższych i bardziej przyjacielskich stosunków handlowych pomiędzy USA i Rosją". ([1] str. 156). Uzasadniano taką konieczność między innymi rzekomym "zagrożeniem ze strony Niemiec" , argumentując tym, że przy braku aktywnych działań ze strony firm amerykańskich, stworzy się możliwość eksploatacji gospodarczej Rosji właśnie przez Niemcy. Urabiano przy tym opinię publiczną, rozpowszechniając w prasie różne kłamliwe statystyki mówiące na przykład o tym, że "sowiecki rząd jest reprezentowany przez 90 % społeczeństwa rosyjskiego, a pozostałe 10 % to przedstawiciele byłych klas rządzących i posiadających". Powyższe działania przyniosły w końcu efekt i w krytycznym dla bolszewików momencie o zachowanie władzy nad Rosją nadeszedł dla nich strumień „amerykańskiej” pomocy.

W związku z ową wysokooprocentowaną „amerykańską” pomocą, rząd W. Wilsona zagwarantował firmie Kuhn, Loeb & Co, że nie nałoży ograniczeń na przywóz złota z Rosji bolszewickiej. Zatem, sowieccy komisarze ludowi, jak powiedzmy prof. Łomonosow, przywozili do USA carskie złoto statkami. Jeden kurs zawierał średnio dwieście skrzyń złota, po trzy pudy każda, co dawało około sześćdziesięciu ton złota. Szwedzka mennica przetapiała złoto byłej carskiej Rosji i stemplowała je własnymi pieczęciami. Dzięki temu Olof Aschberg mógł zaoferować "nieograniczone ilości rosyjskiego złota".[20]
Organizowaniem tych przewozów zajmował się między innymi Robert Dollar – żydowski magnat czarterów morskich z San Francisco, będący jednocześnie jednym z dyrektorów "AIC" , jak również firma "Guaranty Trust Co." Morgana. W połowie lat 1920-tych każdy z transportów trafiających do "Guranty Trust Co." zawierał przeciętnie 540 skrzyń , co dawało ponad 20 ton złota o wartości około 15 milionów dolarów. W przypadku zaś wysyłek organizowanych przez Roberta Dollara i Olofa Aschberga wartość przewożonego jednorazowo złota osiągała nawet 20 milionów dolarów ([1] str. 165). Tak więc w aspekcie czysto handlowym, rewolucja bolszewicka w Rosji okazała się być dla interbankierów świetnym interesem. Z nawiązką odzyskali oni swoje pieniądze włożone w to przedsięwzięcie, a ogromne zasoby naturalne Rosji stwarzały dodatkowe możliwości wzbogacenia się. Według rosyjskiego generała A.Gulewicza ([6] str. 165): „bolszewicy po zwycięstwie przelali pomiędzy rokiem 1918 a 1922 około 600 milionów rubli w złocie na rzecz Kuhn, Loeb & Co. " [17]
            Oczywiście wszystko to działo się kosztem ogromnych wyrzeczeń i ofiar ponoszonych przez społeczeństwo zniewolonej w okowach bolszewizmu Rosji. Brakowało odzieży i produktów żywnościowych, do roku 1920 produkcja przemysłowa spadła do 13% wielkości z roku 1913, a ówczesny wskaźnik cen w Rosji wzrósł ponad 16 000 razy pomiędzy latami 1917 i 1920. Plony zbóż spadły z 74 milionów ton w 1916 r. do 30 milionów ton w 1920 r ([6] str. 165). Wedle niektórych szacunków w latach 1920-21 tylko na skutek głodu zmarło 5 milionów ludzi.

              Pod przewodnictwem Lenina (Haima Goldmana) ograbiając cały kraj i społeczeństwo sowiecka żydokomuna wprowadziła duchowy i materialny kanibalizm. W ciągu pięciu lat walki ze stawiającymi mniej lub bardzie zorganizowany opór narodami Rosji, bolszewickiej tyranii uda się pochłonąć prawie całe, niewyobrażalnie wielkie terytorium dawnego Cesarstwa Rosyjskiego dzięki „żydowskim mózgom FED ,żydowskim najemnym dywersantom-tzw. rewolucjonistom, łotewskim i chińskim bagnetom oraz ogłupionym bolszewicką propagandą rosyjskim idiotom”. Obszary Rosji totalnie zniewolono kłamliwą żydobolszewicką propagandą, głodem, odgórnie wdrażaną rozwiązłością, bestialskim ludobójstwem i terrorem wobec ogółu ludności bez jakichkolwiek ograniczeń. Olbrzymi dotąd rosyjski rynek przekształcono w jednolity obszar ultrakolonialny.

W styczniu 1918 roku Lenin przyrzekł swym sponsorom inter-bankieromoczyścić ziemie rosyjską "z wszelkiej maści szkodliwych insektów" czyli rodzimej inteligencji oraz zaprowadzenie nowych zasad ustrojowych poprzez zaprowadzenie powszechnej pracy niewolniczej. W zgodzie z „naukami” Lenina by podreperować sowiecką ekonomię sięgnięto do upowszechnienia i upaństwowienia pracy niewolniczej. Od tej pory władza sowiecka przedstawiała CzeKa- NKWD zapotrzebowanie na łagierników, a ta skrupulatnie uzupełniała brakującą liczbę polując niczym hycle na psy na "wyzwolonych" rewolucją Rosjan.[20]

              Rozpoczęło się przetapianie narodów Rosji na nowy model społeczeństwa niewolników. Towarzyszyły temu nieopisane okrucieństwo, niespotykane dotąd zbrodnie przeciw ludzkości i grzebanie elementarnych zasad człowieczeństwa. Łagiernicy stali się główną silą roboczą bolszewickiego państwa „sprawiedliwości społecznej”. Tych ostatnich szczególnie traktowano w sposób bestialski, gdyż stanowili nie tylko darmową sia roboczą, ale należeli także do naczelnych wrogów odtąd uprzywilejowanego w Rosji żydowskiego ludu- czyli rodzin czekistów i komunistów. W pierwszych trzech latach umacniania zdobyczy rewolucji bolszewickiej Rosje pokryły ugory i zdewastowane fabryki. Wszak komuniści są mistrzami w destrukcyjnym działaniu. W roku 1921 przewodniczący ]]>Amerykańskiej Administracji Pomocy]]>, Herbert Hoover zorganizował akcje pomocy dla głodującej Rosji sowieckiej. USA wysłały wówczas siedemset tysięcy ton żywności. Ratując po części od śmierci głodowej niewolników komunizmu, tym samym uratowano przed zagładą bolszewizm. Rząd bolszewicki zaoszczędzone w ten sposób fundusze przeznaczył na dalsze zakupy broni za granicą.

W 1921 roku Lenin obwieścił światu Nową Ekonomiczna Politykę (NEP). Tym samym, zaprosił do Rosji bankierów, inwestorów inżynierów i naukowców z Zachodu. Tą drogą, jak pisze R.Gładkowski ([4] str. 42): "Międzynarodowi bankierzy przystąpili do intensywnej eksploatacji gigantycznych połaci Euroazji. Morgan z Rockefellerem poczęli organizować w Związku Sowieckim mordercze pięciolatki. Ideę humanizmu zrównano z powszechną kolektywizacją. J.P. Morgan, Rothschildowie, czy Rockefellerowie nie zrezygnowali z własnych fortun dla dobra bliźnich. Zmusili jednak setki milionów ludzi do niewolniczej pracy. (...) Bankierów i bolszewików łączyła wspólna cecha: internacjonalizm. Inter-bankierzy i inter-rewolucjoniści utopili we krwi wolnościowy zryw rosyjskich patriotów. Jednak bolszewizmu trącącego rusycyzmem nie można było sprzedać światu. Zatem, reżym bolszewicki przemianowano na Wszechzwiązkową Komunistyczną Partia (bolszewików)- WKP(B), a Związkowi Sowieckiemu dano fikcyjną oderwaną od rzeczywistości konstytucję bazującą na internacjonalistycznym "Manifeście komunistycznym" Karola Marksa.

Pomimo, iż nie było nawiązanych oficjalnych stosunków dyplomatycznych pomiędzy rządami USA i Rosji bolszewickiej, „amerykańscy” bankierzy i inwestorzy zawierali prywatne kontrakty z rządem sowieckim. I tak np., Standard Oil Company zajęła się poszukiwaniami i wydobyciem rosyjskiej ropy naftowej, A. Harriman zaopiekował się kopalniami manganu, a General Electric wyposażyła Moskwę w instalacje elektryczna za wartość dwudziestu milionów dolarów. W latach 1921-25 wysłano z USA do Rosji sowieckiej na rozbudowę przemysłu zbrojeniowego urządzenia przemysłowe, całe linie produkcyjne, wartości trzydziestu siedmiu milionów dolarów. Angielska firma Lena Goldfields Ltd zajęła się rosyjskimi kopalniami złota, modernizując je i zwiększając ich wydajność. Mieli więc bolszewicy czym płacić za okazywana im pomoc. Skutkiem owego wszczepionego bolszewickim przewrotem ultrakolonializmu Rosji, największe kapitalistyczne amerykańskie koncerny zaczęły robić gigantyczne pieniądze. W latach 1918-22 bolszewicy przekazali tylko do banku J. Schiffa sześćset milionów rubli w zlocie!

W ukazanym świetle leninowska rewolucja jawi się jako rodzaj kontrrewolucji, która zniszczyła w sposób świadomy podstawy egzystencji naród rosyjskiego i jego podbitych sąsiadów, ale przede wszystkim była kontrrewolucją wymierzoną przeciwko autentycznemu postępowi, jaki się rodził na drodze dokonywanej rewolucji przemysłowej i dokonanej politycznej rewolucji w lutym 1917 roku. Przeciw temu realnemu postępowi, Lenin się jedynie posłużył przepoczwarzoną talmudycznie ideologią socjalizmu, dla osiągniecia przeciwnych do deklarowanych tą ideologią celów politycznych i ekonomicznych żydowskiej finansjery- skolonizowania obszarów byłego imperium rosyjskiego. A naprawdę deklarowanego marksizmem komunizmu w sowieckiej Rosji lat 1917-1992 nigdy nie było!

A jeżeli jednak upiera się ktoś ,że komunizm Rosji był? Jeżeli uznamy że zaistniał, to tylko w takim wypadku, gdy ów komunizm potraktujemy nie jako powszechne dążenie do jawnie deklarowanych w ideologii Marksa celów, ale wyłącznie ideologie ową jako pretekst dla totalnej grabieży i wywłaszczenie ogółu gojów z całości ich majątku pod pozorem jego „upaństwowienia” w rękach określonej jednoznacznie mniejszości! 

Zarówno w tym pierwszym jak i drugim wypadku, czy można traktować całe światowe partyjne ,medialne i instytucjonalne lewactwo, - byłych i obecnych wyznawców bolszewizmu i dalszych mutacji marksistowskiej,  leninowskiej „sprawiedliwości społecznej” inaczej niż bandę byłych lub przyszłych jawnie zadeklarowanych złodziei naszej własności i  majątków! Na dodatek, do cna w swej „postępowości” zakłamaną bandę, bo jak pokazuje przykład Rosji Sowieckiej  zorganizowaną i sponsorowaną przez najbogatszych tuzów inter- ,czy współcześnie nazywając, global-finansjery?

 

 Od przewrotu bolszewickiego do NWO

 

„Wielka Rewolucja Październikowa” była to nie tylko droga do przedstawionej powyżej megagrabieży Rosji, ale  także, a może przede wszystkim , rozgrywka wielkiego kapitału żydowskiego, który ma swoją siedzibę na Wall Street, o kolejny szczebel władzy nad światem. Wcale też nie żadnym przypadkiem, wytworzoną za sprawą bolszewickiego przewrotu sytuację w Rosji wykorzystały znakomicie nie tylko finansowe, ale także związane z FED kierownicze polityczne kręgi Stanów Zjednoczonych. Obejmując przywództwo wolnego świata i skwapliwie zgarniając korzyści związane z posiadaniem imperium zupełnie nowego typu oraz likwidacją imperiów tradycyjnych. Przerażone czerwonym niebezpieczeństwem rządy i społeczeństwa były gotowe płacić Jankesom każdą cenę za ochronę. Biorąc pod uwagę starorzymską zasadę: tego ręka, czyja korzyść, całkowicie jasne stają się przyczyny, dla których władze i inter-finansjera USA tak poważnie wsparły nie tylko sam przewrót, ale też budowę sowieckiego oraz niemieckiego(!) przemysłu zbrojeniowego w latach trzydziestych [22], a następnie doprowadzili do przekazania Stalinowi ogromnych ilości broni i sprzętu wojskowego w latach trzydziestych i czterdziestych, świadomie doprowadzając do II Wojny Światowej i militarnego zniszczenia gospodarek państw konkurencyjnej Europy. A wszystko to, tak jak i przewrót bolszewicki, to nadal była jedynie dalsza gra wielkiego kapitału - miliarderów z Wall Street, którzy nawet na podziale krajów wg tzw. bloków socjalistycznego – kapitalistycznego, zrobili i za sprawą lichwiarskiego ich zadłużenia nadal robią potężne fortuny i narzucają politykę gospodarczej destrukcji tych krajów!

W tym świetle, także na pozór kiedyś niedorzeczne przypuszczenie, że tajemnica wyrobu broni atomowej została przez najwyższe czynniki władzy USA celowo zdradzona przeciwnej sowieckiej stronie, zyskuje choćby w świetle tylko cytowanych faktów już pełną wiarygodność!
Zresztą ta ścisła współpraca i jednocześnie mniej lub bardziej udawana zimna wojna z USA trwały do ostatnich lat istnienia ZSRR. Trwają zresztą nadal, choćby w rozgrywanej sprawą ukraińską wobec rzekomo „nowej” Rosji putinowskiej,sprawie irańskiej ,a w dalszym rozdaniu następnie może i polskiej… To odgrywany wobec nas medialny teatr, podobny scenariuszem do tego gdy na zmianę przesłuchują aresztowanego - mającego zostać skazanym a priori, to „dobry” ,albo „zły” glinarz ! A czekistowska od blisko stu lat Rosja, odtąd gra zawsze tego złego. Co nie oznacza ,że ten „dobry” jest w czymś lepszy od tego „złego”. To już wiekowa gra rozgrywania całego Świata, w której obie pazerne strony ciągle wygrywają albo przynajmniej zawsze coś dla siebie ugrają, nie czyniąc żadnej poważnej szkody drugiej stronie, zresztą we własnym, jak najlepiej pojmowanym interesie . Stąd mimo opiewanego propagandowo  upadku komunizmu w Rosji i jej przyległościach, jak od czasu przewrotu bolszewickiego rządzili tak nadal mają absolutną władzę nie Rosjanie ,ale Czekiści!    

Na tego rodzaju bazie pozornie dwukierunkowego zdominowania wpływów określone kręgi, których biologiczni przodkowie  m.in. sto lat temu stali za przewrotem bolszewickim, przystąpiły już otwarcie przez swe uruchomione dzięki temu globalne instytucje, do zaplanowanej budowy globalnego państwa, opartego na modelu bolszewickim, tym razem z ogólnoświatowym rządem (New World Order), z ogólnoświatową policją, bezpieką, armią, zindoktrynowanym szkolnictwem, ubezwłasnowolnioną i wywłaszczoną z majątku jak w sowieckim pierwowzorze ludnością i mającym obowiązywać gojów ogólnoświatowym ateizmem."[17].

 

 

KONIEC

 

 

Literatura:

1. A.C.Sutton - "Wall Street and Bolshevik Revolution" - Arlington House 1974.

2. A.C.Sutton - "America's Secret Establishment" - Liberty House Press 1986.

3. P.Villemarest - "Źródła finansowe komunizmu i nazizmu" - Warszawa 1997.

4. R.Gładkowski - "Myślącym pod rozwagę" - Toronto 1984.

5. H.Rolicki - "Zmierzch Izraela" - Warszawa 1932.

6. W.T.Still - "Nowy Porządek Świata" - Poznań 1995.

7. ks. J.A.Cervera - "Pajęczyna władzy" - Wrocław 1997.

8. F.L.Britton - "Za plecami komunizmu" - Wrocław 1996.

9. W.Uszkujnik - "Paradoksy historii" - Gdańsk 1996.

10. N.H.Webster - "The Socialist Network" - London 1926.

11. N.H.Webster - "World Revolution" - London 1921.

12. O.M.O'Grady - "The Beasts of the Apocalypse" - First Amendment Press 2001.

13. S.Żochowski, H.Pająk - "Rządy zbirów 1940-1990" - Lublin 1997.

14. H.A.Gwyne - "Przyczyna wrzenia światowego" - Poznań 1996.

15. Encyklopedia Białych Plam, tom XIV - Radom 2004.
Źródło tekstu: ]]>www.kki.pl/piojar/polemiki/novus/komunizm/kom1.html]]>

16. Źródło: Zygmunt Sieniawski
Myśl Polska Nr 49-50 (9-16.12.2007)

myslpolska.org/?article=673

17. źródło: Wall Street i rewolucja bolszewicka w Rosji

]]>http://www.kki.pl/piojar/polemiki/novus/komunizm/kom1.html]]>

18.Kto Wykreował i Sfinansował Komunizm

          ]]>http://tworca.org/komunizm.html]]>

19. GLOBALIZM - "Komunizm XXI wieku"
           dr Andrzej Leszek Szcześniak, Radio Maryja - Rozmowy niedokończone      20.06.2002 r.

20. Jak odbyła się naprawdę "Wielka Socjalistyczna Rewolucja Październikowa" ? 

          ]]>http://aldemus.w.interia.pl/art/pucz_lenina.html]]>

21. Wojna na sprzedaż. Wywiad z Antonym C. Suttonem cz.1 i 2    

           ]]>http://www.prisonplanet.pl/polityka/wojna_na_sprzedaz_wywiad,p1546269316]]>

           ]]>http://www.prisonplanet.pl/kultura/polityka/wall_street_i_dojscie_do,p776728999]]>

22. A.C.Sutton - Wall Street and the Rise of Hitler", 1976

 

źródło:

]]>http://kosciesza.neon24.pl/post/112662,prawda-o-tzw-wielkiej-rewolucji-pazdziernikowej-czesc-3]]>